Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».

Εξομολογείται η Ε. στον Χ.

 

Από όλα τα ασταθή πράγματα του κόσμου, για δύο μπορείς να ‘σαι σίγουρος: Για την παροδικότητα των ανθρώπων και την αισιόδοξη αλήθεια πως όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο.

Οι άνθρωποι έρχονται στη ζωή σου σε στιγμές που το περιμένεις λιγότερο κι εξαφανίζονται τη στιγμή που τους χρειάζεσαι περισσότερο. Το ξέρουμε καλά αυτό κι οι δύο. Κι υπάρχουν χιλιάδες λόγοι που συμβαίνει αυτό. Δεν είναι πάντοτε από ματαιοδοξία, εγωισμό ή έλλειψη θάρρους. Οι δρόμοι αλλάζουν, τα μονοπάτια περιπλέκονται, ευκαιρίες ξεπροβάλουν απ’ το πουθενά. Ευκαιρίες που μπορεί να σε οδηγήσουν στην ευτυχία ή κι όχι. Ο χρόνος, όμως, περνάει, οι στιγμές φεύγουν και το ίδιο κάνουμε κι εμείς.

Είναι αδύνατο να μην πιστεύεις στην αλλαγή, όταν όλα γύρω μας διαφοροποιούνται διαρκώς. Το καλύτερο που ‘χουμε να κάνουμε είναι να μην επιτρέπουμε στον χρόνο να αφήνει σημάδια πάνω μας.

Συνέβησαν πολλά, το ξέρω. Φέραμε τα πάνω κάτω. Ήταν η πρώτη μου συνειδητοποίηση πως η ανθρώπινη καρδιά παλεύει ασταμάτητα να βρει τρόπους να καλυτερέψει τις καταστάσεις, ακόμη κι αν αυτές φαντάζουν τελειωμένες από καιρό.

Αυτά που έγιναν, φαντάζουν σοβαρά, τρομερά κι ανεπανόρθωτα. Τίποτα, όμως, δεν είναι. Κι όσο κι αν δεν μπορούμε να το χωνέψουμε, μετά από χρόνια, θα τα σκεφτόμαστε και πιθανότατα θα γελάμε με την αφέλειά μας. Μπήκαν διάφορα ανάμεσά μας. Απομακρυνθήκαμε κι ας μην ήμασταν ποτέ ουσιαστικά κοντά. Τα γεγονότα παραποιήθηκαν, μπήκαν τρίτοι σε όλη την κατάσταση που δε γνώριζαν τι πραγματικά συνέβαινε. Η αλήθεια πήρε διαφορετική μορφή και παραμορφώθηκε από στόμα σε στόμα. Τα συναισθήματα μηδενίστηκαν κι έχασαν την αξία τους στα μισά της διαδρομής. Ίσως αυτό, τελικά, να ‘ναι το πιο μοναδικό από όλα.

Συνειδητοποίησα πως κρύβεται μια ανεπανάληπτη μαγεία μέσα στον τρόπο που ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και την ίδια του τη ζωή. Υπάρχει μια αξιέπαινη διαφορετικότητα ανάμεσα σε κάθε ζωντανό ον. Όμως αυτό υπηρετεί τη νομοτέλεια που διέπει τη φύση. Γιατί η αρμονία του κόσμου έρχεται ως επακόλουθο της εξισορρόπησης όλων των αντίρροπων δυνάμεων που λειτουργούν στο εσωτερικό του. Κι αυτό ισχύει για τα ζώα, τα φυτά, ολόκληρο το οικοσύστημα, πόσο μάλλον για τις ανθρώπινες σχέσεις.

Ο καθένας έπλασε μια δική του εκδοχή, έφτιαξε μια δική του αλήθεια και την πλάσαρε στους υπόλοιπους ως την πιο σωστή. Όμως, στο είπα ξανά. Δεν υπάρχει μία και μοναδική αλήθεια. Όλοι κάνουμε λάθη. Κι ελπίζω να με συγχωρέσεις για τα δικά μου. Εγώ μας έχω συγχωρέσει. Πήρε καιρό. Όμως κατάλαβα πως η λύτρωση κι η απελευθέρωση του εαυτού μας από όλα όσα μας θλίβουν έρχεται μόνο αν βάλεις κάτω τα πράγματα κι υποχωρήσεις. Ξέρω τι έκανα λάθος. Βαθιά μέσα σου κι εσύ ξέρεις πού έφταιξες. Μην αφήσεις κανέναν εξωτερικό παράγοντα να επηρεάσει τη δική σου αλήθεια.

Κάποτε μου είπες πως σε πειράζει όταν σου μιλάνε στην προστακτική, παρ’ όλα αυτά θα το κάνω. Γέλα. Γέλα δυνατά. Ζήσε με πάθος. Τα χρόνια περνάνε κι οι άνθρωποι φεύγουν και το «τώρα» είναι ό,τι πιο σημαντικό έχουμε. Μην αναλώνεσαι σε άσκοπες συζητήσεις. Γνώρισε ανθρώπους που μπορούν να δημιουργήσουν μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.

Και μία τελευταία προστακτική: Μη με ξεχάσεις.

Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη