Γιατί τα ζευγάρια χωρίζουν μετά απο 4 χρόνια σχέσης

Οι σχέσεις αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της ανθρώπινης ύπαρξης και χωρίς αυτές νιώθουμε ευάλωτοι και συχνά, ανολοκλήρωτοι. Γενικότερα, ως σχέση, εννοούμε τη βαθιά και θεμελιώδη σύνδεση δύο ανθρώπων με σκοπό τη μεταξύ τους κοινωνική εξέλιξη κι ευημερία. Μια σχέση μπορεί να είναι πλατωνική, ερωτική, φιλική κι οικογενειακή. Ειδικότερα στις ερωτικές σχέσεις αποζητούμε να βρούμε στο πρόσωπο του άλλου την αποδοχή του εαυτού μας και να συμπορευθούμε μαζί του με γνώμονα την ερωτική έλξη και μετέπειτα τη συντροφικότητα και την αγάπη, επιδιώκοντας να τη διατηρήσουμε μετά από χρόνια.

Σύμφωνα με την ανθρωπολόγο Έλεν Φίσερ, οι σχέσεις περνούν από τρία στάδια. Το πρώτο στάδιο είναι ο πόθος, η σωματική έλξη η οποία προέρχεται από τον εγκέφαλο με τη βοήθεια της τεστοστερόνης και των οιστρογόνων ως μια φυσική λειτουργία και συνήθως, διαρκεί έξι μήνες. Το δεύτερο στάδιο είναι αυτό της οικειότητας, όπου θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το πιο ρομαντικό στάδιο μιας σχέσης, καθώς έχει παρέλθει το έντονο πάθος κι οδεύουμε σε πιο ήπια μονοπάτια με την ανάγκη να περνάμε περισσότερο χρόνο με το άλλο πρόσωπο και να έχουμε κοινές δραστηριότητες. Το τρίτο και τελευταίο στάδιο μιας σχέσης είναι η δέσμευση. Σε αυτή τη φάση έχουμε την ερωτική αφοσίωση, συνοδευόμενη από συναισθήματα ηρεμίας, ασφάλειας κι ένωσης με το ταίρι μας. Το σύνολο αυτών των συναισθημάτων που προκαλεί τη συναισθηματική πληρότητα δύο ατόμων είναι αυτό που οι επιστήμονες αποκαλούν «ώριμη αγάπη».

Το ιδανικό σενάριο θα ήταν να κατακτήσουμε το τρίτο στάδιο και να πορευτούμε μέχρι τα βαθιά γεράματα με τον άνθρωπό μας με αγάπη και σεβασμό. Ωστόσο, στις μέρες μας αυτό φαντάζει σχεδόν ουτοπικό κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό παρατηρούμε συχνά ζευγάρια να χωρίζουν στο τέλος του δεύτερου σταδίου της σχέσης, περίπου στα τέσσερα χρόνια. Εκεί δηλαδή που τελειώνει ο ρομαντισμός και ξεκινάει το δύσκολο στάδιο της αφοσίωσης. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ένα ζευγάρι αποφασίζει να χωρίσει στο κομβικό σημείο των 4 χρόνων και θα τους αναλύσουμε παρακάτω:

Απουσία ερωτικής έλξης

Το σ3ξ παίζει βασικό ρόλο σε μια σχέση γι’ αυτό κι όταν περνούν τα χρόνια κι η φλόγα της αρχής σβήνει και η συχνότητα των επαφών μειώνεται, τότε είναι που οι περισσότεροι αναζητούν καινούριο ταίρι που θα τους εξάψει τη φαντασία και θα τους αναζωογονήσει.

Κακή επικοινωνία

Στα πρώτα χρόνια μιας σχέσης όλα φαντάζουν ιδανικά και νιώθουμε ότι επικοινωνούμε με κλειστά μάτια. Όταν όμως περνάει ο καιρός, αρχίζουμε να βλέπουμε τα τρωτά σημεία κι η επικοινωνία φαντάζει πλέον λαβύρινθος. Αυτό μπορεί να συμβαίνει γιατί στην αρχή μιας σχέσης είμαστε περισσότερο συγκαταβατικοί με κάτι που θα προκύψει κι έχουμε τη διάθεση να συζητήσουμε για να βρούμε μια λύση. Αντιθέτως, στις μακροχρόνιες σχέσεις η προσπάθεια για κουβέντα γίνεται όλο και πιο σπάνια, με αποτέλεσμα να κλεινόμαστε στον εαυτό μας και η σχέση να καταρρέει.

Απογοήτευση

Σε αυτό το σημείο της σχέσης, οι διαμάχες εξουσίας έχουν έρθει πια στην επιφάνεια. Τα ζητήματα που το ζευγάρι έσπρωχνε κάτω από το χαλί, τώρα είναι ολοφάνερα. Στην αρχή, όλα μας φαίνονται ρομαντικά και τα προσπερνάμε με μια ελαφρότητα, μέχρι που φτάνει η ώρα να δούμε ρεαλιστικά τα θέματα που μας ενοχλούν στον σύντροφό μας κι απογοητευόμαστε πιο εύκολα.

Αδιαφορία κι αποστασιοποίηση

Όταν παύουμε να δείχνουμε ενδιαφέρον για το ταίρι μας και αντιδρούμε άσχημα σε κάθε προσπάθεια, τότε αυτό είναι σημάδι του τέλους της σχέσης. Οι συναισθηματικές καταρρεύσεις, όπως να κρατάς αποστάσεις γιατί βαρέθηκες να βλέπεις τη φάτσα του, σημαίνουν ότι δεν είσαι έτοιμος να πας στο επόμενο στάδιο της δέσμευσης.

Στα δύσκολα φαίνονται οι σχέσεις που θα κρατήσουν και τα δύσκολα έρχονται μετά από το “ταξίδι του μέλιτος” της πρώτης τριετίας. Για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε μαζί με το ταίρι μας το ταξίδι της ζωής, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αφοσιωθούμε σε αυτό και να μην το βάλουμε στα πόδια όταν τα πράγματα αρχίζουν να ζορίζουν. Ο ενθουσιασμός χάνεται, μα η αγάπη ωριμάζει τη σχέση κι η ουσία είναι να μάθουμε να ακούμε τον άλλον και να τον αποδεχόμαστε. Είναι πιο ωφέλιμο να δουλεύουμε για μια σχέση, από το να αναρωτιόμαστε κάθε φορά τι πήγε στραβά.