Αρκεί να αναδειχθούμε και να επιβάλλουμε τη θέση μας

Καθένας από μας έχει φαντασιώσεις, στις οποίες εκλέγεται πρωθυπουργός της χώρας, είναι διάσημος ηθοποιός του Χόλιγουντ ή επιτυχημένος τραγουδιστής που κάνει συναυλίες σε όλο τον κόσμο. Όλες αυτές οι φαντασιώσεις έχουν ένα κοινό στοιχείο και αυτό δεν είναι άλλο από την τάση μας να είμαστε αρεστοί. Σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Όσο πιο πολλοί μας αγαπάνε -ή έστω δείχνουν ότι μας αγαπάνε οι γύρω μας-, τόσο καλύτερα νιώθουμε με τον εαυτό μας. Σκεφτείτε για παράδειγμα πώς νιώθουμε όταν μπαίνουμε στην αγαπημένη μας καφετέρια ή μπαρ, όπου το προσωπικό ή ακόμα και ο ιδιοκτήτης, μας χαιρετάει με το όνομά μας. Αν και κανονικά δε θα έπρεπε να μας επηρεάζει τόσο, αυτή η μικρή αναγνωρισιμότητα μάς κάνει να νιώθουμε για λίγο σαν να μας ανήκει όλος ο κόσμος. Γιατί όμως είναι τόσο εύκολο να αλλάξει κάτι τόσο απλό τη διάθεσή μας και το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας; Γιατί παίζει στις μέρες μας τόσο σημαντικό ρόλο η κοινωνική ζωή και η θέση που φαίνεται να κατέχουμε στον περίγυρό μας;

Η ικανότητά να πατάμε γερά τα πόδια μας και να μη χάνουμε την επαφή με την πραγματικότητα είναι ένα προσόν που σπανίζει στην εποχή μας. Πολλοί άνθρωποι παρασυρόμενοι από μια σχετική αποδοχή που λαμβάνουν από την κοινωνία θεωρούν ότι είναι με κάποιο τρόπο ξεχωριστοί. Η διασημότητα, ειδικά όταν αυτή έρχεται ξαφνικά και χωρίς ιδιαίτερο κόπο, είναι κάτι που εύκολα μπορεί να διαφθείρει κάποιον και να τον κάνει να καβαλήσει το καλάμι. Απαιτεί ισχυρό χαρακτήρα και αξίες για να αντισταθεί κανείς στους πειρασμούς που εμπεριέχει η καθολική κοινωνική αποδοχή και σε κάθε περίπτωση δεν μπορούμε να περιμένουμε από όλους να δείξουν αυτοσυγκράτηση. Άλλωστε τα σημερινά πρότυπα που κυριαρχούν στην τηλεόραση και το διαδίκτυο, κάθε άλλο παρά αυτοσυγκράτηση διδάσκουν. Ζούμε σε μια εποχή που καθένας από μας σχεδόν θέλει να ζήσει την «καλή» ζωή, όμως δεν του φτάνει αυτό. Παράλληλα φροντίζει να κάνει γνωστό σε όλους πόσο πετυχημένος ή ευτυχισμένος είναι (υποτίθεται), προβάλλοντας σε κάθε ευκαιρία την χωρίς όρια και περιορισμούς ξεχωριστή καθημερινότητά του.

Ας αφήσουμε λίγο όσα γίνονται πιο μακριά από μας και ας κοιτάξουμε κάτι πιο άμεσο. Την παρέα μας, τους κοντινούς μας, γνωστούς και φίλους. Οι περισσότεροι έχουμε ένα άτομο στον άμεσό μας κύκλο που έχει -ας το πούμε ευγενικά- μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Το γεγονός αυτό καθεαυτό δεν τον κάνει αυτόματα μισητό ή μη αποδεκτό. Μπορεί εύκολα να είναι μέλος μιας παρέας, η οποία τον αποδέχεται με τις ιδιαιτερότητές του, γιατί αυτές ενδεχομένως συνδυάζονται με αρκετά θετικά χαρακτηριστικά. Για να μη δημιουργηθούν παρερμηνείες σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να ξεχωρίσουμε την αυτοεκτίμηση από την έπαρση. Δε λέμε να μη βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση που του αξίζει, αλλά συζητάμε την πιθανότητα να χάσουμε το μέτρο και να καταλήξουμε σε παράλογες, αλαζονικές συμπεριφορές. Ας επιστρέψουμε, λοιπόν, στον ολίγον τι ψωνισμένο γνωστό μας. Είναι δύσκολο να κάνεις παρέα με κάποιον που έχει υπέρμετρη εκτίμηση στον εαυτό του και ταυτόχρονα σε κάθε ευκαιρία επιχειρεί να επιβάλλει την άποψή του, εξαιτίας αυτής. Πατώντας πάνω στην υποτιθέμενη ανωτερότητά του, δε δέχεται να μην πηγαίνει η παρέα με τα νερά του και σπάνια συμβιβάζεται με κάτι διαφορετικό από αυτό που αρχικά ήθελε. Αν δεν μπορείτε να βρείτε κάποιο άτομο με αυτή τη συμπεριφορά στην παρέα σας μην παραξενευτείτε, δεν κάνετε κάτι λάθος. Είναι λογικό να μην είστε σε θέση να δέχεστε τέτοιες συμπεριφορές και το μόνο σίγουρο είναι ότι έχετε κάθε ελαφρυντικό να μην το κάνετε.

Σε μια εποχή που περισσότερο από ποτέ αποζητάμε την αποδοχή είναι σημαντικό να την κερδίζουμε, εφόσον αυτή μας αξίζει αληθινά και όχι να προσπαθούμε να την επιβάλουμε στους γύρω μας. Πρώτος κριτής οφείλει να είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα, πόσο έχουμε κοπιάσει στη ζωή μας, πόσο επιτυχημένοι ή μορφωμένοι είμαστε. Εφόσον είμαστε ειλικρινείς, όσοι επιλέξουν να είναι δίπλα μας, θα είναι εκεί επειδή μας εκτιμούν πραγματικά και επειδή η παρέα μας είναι σημαντική για εκείνους. Όσο πιο αληθινοί είμαστε στην παρέα μας, τόσο καλύτερα μπορούμε να περνάμε, τόσο πιο απελευθερωμένα μπορούμε να εκφραζόμαστε και να ξέρουμε με απόλυτη σιγουριά ότι οι σχέσεις μας πατάνε σε πραγματικά γερά θεμέλια.