Το δύσκολο είναι όταν μετά το χωρισμό μένεις μόνος

Έχουν περάσει μέρες και μέρες και εκεί που λες ότι δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρεις να πας παρακάτω, γίνεται κάτι σχεδόν μαγικό. Είναι σαν να γυρνάει ένας φανταστικός διακόπτης και όλα αλλάζουν. Ξαφνικά έχεις απαλλαγεί από εκείνον τον αβάσταχτο κόμπο που σου έσφιγγε το στομάχι και όλες εκείνες τις σκέψεις που θόλωναν το μυαλό σου. Επιτέλους μετά από πολύ καιρό νιώθεις πως ήρθε η ώρα να βγεις, να περάσεις καλά, να κάνεις τη ζωή σου. Μπορείς επιτέλους να κοιμηθείς χωρίς να έχεις τύψεις ή ενοχές. Τι άλλαξε όμως; Είδες μήπως κάποιο προφητικό όνειρο; Σου έκαναν πλύση εγκεφάλου την ώρα που κοιμόσουν; Πιθανότατα τίποτα από τα δύο. Η απάντηση είναι πιο απλή από όσο φαντάζεσαι.

Κάθε χωρισμός έχει τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες του. Σχεδόν ποτέ δεν είναι εύκολος για καμία από τις δύο πλευρές. Υπάρχουν τσακωμοί, συγκρούσεις, λέγονται βαριές κουβέντες, ακολουθούν δάκρυα, μα τις περισσότερες φορές ο χωρισμός, αυτός καθαυτός, δεν είναι το δυσκολότερο κομμάτι της ιστορίας. Συνήθως οι δυσκολότερες στιγμές είναι όταν μένεις μόνος. Όταν έχεις άπλετο χώρο και χρόνο να σκεφτείς. Τότε μπορεί να νιώσεις μοναξιά, ν’ αναπολείς καλές και κακές στιγμές, σκέφτεσαι πώς θα μπορούσαν τα πράγματα να πάρουν μια διαφορετική τροπή. Αυτή η διαφορετική τροπή διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση. Για κάποιους σημαίνει να μην έκαναν ποτέ σχέση με τον/ην πρώην, ενώ για άλλους να απέφευγαν τα λάθη που οδήγησαν το τέλος της σχέσης. Συχνά αδυνατούμε να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε τα λάθη που έχουμε κάνει στη διάρκεια μιας σχέσης. Η εύκολη λύση είναι να ρίξουμε το φταίξιμο στην άλλη πλευρά και να πείσουμε τον εαυτό μας ότι δεν έχει καμία ευθύνη. Στη θεωρία καλά όλα αυτά, μα στην πράξη δεν είναι ακριβώς έτσι.

Είναι σχεδόν αδύνατο να μην κάνουμε λάθη σε μια σχέση ή έστω να μην έχουμε περιθώρια βελτίωσης στη συμπεριφορά μας. Το αν και κατά πόσο τα λάθη μας είναι η αιτία ενός χωρισμού είναι κάτι διαφορετικό. Σε κάθε περίπτωση μετά το τέλος μιας σχέσης είναι σημαντικό να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Εξίσου σημαντικό είναι στη συνέχεια, εφόσον φυσικά μας δοθεί αυτή η ευκαιρία, να πούμε στον/ην πρώην σύντροφό μας μερικά πράγματα. Ενδεχομένως θα είναι πλέον αργά να σώσουμε τη σχέση, αλλά αυτός δεν πρέπει να είναι ο μοναδικός μας στόχος. Μεγάλη σημασία έχει το να καταφέρουμε να συμφιλιωθούμε με τον εαυτό μας. Το βασικότερο βήμα που οφείλουμε να κάνουμε αν θέλουμε να προχωρήσουμε παρακάτω είναι να τα έχουμε βρει με εμάς. Πολλές φορές οι γέφυρες που μας ενώνουν με την άλλη πλευρά έχουν καεί οριστικά, οπότε τώρα πλέον κοιτάμε το δικό μας κομμάτι μόνο.

Η συμφιλίωση με τον εαυτό μας είναι κάθε άλλο παρά εύκολη. Το μόνο σίγουρο είναι πως θα υπάρξουν νύχτες που θα νιώσουμε μόνοι, που θα βάλουμε στην άκρη όσα θέλουμε και θα αποφασίσουμε να στείλουμε ένα μήνυμα που τελικά θα μετανιώσουμε. Όλα αυτά είναι στο πρόγραμμα και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κατηγορήσουμε τον εαυτό μας που νιώθει όπως νιώθει. Όλα είναι μέρος της διαδικασίας και οφείλουμε να μείνουμε δυνατοί σε όλη τη διάρκειά της. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είναι κάτι εύκολο. Όταν τελικά καταφέρουμε να προχωρήσουμε παρακάτω, είμαστε πια διαφορετικοί άνθρωποι. Έχουμε ζήσει, έχουμε πονέσει, οι πληγές μας έχουν επουλωθεί και είμαστε πλέον έτοιμοι να κάνουμε το επόμενο βήμα και να προχωρήσουμε τη ζωή μας. Όσο δύσκολο και αν ακούγεται η μέρα αυτή που θα μας επιτρέψει να πάμε παρακάτω, θα έρθει.

Ένας χωρισμός μπορεί να μας πονέσει ανεπανόρθωτα. Μπορεί να μας σημαδέψει και να μας κάνει ν’ αλλάξουμε. Όπως και να έχει, από ένα χωρισμό, όπως και από οτιδήποτε άλλο στη ζωή μας, έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε και να γίνουμε καλύτεροι. Μπορεί να μας πάρει λίγο ή περισσότερο καιρό, όμως ό,τι και να γίνει θα βγούμε πιο δυνατοί και καλύτερα προετοιμασμένοι για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν στη συνέχεια. Όσο δύσκολο και αν φαίνονται σήμερα τα πράγματα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει ένα αύριο που μας περιμένει και είναι έτοιμο να μας προσφέρει όλα όσα θέλουμε.