Κλείνεις τα μάτια και χτίζεις έναν κόσμο με τους δικούς σου όρους, με οδηγό τις πιο βαθιές, τις πιο ένοχες επιθυμίες σου. Στη σκέψη σου υπάρχετε μόνο εσείς οι δύο. Κάπου μόνοι, απελευθερωμένοι, χωρίς κανένα περιορισμό, κανένα εμπόδιο. Ίσως μπροστά από ένα τζάκι ή μια αχνιστή πισίνα, κάπου ζεστά, με χαμηλό φωτισμό και απαλή μουσική. Για τον καθένα είναι ελαφρώς διαφορετικό το σκηνικό, μα οι όροι του παιχνιδιού είναι ίδιοι. Λίγα ή ανύπαρκτα ρούχα, σέξι εσώρουχα, ένα μπουκάλι καλό κρασί και δύο σώματα το ένα κοντά στο άλλο -ενδεχομένως και παραπάνω από δύο. Πολύ συχνά μια φαντασίωση έχει περισσότερους από δύο πρωταγωνιστές και εκεί τα πράγματα είναι ακόμα πιο απελευθερωμένα. Είμαι σίγουρος ότι έχετε κι εσείς μια τέτοια φαντασίωση κατά νου. Έτσι δεν είναι;
Πώς λειτουργούν οι φαντασιώσεις όμως; Είναι κάτι που δεν ελέγχουμε, κάτι που πολλές φορές μας κυριεύει κατά τη διάρκεια της μέρας και δε μας αφήνει να σκεφτούμε τίποτα άλλο. Αφηνόμαστε στις σκέψεις μας και ζούμε για λίγο σε εκείνον τον φανταστικό κόσμο, που όλα όσα θέλουμε παίρνουν σάρκα και οστά. Οι φαντασιώσεις μας μάς κάνουν να νιώθουμε κυρίαρχοι όλου του κόσμου, δημιουργούν ένα ασύγκριτο αίσθημα ικανοποίησης και λαχτάρας. Κάθε φορά που πλάθουμε πιθανά και απίθανα σενάρια στο μυαλό μας, αυτό που μας εξιτάρει περισσότερο και από τις ίδιες τις σκέψεις, είναι η πιθανότητα κάποια στιγμή να γίνουν πραγματικότητα. Οι φαντασιώσεις εκείνες που μας αναστατώνουν περισσότερο είναι αυτές που υπάρχουν ρεαλιστικές πιθανότητες να γίνουν πράξη. Όσο πιο πιστευτό στον εαυτό μας είναι το σενάριο που έχουμε φτιάξει, τόσο μεγαλύτερη η ικανοποίηση που αντλούμε από τη φαντασίωσή μας. Σκεφτείτε το πιο απλά. Είναι πολύ πιο διεγερτικό να φαντασιώνεσαι να τρως ένα γλυκό που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στα μάτια σου παρά ένα άλλο που βρίσκεται στην άλλη άκρη του κόσμου. Φυσικά αν το τελευταίο είναι το καλύτερο γλυκό που υπάρχει είναι αρκετά πιθανό αυτό και μόνο να σου είναι αρκετό.
Οι φαντασιώσεις μας σε μεγάλο βαθμό, λοιπόν, μπορούν να χωριστούν σε εκείνες που αντλούνται από την καθημερινή μας ζωή και συναναστροφή με άλλα άτομα και σε αυτές που δημιουργούνται από λιγότερο άμεσες εμπειρίες, όπως η παρακολούθηση μιας ταινίας ή κάποιας σειράς. Είναι εξαιρετικά συνηθισμένο να έχουμε ερωτικές φαντασιώσεις με κάποιο διάσημο άτομο που μας αρέσει ή θαυμάζουμε, παρά το γεγονός ότι ξέρουμε πόσο μικρές είναι οι πιθανότητες να γίνουν πραγματικότητα. Αυτές οι φαντασιώσεις είναι συνήθως πιο αφηρημένες και όχι τόσο λεπτομερώς δομημένες, σε αντίθεση με εκείνες που συμπεριλαμβάνουν άτομα που ανά πάσα στιγμή μπορούμε να συναντήσουμε. Η πιθανότητα και μόνο να διασταυρωθούν οι δρόμοι μας είναι το πιο ισχυρό διεγερτικό για τις αισθήσεις και τη φαντασία μας. Όταν γνωρίζεις πόσο κοντά μπορείς να βρεθείς στον άλλο, μόνο λεπτομέρειες απομένουν για το πώς θα μπορέσεις να τον αγγίξεις. Είναι εκείνο το γλυκό που είναι απέναντί σου και σου κλείνει το μάτι περιμένοντας υπομονετικά να το φας.
Αν είμαστε από τους τυχερούς κάποιες από τις φαντασιώσεις μας δε μένουν απλώς σκοτεινές σκέψεις που ξεμένουν για μια ζωή στην άκρη του μυαλού μας. Κάποιες πηδούν έξω στον πραγματικό κόσμο και είναι έτοιμες να συνταράξουν τη ζωή μας. Ή μήπως όχι; Αρκετές φορές η πραγματικότητα έρχεται να γκρεμίσει τα ασύγκριτα αισθήματα και τις στιγμές ηδονής που με κόπο έχουμε φτιάξει με το μυαλό μας. Όταν πια βρεθούμε αγκαλιά με το πρόσωπο που ποθούσαμε για τόσο καιρό και που κατοικούσε συχνά στα όνειρα μας διαπιστώνουμε ότι πολλά πράγματα παίρνουν διαφορετικό δρόμο από ότι περιμέναμε και δε μοιάζουν με τα σενάρια που είχαμε πλάσει με το μυαλό μας. Δεν είναι, βέβαια, απαραίτητο ότι θα απογοητευτούμε ή ότι δε θα μας αρέσει η εμπειρία. Κάθε άλλο.
Έχουμε επιτέλους την ευκαιρία να μυρίσουμε το άρωμα, να ακούσουμε την ανάσα και να νιώσουμε το άγγιγμα του σώματος εκείνου που επιθυμούμε όσο τίποτε άλλο. Δεν είναι και μικρή υπόθεση. Το πιο πιθανό είναι πως δε θα είναι όπως το φανταζόμασταν, αλλά δεν πρέπει αυτή διαπίστωση να μας κρατήσει πίσω. Είναι η ευκαιρία μας να κάνουμε την επαφή αυτή μια από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μας. Τα όνειρα και τα σχέδια που είχαμε κάνει, μπορούν να μείνουν για λίγο στην άκρη όσο τα σώματα αγγίζουν το ένα το άλλο.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.