Η φιλία ορίζεται ως η αμοιβαία εμπιστοσύνη κι ειλικρίνεια μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ανθρώπων. Μια αξία ανεκτίμητη, χωρίς να εμπεριέχει κάποιο συμφέρον, χωρίς να καθορίζεται από φύλο, χρώμα, εθνικότητα κι ηλικία. Η ζωή γίνεται πιο όμορφη και πιο ουσιαστική έχοντας ένα φιλαράκι να είναι εκεί, τόσο στις χαρές όσο και στις λύπες σου. Να έχεις έναν ώμο να κλάψεις κι έναν συνένοχο σε όποια βλακεία σου κατέβει στο μυαλό βρε αδερφέ. Να ξέρεις ότι θα είναι εκεί κι ας μην είναι. Να σου λέει τα πράγματα όπως είναι κι όχι να σου χαϊδεύει τα αυτιά.
Υπάρχουν οι φίλοι παρόντες κι οι φίλοι απόντες στη ζωή μας. Φίλοι που μπορεί να βρίσκονται χιλιόμετρα μακριά αλλά να καταλαβαίνουν πότε είσαι καλά και πότε όχι με ένα “γεια” κι αυτοί που βρίσκονται δίπλα σου αλλά μπορεί να μην έχουν ιδέα ποιος είσαι- κι ας σε βλέπουν κάθε μέρα.
Οι βασικές διαφορές που τους διακρίνουν είναι οι εξής:
Ένας φίλος που θέλει να είναι μέτοχος στη ζωή σου:
- Δεν έχει δεύτερες σκέψεις για το αν σου απλώσει το χέρι να σε βοηθήσει. Θα βρει -ακόμα κι αν δε έχει- χρόνο και δε θ’ αναβάλλει την κάθε σας συνάντηση.
- Θέλει να συμμετέχει ενεργά σε όλες τις σημαντικές στιγμές της ζωή σου όπως π.χ. ένας γάμος, ο ερχομός ενός παιδιού ή η αλλαγή στην επαγγελματική σου πορεία. Είναι ο πρώτος που θα διοργανώσει ένα bachelor ή ένα πάρτι έκπληξη.
- Δε σε ξεπετάει όταν τον παίρνεις τηλέφωνο με το πρόσχημα μιας υποχρέωσης, αντιθέτως κάθεται κι αναλύει μαζί σου το πρόβλημά σου μέχρι να βρείτε μια λύση ή σε ακούει σιωπηλός. Αν δεν μπορεί να μιλήσει, θα σε πάρει όταν μπορέσει. Κι όντως θα τηρήσει τον λόγο του.
- Είναι ικανός να διανύσει χιλιόμετρα για να σε δει ευτυχισμένο και να χαρεί με τη χαρά σου. Είναι αυτός που θα κλάψει κρυφά από συγκίνηση όταν βλέπει τα όνειρά σου να γίνονται πραγματικότητα.
- Όταν ο ίδιος έχει τις μαύρες του αλλά εσένα σου συμβαίνουν όμορφα πράγματα, δεν κλείνεται στον εαυτό του, αντιθέτως προσπαθεί να συμμετέχει ενεργά, χωρίς όμως να προσποιείται. Αντίθετα, όταν αυτός είναι καλά κι εσύ χάλια, σε θέλει δίπλα του χωρίς να σε πιέζει να αλλάξεις διάθεση.
Σε αντίθεση με ένα φίλο απόντα, ο οποίος:
- Λειτουργεί περισσότερο εγωκεντρικά. Επικοινωνεί, δηλαδή, κυρίως όταν έχει εκείνος ένα πρόβλημα και χάνεται όταν πρόκειται για τα δικά σου θέματα.
- Είναι συμφεροντολόγος. Πασχίζει να είναι σε επαφή μαζί σου γιατί θέλει να μεσολαβήσεις για κάτι που τον αφορά, με αποτέλεσμα μόλις ικανοποιηθούν οι επιθυμίες του να γίνεται αδιάφορος απέναντί σου.
- Δεν κατανοεί την ανάγκη σου να βρίσκεται δίπλα σου σε σημαντικές σου στιγμές, είτε αυτές είναι καλές είτε άσχημες, πράγμα το οποία περίτεχνα αποφεύγει χωρίς να σε κάνει να το αντιλαμβάνεσαι, γιατί έχει ως βασική του προτεραιότητα τη διπλωματία σε μια σχέση. Άρα θέλει να λείπει, αλλά κάνοντας κάτι -πάντα- που δε θα σου επιτρέπει να πεις κουβέντα.
- Δείχνει σημάδια ζήλιας. Εάν έχεις παρατηρήσει ότι σε κάθε ευχάριστο γεγονός της ζωής σου ο φίλος σου αισθάνεται αμήχανα, τότε σκέψου μήπως λόγω δικών του ανασφαλειών αδυνατεί να χαρεί με τη χαρά σου.
- Είναι επιφανειακός. Λειτουργεί δηλαδή με γνώμονα την υποχρέωση που έχει απέναντί σου για να διατηρήσει το δεσμό φιλίας που σας ενώνει. Αυτό συμβαίνει είτε επειδή σε ξέρει από το σχολείο και νιώθει άσχημα να σε απομακρύνει από τη ζωή του, είτε επειδή έχετε μια συνεργασία που δε θέλει να χαλάσει, για παράδειγμα. Αυτός ο τύπος φίλου συνήθως σε θυμάται στις γιορτές και περιμένει από σένα να επικοινωνήσεις πρώτος για να βγείτε.
Ένα απόφθεγμα του Baltasar Gracian λέει «Η αληθινή φιλία πολλαπλασιάζει τα καλά στη ζωή και διαιρεί τα κακά. Παλέψτε για να έχετε φίλους, γιατί η ζωή χωρίς φίλους είναι σαν ζωή σε ένα έρημο νησί». Ακόμα λοιπόν και να μην καταλάβεις όλα τα προηγούμενα σημάδια, αυτό δε θα σου αφήσει αμφιβολία.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου