Στα ξενοδοχεία πάμε κυρίως για τον πρωινό μπουφέ

Καλοκαιράκι, ξεκούραση και ξεγνοιασιά. Οι διακοπές (αν δεν έχουμε ήδη πάει) μόλις μια ανάσα μακριά μας. Ήλιος, θάλασσα κι αλάτι. Καιρός για ταξίδια και χαλάρωση, διαφυγή απ’ την καθημερινή ρουτίνα. Οικογένειες, παρέες, ζευγάρια καταστρώνουν σχέδια καλοπέρασης για την απόδρασή τους. Ψάχνουν την καλύτερη επιλογή προορισμού, εκείνο το νησί που θα τους χαρίσει αναμνήσεις παρηγοριά τους χειμώνες.

Το καλοκαίρι σου προσφέρει ό,τι σου στερούν όλον τον υπόλοιπο χρόνο οι άλλες εποχές. Πρωινά μπάνια κι άραγμα στην παραλία μέχρι το απόγευμα, ηλιοθεραπεία μέχρι να αποκτήσεις ένα εξωτικό σοκολατί χρώμα, ρακέτες και βόλεϊ στη θάλασσα μέχρι να κουραστούν τα χέρια σου και το βράδυ έξοδοι με άφθονο αλκοόλ και διάθεση για τρέλες μέχρι το πρωί. Και την επόμενη μέρα, φτου ξανά κι απ’ την αρχή. Όλοι χρειάζονται ένα διάλειμμα.

Βέβαια, δε φτάνει μόνο ο προορισμός να είναι καλός για να ευχαριστηθείς τις διακοπές σου. Κύρια κριτήρια είναι το ξενοδοχείο κι η τοποθεσία του φυσικά. Πόσο απέχει απ’ τη θάλασσα και το κέντρο, πώς είναι τα δωμάτια και συγκεκριμένα (για να μην αναλωνόμαστε σε λεπτομέρειες) τι περιλαμβάνει ο πρωινός μπουφές. Το πρωινό, εξάλλου, είναι το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας, όλοι το λένε.

Υπάρχουν ξενοδοχεία που μέσα στην τιμή του δωματίου συμπεριλαμβάνουν και το πρωινό (αυτά τα αγαπάμε πιο πολύ), υπάρχουν κι εκείνα που πρέπει να το πληρώσεις έξτρα -κάτι που σπανίως συμφέρει κι είναι μάλλον καλύτερα να βγεις έξω να φας και να το ευχαριστηθείς. Υπάρχουν βέβαια και κάποια άλλα που δεν έχουν καν την επιλογή του πρωινού και που φυσικά τα αποφεύγουμε.

Ξέρετε κάτι; Όλα ωραία κι ελεύθερα στις αποδράσεις μας, αλλά η διαμονή μας στο ξενοδοχείο δεν είναι τελείως ξέγνοιαστη. Έχουμε μια έννοια, ένα φόβο ίσως, μη μας πάρει ο ύπνος, ξυπνήσουμε καθυστερημένα και δεν προλάβουμε τον πρωινό μπουφέ. Όσο πιο αργά κατέβεις τόσο λιγότερες επιλογές, τόσο πιο κρύα τα φαγητά και τόσο περισσότερος κόσμος γύρω σου να μετράει τις μπουκιές σου.

Οι πρωινοί τύποι δεν ανησυχούν. Κάποιοι άλλοι βάζουν ξυπνητήρι, κατεβαίνουν για πρωινό και μετά πάλι πίσω στο κρεβάτι για έναν δεύτερο γύρο χουζουρέματος. Οι υπναράδες συμβιβάζονται με το ξυπνήσουν έστω λίγο πριν κλείσει ο μπουφές, ώστε να πιουν έναν καφέ και να τσιμπήσουν ό,τι έχει περισσέψει. Για τους ξενύχτηδες απ’ την άλλη είναι η καλύτερή τους να γυρνάνε με hangover απ’ το club και να γαργαλάει τα ρουθούνια τους η μυρωδιά του καφέ, του μπέικον, της ομελέτας, των pancakes κι ό,τι άλλο λαχταράει εκείνη τη στιγμή το άδειο τους στομάχι.

Το πρωινό στο ξενοδοχείο μας ξυπνάει κι αρκετές παιδικές αναμνήσεις, καθώς θυμίζει πιο πολύ οικογενειακές διακοπές. Διότι, συνήθως, στα ταξίδια με την παρέα κοιτάμε να βρούμε ένα ξενοδοχείο σε λογική τιμή που να μας εξυπηρετεί ως τοποθεσία, παραβλέποντας το ενδεχόμενο να περιλαμβάνεται στην τιμή και πρωινό ή οποιαδήποτε άλλη πολυτέλεια.

Με την οικογένεια εξάλλου έχουμε και το προνόμιο να τους κάνουμε παραγγελία απ’ το προηγούμενο βράδυ τι θέλουμε και να το βρούμε στο κρεβάτι έτοιμο όταν ξυπνήσουμε για να νιώσουμε κι εμείς (τα μπακουράκια ίσως) ότι κάποιος μας σκέφτηκε και μας έφερε πρωινό στο κρεβάτι.

Σε κάθε περίπτωση ξενοδοχείο χωρίς πρωινό ίσον ζαμπόν δίχως λιπαρά. Πολλοί απορρίπτουν ένα ξενοδοχείο με πολύ καλές κριτικές κι εγκαταστάσεις μόνο και μόνο επειδή υστερεί στην ποικιλία του πρωινού μπουφέ ή δε συμπεριλαμβάνει καν. Και πολύ καλά κάνουν. Αν δε θέλουμε πρωινό (αφού πρώτα αναρωτηθούμε γιατί μας συμβαίνει αυτό) κλείνουμε ένα ενοικιαζόμενο δωμάτιο που θα μας βγει και πιο οικονομικό. Στο ξενοδοχείο πάμε γιατί ζητάμε αυτό το κάτι παραπάνω.

Το πρωινό, επομένως, είναι ένα απ’ τα βασικότερα κριτήρια επιλογής ξενοδοχείου.  Κι ας την βγάζουμε σπίτι μας με έναν ξερό καφέ, στις διακοπές θέλουμε να μας κακομαθαίνουμε. Και τι δε θα έδινα για ζεστά pancakes με μέλι και μπέικον με αβγά με το που ξυπνάω. Ας σηκώσουμε τα χέρια όσοι πεινασμένοι συμφωνούμε!