Τι κάνεις όταν βλέπεις το φιλαράκι σου να μαραζώνει για μια σχέση που δεν του αξίζει;

Στην πραγματικότητα οι καλοί μας φίλοι είναι λίγοι, ειδικότερα μεγαλώνοντας που ωριμάζουν οι συνθήκες της ζωής μας και στενεύει ο κύκλος μας. Σταδιακά, μένουν δυο- τρεις τους οποίους τους θεωρούμε οικογένειά μας. Γι’αυτόν το λόγον θέλουμε να τους βλέπουμε να είναι ευτυχισμένοι και να πορευόμαστε μαζί τους σε όλες τις καλές αλλά και τις κακές τους στιγμές. Ιδίως στις κακές, όμως, μας πιάνει κι ένα γονεϊκό ένστικτο μαζί τους και νιώθουμε την ανάγκη να υπερασπιστούμε τη θέση τους ακόμα κι αν ξέρουμε ότι δεν έχουν δίκιο. Διαμορφώνουμε μαζί τους μια άσπαστη κι άφθαρτη συμμαχία, που δεν μπορεί κανείς να κλονίσει.

Κάποια στιγμή λοιπόν, τα φέρνει έτσι η ζωή που το κολλητάρι μας επιλέγει έναν άνθρωπο, με τον οποίο ερωτεύεται φουλ και ζει το απόλυτο πάθος. Στην αρχή όλα είναι καλά, χαίρεσαι κι εσύ που το ζει με ένταση και δικαιολογείς την απουσία του από την καθημερινή σας ρουτίνα. Όσο όμως περνάει ο καιρός, συνειδητοποιείς ότι απομακρύνεται ακόμα πιο πολύ από όλους κι όλα κι αλλάζει συμπεριφορά, καθώς σε κάθε συνάντησή σας δείχνει να είναι αγχωμένος, βιαστικός, κάπως αποσυντονισμένος και σίγουρα χαωμένος. Αρχίζεις να νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά με αυτή τη σχέση κι αποφασίζεις να μάθεις περισσότερες πληροφορίες στην επόμενη συνάντησή σας. Και τότε, καταλαβαίνεις πως τα πράγματα απέχουν πολύ από μια υγιή σύνδεση μεταξύ τους.

Αν τύχει μάλιστα να βρεθείτε όλοι μαζί, δεν είναι βέβαιο ότι θα καταλάβεις πως κάτι δεν πάει καλά. Θα χρειαστεί να ξεψαχνίσεις πίσω από τα υπονοούμενα, τις μπηχτές, τις προσβολές με το γάντι ή τα σημάδια κτητικότητας, για να βγάλεις τα συμπεράσματά σου. Κι όσο το φιλαράκι σου θα μαραζώνει, τόσο δε θα σου παραδέχεται τίποτα, θεωρώντας πως ζει τον απόλυτο έρωτα. Μπορεί εσύ να βλέπεις ότι έχει χάσει τον αυθορμητισμό του και το γέλιο του και πως έχει βάλει ως βασική του προτεραιότητα τις ανάγκες κάποιου άλλου, παραμερίζοντας τις δικές του. Μπορεί, από την άλλη να αναγνωρίζει και το ίδιο το φιλαράκι σου πως δουλειά, προσωπικός χρόνος, υγεία και ψυχολογία έχουν πάει στον βρόντο για έναν έρωτα μη παραγωγικό. Όμως, θα τον υπερασπιστεί μέχρι τέλους. Βαφτίζοντας κάθε παθογένεια σαν ακραίο πάθος, μπορεί ως και να θεωρήσει πως δε χαίρεσαι με τη χαρά του ή πως το σαμποτάρεις, λέγοντάς σου ότι είσαι υπερβολικός και πως εσύ δεν ξέρεις τι σου γίνεται.

Τι κάνεις λοιπόν; Αρχικά, δε συμπεριφέρεσαι σαν να έχεις τη λύση, γιατί δεν την έχεις. Έπειτα, δεν κουνάς το δάχτυλο. Διότι αν το κάνεις, παύεις να είσαι το άτομο που μοιράζεται αυτό που του συμβαίνει και πετάς τον εαυτό σου έξω από τη ζωή του. Έπειτα δίνεις χρόνο και στέκεσαι πάντα εκεί κοντά, μέχρι τη διαύγεια. Εάν ωστόσο εξακολουθεί να υφίσταται η ίδια κατάσταση και το πράγμα όλο και χειροτερεύει, έχοντας πια τεράστιο ψυχολογικό ή και σωματικό κόστος για το ίδιο το φιλαράκι σου, μπορείς να προτείνεις μια συνεδρία με κάποιον ειδικό, ή να μιλήσεις σε κάποιο δικό σου έμπιστο άτομο και να μοιραστείς τους προβληματισμούς σου, αν και σε αυτή την περίπτωση χρειάζεται να έχεις μια επιπλέον προσοχή γιατί μπορεί να θεωρήσει πως συνωμοτείς εναντίον του.

Το σημαντικό, είναι να μοιραστείς μαζί του πως το μόνο που επιθυμείς είναι να είναι καλά. Με αυτό τον τρόπο ίσως να πετύχεις να τον φέρεις πάλι κοντά σου και να κάνετε μια συζήτηση με ηρεμία, έτσι ώστε να εκλογικεύσει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Εάν πάλι δεν τα καταφέρεις και βλέπεις ότι τα πράγματα σοβαρεύουν, τότε θα μπορούσες να ζητήσεις τη βοήθεια δικών του προσώπων που εμπιστεύεται κι έτσι να μπορέσει να βγει από τον φαύλο κύκλο της πεποίθησης που έχει στο μυαλό του ότι όλα είναι υπέροχα.

Πολλές φορές συναντάμε ανθρώπους να είναι δυναμικοί, γεμάτοι αυτοπεποίθηση και χιούμορ στις επαγγελματικές τους σχέσεις, αλλά στις ερωτικές τους να νιώθουν ανασφαλείς, κάτι που σαφέστατα θέλει ψάξιμο. Έτσι είναι δύσκολο να τους κατεβάσεις από το σύννεφο στο οποίο ζουν γκρεμίζοντας την αυταπάτη ότι βιώνουν τον απόλυτο έρωτα. Κανένας υγιής έρωτας δεν πατάει πάνω στην αυταξία σου και κανένας σύντροφος, σχέση ή οτιδήποτε άλλο δεν επιτρέπεται να υποβιβάζει τις επιθυμίες και τις ανάγκες σου. Εάν λοιπόν έχεις την τύχη να έχεις ένα καλό φίλο στο πλάι σου, που ξέρεις πως σ’ αγαπάει και πως θέλει το καλό σου, φρόντισε να τον ακούς όταν σου κρούει ένα καμπανάκι, γιατί κάτι που εσύ μπορεί να μη βλέπεις άμεσα, να ξέρεις ότι εκείνος θα το αντιληφθεί με τη μία.