Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Γράφει ο Τάκης στη Δέσποινα
Πόσες φόρες θα ξανανιώσουμε έτσι;
«Πόσες φορές» αναρωτιούνται στο ομώνυμο τραγούδι και το ίδιο αναρωτιέμαι κι εγώ απ’ τη μέρα που σε γνώρισα. Απ’ την πρώτη στιγμή μαζί σου μέχρι και τώρα, μία αγωνία μόνο: πόσες φορές ακόμα. Μια αγωνία που δεν μπορούσα να χωρέσω σε λέξεις, μέχρι να μου μάθεις αυτό το τραγούδι. Και τώρα άραγε, πόσες φορές ακόμα θα μιλάω ή θα γράφω για σένα; Δε θα τελειώσουν ποτέ τα λόγια για σένα ή μήπως δε θα βρεθούν ποτέ τα κατάλληλα;
Σκεφτόμουν πόσες φορές ακόμα θα με κοιτούσες και θα χανόσουν στα μάτια μου που λάτρευες έλεγες –μη με ρωτήσεις αν το θυμάμαι, «όλα τα θυμάμαι» θα σου πω– ή θα μου χαμογελούσες σαν μικρό παιδί. Πόσες ημέρες και πόσα βράδια ακόμα θα έμενες μέσα μου μέχρι να με χορτάσεις και να μην αντέχεις άλλο; Δε με έχουν παιδέψει πιο γλυκές σκέψεις από αυτές ποτέ. Και τώρα πια, πόσες νύχτες θα ξενυχτάω πάνω απ’ το τηλέφωνο μήπως και χτυπήσει ή πόσες ακόμα θα κοιμάμαι και θα ξυπνάω με το όνομά σου κολλημένο στο μυαλό μου σαν στίχο τραγουδιού που δε λέει να μ’ αφήσει ήσυχο;
Πόσες φορές ακόμα θα μιλάω στους λίγους φίλους μου για εσένα σαν να μη με ενδιαφέρει τίποτα άλλο; Μα δε με ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Το ξέρεις; Ξέρεις πόσο νόημα έχεις δώσει στη ζωή μου; Άραγε ξέρεις και πόσες φόρες ακόμα θα ήθελα να σε δω; Ή μήπως μέρες; Ή μήπως μήνες; Ή να το κάνουμε χρόνια; Αναρωτιέσαι άραγε καθόλου; Εσύ μάλλον ούτε καν με σκέφτεσαι. Κι όσο πιο πολύ το συνειδητοποιώ τόσο πιο πολύ αναρωτιέμαι αν ξέρεις τελικά τι ήσουν εσύ για μένα. Ήσουν ο λόγος να αφήσω πίσω μου το παρελθόν, ένα παρελθόν που μόνο εύκολο δε θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις. Για μένα ήσουν η καινούρια αρχή μου. Μια αρχή που έκανα με τόσο δειλά βήματα και τελικά κατέληξα να πέσω με τα μούτρα.
Και να τα μηνύματα και να τα τηλέφωνα. Έφτασα σε σημείο να το παρακάνω, αλλά δεν το ήθελα. Αλήθεια. Έτσι ήμουν πάντα. Τους ανθρώπους που είναι σημαντικοί για μένα, κατάφερνα να τους το δείχνω κάθε στιγμή και λεπτό. Αντί να σε αφήσω να αναπνεύσεις μήπως τα έκανα χειρότερα;
Κι η εξήγηση για αυτή την πλημμύρα συναισθημάτων; Με έκανες να ξανανιώσω.
Μετά από τόσο χρόνο βουτηγμένος στην απάθεια, είχα την αίσθηση ότι δε θα μπορέσω να κάνω την καρδιά να ξανανιώσει εύκολα. Πίστευα ότι πλέον ότι χτυπούσε απλώς για να επιβιώνει. Κι όμως, με διέψευσε πανηγυρικά, τη στιγμή που είχα χάσει κάθε ελπίδα ότι μπορώ ξανά να αισθανθώ με το ίδιο πάθος και την ίδια ορμή. Ξέρεις, όταν φτάνεις στο σημείο να αισθάνεσαι άδειος και κενός για να δοθείς εκ νέου, όταν δεν έχεις καν όρεξη για να φλερτάρεις με νέο κόσμο, έρχεται ένας άνθρωπος και σου θυμίζει ότι τίποτα δεν τελείωσε.
Ο κόσμος δε φτιάχτηκε για να είμαστε μόνοι, και σίγουρα όχι για να θρηνούμε τις λάθος επιλογές μας. Κι εκεί που ήμουν μες τα μαύρα σκοτάδια και η κατάθλιψη ήταν προ των θυρών, εμφανίστηκες εσύ. Μ’ έκανες να θυμηθώ τι σημαίνει να μου λείπει κάποιος, με έκανες να θυμηθώ πως είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι. Μου θύμισες τι σημαίνει να ενδιαφέρεσαι για κάποιον αληθινά, να μη χρειάζεται να εξηγείς τα αυτονόητα, να είναι εύκολη η επικοινωνία, να συνεννοείσαι με τον άλλο ακόμη και στη σιωπή. Γι’ αυτό λοιπόν σου γράφω σήμερα, για να σου πω ευχαριστώ. Σ’ ευχαριστώ που ήρθες για να μείνεις και αθόρυβα κέρδισες τους πόντους της εμπιστοσύνης μου.
Θέλω, λοιπόν, παρ’ όλο που δεν είμαστε πια μαζί όπως κι οι δυο θα θέλαμε, να σου πω ένα ευχαριστώ για τα συναισθήματα που ξύπνησες μέσα μου τη στιγμή που πίστευα ότι δε θα ξανανιώσω ποτέ.
Ένα ευχαριστώ γιατί εκτός από εκείνα τα «τελευταία δέκα λεπτά», πάντα υπήρξες ειλικρινής μαζί μου. Κι ακόμη κι εκείνα τα τελευταία δέκα λεπτά στο πάρκινγκ της σχολής σου, που το στόμα σου μου έλεγε ψέματα, τα μάτια σου μου φώναζαν μόνο την αλήθεια.
Ευχαριστώ που με έκανες να ξαναπιστέψω στον έρωτα. Πόσες φορές θα ξανανιώσουμε έτσι;
