Από την πρώτη κιόλας στιγμή που βλέπεις το θετικό τεστ εγκυμοσύνης, στην περίπτωση που επιθυμείς ένα παιδί, κάτι μέσα σου αλλάζει. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα- χαρά και φόβος για το άγνωστο μονοπάτι της γονεϊκότητας. Από τη μια σου σκάνε πυροτεχνήματα στο κεφάλι κι από την άλλη σε κατακλύζουν χιλιάδες αγχωτικά ερωτήματα. Μπορεί να το περίμενες καιρό ή να ήρθε απρόσμενα ή με ευκολία· όπως και να έχει, όταν μαθαίνεις ότι πρόκειται να γίνεις για πρώτη φορά γονιός, νιώθεις την υποχρέωση να ωριμάσεις και να δεις τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία.
Η αγωνία σου είναι μεγάλη κι από τη μια νιώθεις την ανάγκη να πεις σε όλους τα χαρμόσυνα νέα, από την άλλη όμως διστάζεις μην τυχόν και κάτι πάει στραβά και περιμένεις να ακούσεις τον πρώτο χτύπο της καρδούλας αυτού του πλάσματος για ν’ αρχίσεις τις ανακοινώσεις. Νιώθεις έναν συγκρατημένο ενθουσιασμό για όλα όσα πρόκειται να συμβούν. Οι ανησυχίες κι οι φόβοι, σκάνε στο μυαλό σαν μετεωρίτες, ενώ σκέψεις που μέχρι πριν λίγο καιρό δε σε άγγιζαν, τώρα έρχονται και σε προβληματίζουν. Φόβοι που ούτε γνώριζες ότι μπορεί να έχεις και γεννήθηκαν από το πουθενά.
Θα μπορώ να ανταπεξέλθω οικονομικά στην ανατροφή του παιδιού μου;
Δεδομένης της γενικότερης κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας (π.χ αυξημένα ενοίκια, ακρίβεια σε βασικά αγαθά) είναι λογικό να φοβάσαι αν θα τα καταφέρεις να τα βγάλεις πέρα. Τα πράγματα είναι ρευστά στον εργασιακό τομέα και δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το τι θα προκύψει την επόμενη μέρα. Μπορεί πριν να μη σε επηρέαζε τόσο, γιατί κι άνεργος να έμενες, κάπως τα καταφέρνατε κι ας τρώγατε μια εβδομάδα μακαρόνια, τώρα όμως η συνθήκη είναι διαφορετική.
Θα είμαι καλός γονιός;
Ένας βασικός φόβος που μας δημιουργείται είναι το κατά πόσο θα μπορέσουμε να είμαστε ηθικοί, δίκαιοι, καλοί κι ικανοί γονείς, αποφεύγοντας τα λάθη των δικών μας, έτσι ώστε να δώσουμε ένα καλύτερο παράδειγμα για τα παιδιά μας. Αν τα τραύματά μας, θα μας επιτρέψουν να τα θεραπεύσουμε, έτσι ώστε να μην τα μεταδώσουμε.
Πώς θα το φροντίζω; Τι θα χρειαστεί να μάθω;
Ενώ μέχρι πριν δεν είχες ιδέα πώς να αλλάξεις μια πάνα και πώς να ταΐσεις ένα μωρό, γιατί το μόνο που είχες στο σπίτι σου ήταν ένα μικρό κακτάκι για να μη χρειάζεται και πολλή φροντίδα, τώρα αρχίζεις να κατεβάζεις εφαρμογές και βιντεάκια που σου λένε πώς να κάνεις το καθετί και οι πληροφορίες πέφτουν βροχή, όσο τα άγχη σου αυξάνονται εκθετικά για κάθε μικρό ή μεγαλύτερο πρακτικό ζήτημα φροντίδας ενός μωρού.
Φόβος για τον κίνδυνο
Μέχρι τώρα είχες μάθει να λειτουργείς για τον εαυτό σου χωρίς να λογαριάζεις τον κίνδυνο σε κάποια θέματα, παίρνοντας την ευθύνη για την υγεία σου και μόνο αυτή. Τώρα, όμως, πρέπει να μάθεις να μην είσαι τόσο επιπόλαιος κι απρόσεκτος γιατί θα έχεις ένα μικρό πλασματάκι που θα βασίζεται σε σένα. Οπότε, ξαφνικά, όλα εκείνα που ποτέ πριν δε σου φαίνονταν σημαντικά, τώρα είναι ένας ακόμα μπαμπούλας στη γωνία.
Θα μπορώ να αντέξω την κούραση και τα ξενύχτια;
Μπορεί πριν, έμπαινες σπίτι από τη δουλειά και το μόνο που θα ήθελες να κάνεις ήταν να πέσεις κατευθείαν στον καναπέ και να μείνεις εκεί μέχρι την επόμενη. Και συχνά το κατάφερνες. Στη γονεϊκότητα, όμως, βαράς υπερωρίες, τόσες που μοιάζει σαν να βαράς 365 μέρες τον χρόνο κόκκινα, προσπαθώντας παράλληλα να διατηρήσεις και την ατομικότητά σου. Κι όσο σε αγχώνει ποια κομμάτια σου θα χάσεις λόγω χρόνου, άλλο τόσο σε τρομάζει μήπως και με τη θυσία αυτών, δεν καταφέρεις να κάνεις όσα πρέπει για το παιδί σου.
Θα μπορώ να διατηρήσω τις ισορροπίες με τη σχέση μου;
Ο ερχομός ενός παιδιού μπορεί να διαταράξει τις ισορροπίες σας σαν ζευγάρι, καθώς η κούραση και ο νέος ρόλος μας κάνει πιο επιρρεπείς στις συγκρούσεις. Κι αυτός ο φόβος ξεκινά από νωρίς στην εγκυμοσύνη, όταν αλλάζει το σώμα κι οι ορμόνες κάνουν πάρτι. Κι αν το στερεότυπο θέλει μόνο το γυναικείο φύλο να το βιώνει, να πούμε πως και για τον μπαμπά είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει τη θέση του μέσα στη νέα εξίσωση, γνωρίζοντας από την αρχή τον τρόπο να αγγίζει τη σύντροφό του, αλλά και χωρίς να βιώνει αυτή την εσωτερική αλλαγή που βοηθάει την ίδια να μπει στον μητρικό ρόλο. Ο μπαμπάς, πάντα, είναι λίγο περισσότερο μόνος. Σκέψου το κι αυτό.
Τι θα γίνει με τις παρέες μας; Θα απομακρυνθούμε;
Στην αρχή θα σας πάρει λίγο χρόνο να προσαρμοστείτε με τα νέα δεδομένα, αλλά στην πορεία θα ξαναβρείτε τους ρυθμούς σας και θα μπορείτε να βγαίνετε εναλλάξ ο καθένας με τους φίλους του. Σίγουρα δε θα είστε σε θέση να ακολουθείτε στα ξενύχτια όπως πριν, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα χαθείτε. Είναι όμως ένας φόβος που υπάρχει και μπορεί να αγχώσει έναν μέλλοντα γονιό πάρα πολύ, μέχρι να το ζήσει στην πράξη και να το απομυθοποιήσει.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης, γι’ αυτό καλείσαι να το ανακαλύψεις βήμα βήμα. Κανείς δεν είναι ποτέ έτοιμος να γίνει γονιός, απλώς το αποφασίζει και με γνώμονα την αγάπη πασχίζει για το καλύτερο που μπορεί. Η γονεϊκότητα, όσο δύσκολη και σύνθετη και να είναι, σε αποζημιώνει κάθε μέρα, γεμίζοντας την καρδιά σου με όλες εκείνες τις σούπερ δυνάμεις που χρειάζεσαι για να πάνε όλα καλά. Και θα πάνε.
Συντάκτης: Ειρήνη Φιλανδριανού
