Έχεις χωρίσει από την τελευταία σου σχέση εδώ κι ένα διάστημα. Ήταν μια πολύ σημαντική σχέση για σένα, ένιωσες πολλά, πίστεψες ότι θα κατέληγε στα σκαλιά της εκκλησίας ή ότι τέλος πάντων θα είχε ένα αίσιο τέλος, αλλά δυστυχώς έπεσαν οι τίτλοι τέλους. Το «γιατί» δεν έχει καμία σημασία. Πόνεσες, έκλαψες, χτυπήθηκες, πέρασες όλα τα στάδια ενός χωρισμού και, εν τέλει, πίστεψες ότι το κεφάλαιο αυτό έχει πλέον κλείσει. Ήρθε η ώρα να πάμε για νέες περιπέτειες και να βγούμε απ’ τη μοναξιά.
Ξεκινάς να βγαίνεις ραντεβού και κάποια στιγμή γνωρίζεις ένα άτομο που σου κινεί το ενδιαφέρον. Υπάρχει η ανάλογη ανταπόκριση κι έρχεται η στιγμή που αποφασίζετε από κοινού πως κάτι υπάρχει μεταξύ σας και θέλετε να το πάτε ένα βήμα παρακάτω. Η πρώτη φορά που θα βρεθείτε στο κρεβάτι όμως σε αγχώνει. Κάτι δεν πάει καλά. Έχεις ένα πολύ περίεργο συναίσθημα. Δεν είναι η αγωνία της πρώτης φοράς, είναι κάτι διαφορετικό. Είναι ένα αίσθημα πως –ναι, δεν κάνεις λάθος– απατάς το πρώην ταίρι σου. Μα είναι λογικό αυτό;
Όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο, αυτό μπορεί να συμβεί και δεν είναι καθόλου σπάνιο. Υπάρχουν εκείνοι που ύστερα από ένα χωρισμό μπορούν πολύ εύκολα να κάνουν σεξ μ’ ένα καινούργιο άτομο, γλεντώντας ουσιαστικά το νέο τους στάτους, υπάρχουν όμως κι εκείνοι που δεν τους είναι εύκολο να προχωρήσουν παρακάτω.
Όσο κι αν έχεις ξεπεράσει την πρώην σχέση σου, όσο κι αν δεν τρέφεις πλέον αισθήματα και δεν ελπίζεις πια σε επιστροφή, η συνήθεια, η καθημερινή τριβή και φυσικά η εξοικείωση με το προηγούμενο σώμα είναι λογικό να σε επηρεάζουν και να σε κρατάνε πίσω.
Καταρχήν, θα πρέπει να εξετάσεις αν όντως το κεφάλαιο αυτό έχει κλείσει οριστικά. Όχι αυτά που δηλώνεις και που θέλεις να πιστέψει ο περίγυρός σου. Μπορεί να είχατε έναν πολύ άσχημο χωρισμό, αλλά μέσα σου να μην έχει πεθάνει αυτή η σχέση· σε πονάει ακόμα, είναι ανοιχτή η πληγή. Μπορεί να μην έχεις σηκωθεί ακόμη στα πόδια σου, όσο κι αν εσύ πιστεύεις το αντίθετο. Μήπως τελικά μπαίνεις πολύ γρήγορα σε μια νέα ιστορία;
Το να νιώθεις πως απιστείς σε μια σχέση που δεν υπάρχει πλέον, δηλώνει ξεκάθαρα πως είσαι ακόμα συναισθηματικά δεμένος με το πρώην ταίρι σου. Λογικό είναι από μια άποψη. Είχες επενδύσει συναισθηματικά, είχες κάνει όνειρα, είχες προσδοκίες απ’ αυτό το άτομο. Μπορεί ακόμη και να προδόθηκες -είτε στην πραγματικότητα είτε να νιώθεις προδομένος που το ταίρι σου δεν πάλεψε μέχρι τέλους.
Μήπως τελικά ο μόνος λόγος που φαινομενικά προχωράς είναι η μοναξιά και η έλλειψη συντροφικότητας, απλά και μόνο για να υπάρχει κάποιος δίπλα σου;
Υπάρχει βέβαια κι η πιθανότητα, το συναίσθημα αυτό, πως δηλαδή νιώθεις ότι απιστείς σε βάρος κάποιου που δεν υπάρχει πια στη ζωή σου, να είναι μόνο μια δικαιολογία για να αποφύγεις τη δέσμευση και κατ’ επέκταση την πιθανότητα να πληγωθείς ξανά. Κάτι σαν άμυνα του μυαλού σου που προσπαθεί να σε αποτρέψει από ένα πιθανό βατερλό. Αν όμως ακολουθήσεις αυτήν την τακτική δεν πρόκειται ποτέ να προχωρήσεις τη ζωή σου σε κανένα τομέα. Η ζωή χρειάζεται ρίσκο για να την ζήσεις στο έπακρο. Αλλιώς είναι άγευστη κι άνοστη.
Μην αφήνεις το παρελθόν σου να γίνεται εμπόδιο σε μια νέα και πολλά υποσχόμενη ιστορία. Χρειάζεται χρόνος, ώστε το νέο άτομο να αποκτήσει αξία και σημαντικό ρόλο στη ζωή σου. Δεν είναι δυνατόν απ’ τη μια στιγμή στην άλλη να δημιουργηθεί το ίδιο δέσιμο που είχες με την πρώην σχέση σου. Δώσε την ευκαιρία στο καινούργιο πρόσωπο να σου ξυπνήσει ξανά την επιθυμία να ερωτευτείς απ’ την αρχή και να ξεκινήσεις να εξερευνάς το δικό του σώμα.
Μην βάζεις όμως ένα άτομο στη ζωή σου απλώς για να σου καλύψει ένα κενό και να κλείσει το τραύμα που σου δημιούργησε η προηγούμενή σου σχέση. Βάλτο για να σε πάει μπροστά, σ’ ένα μέλλον διαφορετικό απ’ ό,τι σχεδίαζες. Ποτέ δεν ξέρεις πού μπορεί να σε οδηγήσει αυτό.
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου