Εκείνη η ερωτική επιστολή που κάποτε τόλμησες κι έστειλες. Ή εκείνη που έμεινε αποθηκευμένη σε κάποια πρόχειρα να τη σκονίζουν οι αμφιβολίες. Αυτόματες καταγραφές ή δομημένες εξομολογήσεις, είναι τα δικά σας αληθινά ερωτικά γράμματα και τα θέλουμε. Τόλμησε να τα μοιραστείς μαζί μας και με το πρόσωπο που απευθύνονται. Τα περιμένουμε στο info@ pillowfights.gr με τίτλο «Συστημένα».
Γράφει η Νίκη.
Προς εσένα. Εσένα που δε θες να είμαστε τίποτα περισσότερο από δυο φίλοι. Έχεις διερωτηθεί ποτέ γιατί δεν το τελειώνεις;
Πάει ένας χρόνος τώρα που είμαστε μια κατάσταση που και να θέλω να εξηγήσω δεν μπορώ. Δεν ξέρω τι έχουμε. Ειλικρινά αν με ρωτήσει κάποιος τι είμαι εγώ για σένα, δεν έχω απάντηση. Είναι περίοδοι που είμαστε μόνο φίλοι, άλλες που είμαστε κάτι περισσότερο και άλλες που φερόμαστε σαν δυο ξένοι. Ήρθες και αναστάτωσες τη ζωή μου, με έκανες να νιώσω όπως δεν είχα νιώσει ποτέ ξανά και για ποιο λόγο; Για να μου πεις πως με βλέπεις μόνο σαν φίλη; Αφού με βλέπεις μόνο φιλικά, εξήγησέ μου επιτέλους γιατί συνεχίζεις να με πολιορκείς; Γιατί δε με αφήνεις να προχωρήσω τη ζωή μου;
Μη με κατηγορείς που δεν ξέρω. Το θέμα είναι πως τα λόγια σου λένε πως είμαστε μόνο φίλοι, αλλά οι πράξεις σου το αντίθετο. Και ξέρω πως εγώ φταίω γιατί το επιτρέπω, αλλά έχεις σκεφτεί ποτέ γιατί δεν το τελειώνουμε οριστικά; Ακόμη κι όταν φαίνεται ότι τελειώσαμε, πάντα γυρνάμε ο ένας στον άλλο. Μπορεί να φταίει ότι βλεπόμαστε καθημερινά, μπορεί και το ότι ποτέ δεν μπορούμε να δεχθούμε το ότι ο καθένας έχει τη δική του ζωή και χαράζει την πορεία του. Πολλές φορές είναι αυτές που σκέφτομαι γιατί συμβαίνει όλο αυτό. Δεν ξέρω αν το φαντάζομαι ή απλώς εσύ δε θες να το παραδεχθείς, αλλά αν δεν μπορείς να το τελειώσεις μήπως είναι γιατί δε θες; Μήπως είναι γιατί όντως έχεις αισθήματα;
Μπορεί να μην μπορείς να το παραδεχθείς ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό, αλλά το ξέρω, το βλέπω, νιώθεις όπως νιώθω κι εγώ. Φυσικά το πρόβλημα είναι ότι ούτε κι εγώ μπορώ να το παραδεχτώ, ούτε καν στον ίδιο μου τον εαυτό, γιατί φοβάμαι την απόρριψη, γι’ αυτό τον λόγο δέχομαι το «εμείς είμαστε μόνο φίλοι». Αλλά εμείς αγάπη μου πάντα θα γυρνάμε ο ένας πίσω στον άλλο. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, μπορεί και να είναι, αλλά ξέρω πως εμείς δε θα τελειώσουμε ποτέ. It’s never off the table μαζί μας. Όλοι το βλέπουν, μόνο εμείς δεν μπορούμε να το παραδεχτούμε. Όποτε συναντιόμαστε, τα βλέμματά μας τα λένε όλα. Δε θέλουμε να μαθευτεί αυτό που έχουμε, αλλά όλοι ξέρουν γιατί οι ματιές μας μάς προδίδουν. Έχουμε ζήσει τόσα πολλά μαζί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα που μας συνδέει μια ένωση με έναν διαφορετικό τρόπο που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει. Έχουμε δείξει τον πιο ευάλωτο μας εαυτό ο ένας στον άλλο, αυτό τον εαυτό που δεν έχουμε δείξει ποτέ σε κανέναν άλλο. Δε γίνεται αυτή η έντονη σχέση που έχουμε να μου λες πως είναι μόνο φιλική. Ποιον κοροϊδεύεις; Εμένα ή εσένα;
Δε γνωρίζω αν κάνω λάθος, δε γνωρίζω αν όλα αυτά είναι της φαντασίας μου, δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική και παραμυθιάζω τον εαυτό μου, αλλά απάντησέ μου επιτέλους. Ξεκαθάρισε ποια είναι η σχέση μας και τι νιώθεις. Εάν μόνο φιλικά μπορείς να με δεις, γιατί δε με αφήνεις να προχωρήσω; Γιατί δεν το τελειώνεις επιτέλους;
