Οι φίλοι που ακυρώνουν τελευταία στιγμή

Έλα, παραδέξου το, έχεις κι εσύ έναν τέτοιο φίλο με αυτήν τη σπαστικιά –θα χαρακτήριζα– συνήθεια, που βρίσκει πάντα το τελευταίο λεπτό πριν βγείτε και σε παίρνει τηλέφωνο, λέγοντας την πιο πρόχειρη και χαζή δικαιολογία, για να σου ακυρώσει το ραντεβού σας. Οι προφάσεις θα ποικίλλουν κι ακόμα κι αν προσπαθήσεις να βρεις λύση, η μία δικαιολογία θα φέρνει την άλλη και πάει λέγοντας. Από πόνο στο δόντι μέχρι ότι πέθανε το ψάρι που δεν έχει.

Και δεν είναι κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί, αλλά κάθε φόρα κάνεις το λάθος κι εμπιστεύεσαι αυτό το συγκεκριμένο άτομο που σου υπόσχεται ότι θα κάνετε κάτι μαζί. Κι ας ρωτάς δυο-τρεις φορές για να σιγουρευτείς, κι ας παίρνεις μόνο καταφατικές απαντήσεις, στο τέλος πάλι σε κρεμάει. Και δεν είναι πως χαλάει τη διάθεσή σου μόνο, αλλά και τη βραδιά σου καθώς είναι αργά για να κανονίσεις κάτι άλλο, συνεπώς έτσι καταλήγεις σπίτι σου με εμφάνιση οσκαρική για να δεις στην καλύτερη κάνα επεισόδιο στον καναπέ με πατατάκια, τζάμπα και το σιδέρωμα στα ρούχα σου δηλαδή.

Το χειρότερο είναι πως ενώ το ξέρεις πως αυτή θα είναι πάλι η κατάληξη, προσπαθείς να μην είσαι προκατειλημμένος και να σκέφτεσαι θετικά. Έλα, όμως, που αν γίνει παραπάνω από μία φορά κι εσύ συνεχίζεις να το δέχεσαι χωρίς να αντιδράς, δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσει να το κάνει. Δεν ξέρεις, βέβαια, το λόγο που γίνεται αυτό επανειλημμένα, αν συμβαίνει από ένα κράμα ατυχίας κι αφέλειας ή εσκεμμένα. Άνθρωποι είμαστε και μπορεί να τύχει να συμβεί κάτι, αλλά αν αυτό το «κάτι» έτυχε πέντε στις έξι φορές, ε, τότε υπάρχει πρόβλημα.

Κι εσύ δε σκοπεύεις να αντιδράσεις κάπως; Θα το αφήσεις πάλι να περάσει στο ντούκου; Έχοντας μαζέψει τη μια ακύρωση μετά την άλλη υπάρχουν δύο λύσεις. Ή θα πιάσεις το φίλο σου και θα του πεις πως δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση και θα περιμένεις να δεις την επόμενη φορά, σαν μια τελευταία ευκαιρία, αν όντως κατάλαβε τη λάθος συμπεριφορά του και πώς θα το διαχειριστεί στο εξής ή αν δυσκολεύεσαι να κάνεις παράπονα, μπορείς να τον πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα ώστε να νιώσει αυτή την απόρριψη που νιώθεις εσύ κάθε φορά.

Συνήθως, αυτός ο φίλος που ακυρώνει κάτι τελευταία στιγμή είναι ο ίδιος που θα σου στείλει όταν έχει μια ελεύθερη μέρα και θα απαιτήσει να είσαι έτοιμος σε είκοσι λεπτά για να βγείτε, χωρίς να σε ρωτήσει καν αν έχεις χρόνο, διάθεση ή αν έχεις κανονίσει κάτι άλλο. Κι εδώ συμβαίνει το εξής παράδοξο, δεν μπορεί ο συγκεκριμένος να περιμένει από σένα να ‘σαι διαθέσιμος κάθε στιγμή, απίκο γι’ αυτόν κι εκείνος να εκμεταλλεύεται την υπομονή σου, δείχνοντας πως δε σε εκτιμάει με αυτή του τη συμπεριφορά. Η ανεκτικότητά σου έχει και τα όριά της.

Το φταίξιμο, βέβαια, δεν είναι μόνο δικό του, σου αναλογεί κι εσένα μερίδιο σε όλο αυτό. Αφού έτσι είναι και το ξέρεις, γιατί επιμένεις να τον εμπιστεύεσαι; Προσπάθησε να τον κάνεις να έρθει στη θέση σου να δει πόσο ξενερώνεις εσύ κάθε φορά. Ίσως όταν πάθει να μάθει.

Η φιλία δεν είναι μόνο θεωρία, πρέπει εμπράκτως να δείχνετε σεβασμό. Πρέπει, επιτέλους, να μάθει να φέρεται ώριμα κι υπεύθυνα κι όταν κανονίζετε κάτι να μη σε κλείνει, τελικά, μέσα, γιατί βαρέθηκε, ή νύσταξε, ή αποφάσισε πως δε θέλει να βγει. Σεβασμός στα πιο μικρά και στα πιο μεγάλα!