Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Γράφει η Τ.
Απ’ τη μέρα που σε γνώρισα ήξερα ότι ήθελα να είμαι μαζί σου. Κάτι με τράβηξε στην αύρα σου, στον χαρακτήρα σου, στην ενέργεια που εκπέμπεις μόλις μπεις σ’ έναν χώρο. Ξεκίνησα να φαντασιώνομαι το μέλλον μου μαζί σου, τις μικρές στιγμές και τα πειράγματα που θα γέμιζαν τις μέρες μας. Λογάριαζα, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο.
Δεν είναι ότι δε με ήθελες. Φαινόταν εξαρχής η έλξη μεταξύ μας. Αλλά δεν υπολόγιζα πως για σένα ήταν μόνο αυτό. Μη με παρεξηγήσεις, δεν είναι κακό να θέλεις μόνο σ3ξ από κάποιον, υπάρχουν σχέσεις που στηρίζονται μόνο σ’ αυτό και τα πάνε περίφημα. Εκείνες οι σχέσεις που δύο άνθρωποι είναι ξεκάθαροι στο τι ζητούν ο ένας απ’ τον άλλον. Η περίπτωσή μας έμελλε να είναι λιγάκι διαφορετική.
Βλέπεις, θέλαμε άλλα πράγματα εξαρχής και δεν το είπαμε ξεκάθαρα. Αφήσαμε την καθημερινότητα να μας συνεπάρει, υποκρινόμενοι πως ήμασταν εντάξει με όσα κάναμε. Περάσαμε κι οι δύο σε ημίμετρα για να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό μας που ήθελε να βγει σώνει και καλά κερδισμένος. Μα φαίνεται πως δεν κέρδισε κανένας με ημίμετρα. Αντιθέτως, καταλήξαμε ν’ αρκούμαστε σε καταστάσεις που δε μας έφταναν, στον καθένα για διαφορετικούς λόγους.
Ίσως αν το συζητούσαμε ξεκάθαρα, να ήταν πιο εύκολα τα πράγματα. Μπορεί να βλέπαμε ότι δε συμβαδίζουμε και να το τελειώναμε πριν αρχίσει. Θα γλιτώναμε κι οι δύο και χρόνο και ενέργεια. Για λόγους που ακόμα δεν έχω εντοπίσει, συνειδητά επιλέξαμε να μπλέξουμε. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο να συναντιούνται άνθρωποι που ο ένας δένεται κι ο άλλος θέλει μόνο σ3ξ. Το σπάνιο είναι αυτοί οι άνθρωποι να έχουν την ωριμότητα ν’ αντιμετωπίζουν την κατάσταση, χωρίς μετά να φορτώνουν με κατηγορίες τον άλλον.
Στη δική μας περίπτωση, απ’ τη μία εσύ πάτησες πάνω στα συναισθήματα που ουδέποτε σου έκρυψα για να με ρίξεις. Απ’ την άλλη, εγώ χρησιμοποίησα το σ3ξ που ήξερα ότι θέλεις για ν’ αποκτήσω μια ψευδαίσθηση οικειότητας κι έρωτα που φαινόταν ότι δε νιώθεις. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο καθένας μας ήξερε ξεκάθαρα τι ζητούσε κι ας μην κοροϊδευόμαστε, ενδόμυχα γνωρίζαμε και τα «θέλω» του άλλου.
Δεν έχει νόημα να ψάχνουμε κατηγορίες, να βρίσκουμε τρόπους να δικαιολογούμε τις πράξεις και τις αποφάσεις μας. Είμαστε μεγάλοι κι αυτές οι παιδιάστικες συμπεριφορές δε μας ταιριάζουν. Πήραμε συνειδητές αποφάσεις κι επιλέξαμε να μην κυνηγήσουμε όσα πραγματικά ζητάμε, αλλά να βολευτούμε όπως όπως με όσα μπορούσε να προσφέρει ο ένας στον άλλον. Στο μεταξύ μας παιχνίδι, τελικά, μάλλον βγήκαμε κι οι δύο κερδισμένοι.
Βρήκαμε μια περίεργη ισορροπία που παίρναμε ένα μέρος όσων θέλαμε, παραχωρώντας ένα άλλο. Καλό ή όχι, απ’ τη στιγμή που με τον τρόπο μας το συμφωνήσαμε, δεν έχει σημασία. Κι αν έστω και για μια στιγμή ένιωσα πως με χρησιμοποίησες, το σκέφτηκα ξανά και είδα πόσο λάθος έκανα. Στην τελική, κι εγώ πάτησα πάνω στην έλξη μας για να εκμαιεύσω κάτι παραπάνω. Τι διαφορετικό έχει το ένα απ’ το άλλο; Αντί, λοιπόν, να κουνάμε το δάχτυλο και να παρουσιαζόμαστε οι ριγμένοι της υπόθεσης, ας δούμε τα πράγματα στην αντικειμενική τους διάσταση. Το θέλαμε, το κάναμε, τέλος. Τώρα που τελειώσαμε, μπορεί ο καθένας να ψάξει έναν άνθρωπο που να θέλει τα ίδια μ’ αυτόν. Σίγουρα έτσι θα είμαστε και οι δύο πιο ευτυχισμένοι. Αλλά δεν μπορείς να αρνηθείς πως κι εμείς, με τις όποιες ιδιαιτερότητες στη σχέση μας, περάσαμε καλά.
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Τσαγκαράκη
