Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info @ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Εξομολογείται η Έλενα Παπακώστα.
Είχα πολύ καιρό να σε συναντήσω και ξαφνικά, την πιο κατάλληλη στιγμή άρχισα να σε βλέπω παντού. Το ψηλό μελαχρινό παιδί με το εκπληκτικό χαμόγελο και τα ωραία τατουάζ στα χέρια. Άρχισα να θυμάμαι την ωραία παρέα που κάναμε παλαιότερα και δεν άργησα να σ’ αναζητώ τις μέρες εκείνες που δε σε πετύχαινα πια. Παλαιότερα δεν ένιωθα έτσι για εσένα και τώρα αναρωτιέμαι πώς αυτό είναι καν πιθανό.
Έχει περάσει καιρός απ’ την τελευταία φορά που γούσταρα κάποιον τόσο πολύ, όσο σήμερα εσένα. Τόσο πολύ που δε θέλω να κάνω κάτι λάθος. Προσπαθώ να αφήσω τον ενθουσιασμό μου στην άκρη και να μην κάνω βιαστικές κινήσεις, να δω αν υπάρχει αντίστοιχο ενδιαφέρον κι απ’ τη δική σου πλευρά.
Δε φοβάμαι την απόρριψη, απλά δεν επιθυμώ την αμηχανία που θα υπάρχει ανάμεσά μας μετά από μια χυλόπιτα. Περνάω τόσο καλά μαζί σου όταν κάνουμε παρέα που δε θέλω να το χαλάσω. Βέβαια, κάθε φορά που μ’ αγγίζεις και μου μιλάς, φαίνεται στο πρόσωπό μου και στη στάση του σώματός μου πόσο πολύ σε θέλω. Νομίζω το έχεις καταλάβει.
Τις ημέρες εκείνες που δε σε συναντάω, κρατιέμαι να μη σου στείλω για άλλη μια φορά μήνυμα, καταλήγοντας να σε βλέπω στον ύπνο μου. Εκεί τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, σε γουστάρω κι εσύ γουστάρεις εμένα. Κι η κατάσταση αγριεύει, εκεί στους τοίχους το ΑΠΘ, μετά από ένα μεθυσμένο πάρτι Παρασκευής βράδυ, με στριμώχνεις και γεύομαι τα φιλιά σου.
Κι όχι μόνο, σε νιώθω πάνω μου να με αγγίζεις λες και μ’ έχεις ξανά αγγίξει και χώρος ανάμεσά μας δεν υπάρχει, ούτε για να πέσει καρφίτσα. Τολμώ να πω πως η αίσθηση στο όνειρό μου είναι τόσο αληθινή που ξυπνάω ξαφνικά ιδρωμένη και με κοκκινισμένα μάγουλα. Κι η ανυπομονησία να γίνει το όνειρο πραγματικότητα μεγαλώνει και μαζί η παρουσία σου τα βράδια στον ύπνο μου γίνεται ακόμη πιο συχνή.
Μακάρι, να είχα το θάρρος να αφήσω στην άκρη όλα τα άλλα και να έρθω να σου πω πόσο σε γουστάρω, τι βλέπω σχεδόν κάθε βράδυ και πόσο πολύ θέλω να σε φιλήσω, να μου κολλήσεις τα χέρια στον τοίχο και κάθε ζωώδες ένστικτο να το απελευθερώσουμε. Να γνωριστούμε ξανά απ’ την αρχή κι αυτή τη φορά όχι για να γίνουμε φίλοι, ή έστω να κάνουμε παρέα σαν φίλοι.
Σήμερα, που εξαιτίας σου δεν μπόρεσα να κοιμηθώ και το όνειρο έγινε πιο ζωντανό από ποτέ, το πήρα απόφαση. Θα βγω και θα σε συναντήσω. Κι ό,τι επιθυμώ να ζήσω μαζί σου θα σου το πω ξι ό,τι θέλει ας γίνει. Βασικά, ας γίνει αυτό που θέλουμε κι οι δύο.
Καλοκαίρι ήρθε, παγιδευμένοι στην αστική ραστώνη, ας της δώσουμε τουλάχιστον μια άλλη πινελιά. Βράδια με αλκοόλ, μουσική και μπόλικη ηδονή. Ξέρεις, από εκείνην που τα λόγια είναι περιττά και συνήθως δεν μπορούν να σχηματιστούν λέξεις, μόνο βογγητά θα καταφέρνουν, τελικά, να ακούγονται. Δε θα βαριέσαι και δε θα βαρεθώ, γιατί σε γουστάρω τόσο που θα σε πολιορκώ με κάθε τρόπο και μέσο που διαθέτω.
Δε με ενδιαφέρει το αύριο, μα μόνο το σήμερα. Και σήμερα θα προσπαθήσω να σε κάνω δικό μου ελπίζοντας να έχεις κι εσύ την ίδια διάθεση κι όρεξη. Ψήσου να περάσουμε ένα καλοκαίρι καυτό, γεμάτο διασκέδαση.
Συντάκτης: Έλενα Παπακώστα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
