Γονείς. Ίσως η σπουδαιότερη, η πιο βαρυσήμαντη λέξη. Μας συντροφεύουν απ’ τα πρώτα μας βήματα. Μας μαθαίνουν τον κόσμο. Η πρώτη λέξη που βγαίνει από το στόμα μας είναι είτε «μαμά» είτε «μπαμπά» και, όπως και να ‘χει, τους κάνουν να χαμογελούν περήφανα. Σίγουρα, είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώνεις παιδιά. Μάλιστα, δεν είναι όλοι κατάλληλοι να γίνουν γονείς, χωρίς αυτό να είναι κάτι κακό.
Τα παιδιά, μεγαλώνοντας, γίνονται οι πιο σκληροί, αντικειμενικοί κριτές. Ως ενήλικες πια, έρχεται η στιγμή εμείς οι ίδιοι ν’ αξιολογήσουμε τη σχέση των γονιών μας και το κατά πόσο κατάφεραν το στόχο τους. Στο νηπιαγωγείο, απαντούσαμε πάντα πως έχουμε τους καλύτερους γονείς του κόσμου δίχως να το σκεφτούμε περαιτέρω. Τα πράγματα πια, είναι διαφορετικά.
Είναι άραγε οι γονείς μας το πρότυπο που θα θέλαμε να έχουμε; Το να επιλέγεις έναν άνθρωπο για να κάνεις οικογένεια, σίγουρα δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα και, σίγουρα η επιλογή δεν αποδεικνύεται πάντοτε σωστή. Δεν αρκεί ο έρωτας και το πάθος για να επενδύσεις στη δημιουργία μιας οικογένειας, γιατί αλλοιώνονται κατά τη διάρκεια των χρόνων. Κοίταξε καλά τους γονείς σου. Είναι, άραγε, ακόμη ερωτευμένοι όπως στις αρχές; Αγαπιούνται;
Συχνά, μεγαλώνοντας, αρχίζουμε ν’ αμφιβάλλουμε για την αγάπη τους αυτή. Σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, πολλά ζευγάρια μένουν μαζί λόγω οικονομικών ή για να μην αντιμετωπίσουν την αυστηρή κριτική της κοινωνίας. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να συμβιβαζόμαστε όταν μια κατάσταση που ζούμε δε μας χαροποιεί, καθώς έτσι πιστεύουμε ότι κάνουμε το καλύτερο για τους άλλους.
Ίσως λοιπόν έτσι να πίστεψαν και οι δικοί μας γονείς. Να έβαλαν στην άκρη αυτά που νιώθουν για να είμαστε εμείς καλά. Όλα αυτά τα χρόνια όντως μάλλον το είχαν καταφέρει, αλλά τώρα που μεγαλώσαμε τα λάθη δεν καλύπτονται.
Απ’ την άλλη πλευρά, οι γονείς μας παραμένουν αγαπημένοι. Έχουν μια σχέση ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης, που δε φθείρεται στο πέρασμα του χρόνου, μονάχα δυναμώνει. Μια σχέση που σίγουρα θα ζηλεύαμε, μια σχέση που θα ψάχνουμε σε κάθε άνθρωπο με τον οποίο ερχόμαστε σε επαφή. Η άριστη επικοινωνία που έχουν αναπτύξει μεταξύ τους, μας κάνει να καταλάβουμε πως αυτό είναι το μυστικό της ευτυχίας και της επιτυχίας ενός γάμου, να επικοινωνείς με τον άνθρωπό σου.
Άλλωστε, για να κρίνουμε τη σχέση των γονιών μας, μπορούμε να βασιστούμε και στη μέχρι τώρα δική μας πορεία. Τα παιδιά συνηθίζουν να μην ακούν τους γονείς. Επικεντρώνονται κυρίως στο να μιμούνται τις πράξεις τους. Ειδικά στην πρώιμη ενήλικη φάση μας, είμαστε σ’ ένα μεγάλο ποσοστό αυτό που πήραμε απ’ τους γονείς μας, παρά ο εαυτός που εμείς οι ίδιοι έχουμε δημιουργήσει. Η ανατροφή σ’ ένα ήσυχο περιβάλλον βοηθά ν’ αντιμετωπίζουμε καλύτερα τα ζητήματα της ζωής.
Όποια κι αν είναι η σχέση που έχουν μεταξύ τους οι γονείς σου, τόλμα να την αντιμετωπίσεις. Έχοντας κάνει πλέον την κριτική σου, είσαι σε θέση να καταλάβεις την αυθεντικότητα της σχέσης τους. Όπως και τι έκαναν λάθος. Μ’ αυτά τα δύο ως εφόδια, σχεδιάζεις το δικό σου μέλλον. Ξέρεις τι πρέπει ν’ αποφύγεις και τι να κρατήσεις. Στο υποσυνείδητό σου οι γονείς είναι πάντα το πρότυπο. Από ‘κει και πέρα εσύ αποφασίζεις αν θα κάνεις επιλογές με βάση αυτό ή θα γίνεις το πρότυπο του εαυτού σου.
Όπως και να ‘χει, φρόντισε να γίνεις όσο καλύτερος γονιός μπορείς και να διαλέξεις κάποιον εξίσου ικανό, να μοιραστεί μαζί σου τις εμπειρίες μιας ολόκληρης ζωής.
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου