Κάνετε κι εσείς φανταστικούς διαλόγους με τα κατοικίδιά σας;

Η ώρα είναι 05:13 κι ακούς μια φωνή να σε φωνάζει.

Μέσα στον ύπνο σου απαντάς «Όχι τώρα, αγάπη μου, είναι νωρίς». Η φωνή συνεχίζει να φωνάζει. «Είπαμε, όχι τώρα, είναι πολύ πρωί». Για τρίτη φορά, η ίδια φωνή επιμένει, πιο επιτακτικά τώρα. «Θα φας σε 2 ώρες που θα σηκωθούμε, κοιμήσου τώρα» απαντάς και γυρνάς πλευρό. Και τότε, ο κάτοχος της φωνής πηδάει πάνω στο κεφάλι σου και με τσαντίλα και νεύρα, που δεν κρύβονται, σου δηλώνει «Νιάου». Ναι, αυτό ήταν ξεκάθαρα το πρώτο μπινελίκι της ημέρας, προερχόμενο απ’ τον ίδιο σου το γάτο. Καλά ξεκίνησε και σήμερα η μέρα.

Δεν υπάρχει φροντιστής κατοικίδιου –γονέας, βασικά, μιας κι έτσι θεωρούμε τους εαυτούς μας– που δεν έχει στήσει ολόκληρο κουβεντολόι με το ζωάκι-παιδάκι του -είτε αυτό ανήκει στα αιλουροειδή, είτε στους κύνες, είτε στα τρωκτικά και τα πτηνά, είτε σε οποιοδήποτε είδος του ζωικού βασιλείου, μιας κι εμείς δεν κάνουμε διακρίσεις. Εσύ ρωτάς κι εκείνο, με τον δικό του τρόπο, σου απαντάει. Και φυσικά βγάζετε νόημα κι οι δύο. Παράλογο; Όχι και τόσο.

Για τους μη κατόχους κατοικίδιου, μια τέτοια συνομιλία φαίνεται από ανούσια μέχρι τρελή, και δεν είναι λίγες οι φορές που μας κοιτάζουν καλά-καλά, έτοιμοι να φωνάξουν έναν ψυχίατρο ή έστω έναν παπά να μας διαβάσει. Όχι, δεν έχουμε τελειώσει «γαβ-ική» φιλολογία ούτε έχουμε κατεβάσει application με niaou translating. Απλά ξέρουμε πολύ καλά τον χαρακτήρα του ζώου μας, τις ανάγκες του, βάζουμε και μπόλικη φαντασία κι έτοιμος ο διάλογος.

Όλοι οι σκυλό/γατό-γονείς μπορούν, ύστερα από ένα διάστημα συμβίωσης με το ζωάκι τους, να αποκωδικοποιήσουν τι προσπαθεί να τους πει το pet τους απ’ την ένταση, τον τόνο και τη χροιά της φωνής τους. Άλλο είναι το γάβγισμα για τη βόλτα, άλλο για το φαγητό, άλλο για τον φόβο, ενώ έχουν ξεχωριστό για τις περιπτώσεις που κάτι δεν πάει καλά. Αντίστοιχα για τις γάτες ή τα πουλιά. Είναι σαν να προσπαθείς να αποκωδικοποιήσεις το κλάμα και τους ήχους ενός μωρού παιδιού. Ακόμα κι αν δεν μπορεί με λέξεις να σου πει τι χρειάζεται και πώς νιώθει, μαθαίνεις να το κατανοείς και να το φροντίσεις αναλόγως.

Επιπλέον, μαθαίνεις να μεταφράζεις τη γλώσσα και τη στάση του σώματός τους, τον τρόπο που σε κοιτάνε και τον τρόπο που χρησιμοποιούν την ουρά τους. Οι γάτες, για παράδειγμα, κουνάνε την ουρά τους όταν είναι εκνευρισμένες ή σε εγρήγορση, τη στιγμή που οι σκύλοι κάνουν το ίδιο πράγμα όταν είναι χαρούμενοι ή ανυπομονούν για κάτι. Αυτά, σε συνδυασμό με μια παρατήρηση του περιβάλλοντος γύρω τους, σε κάνουν να μπορείς να καταλάβεις τι τα έχει πειράξει ή με τι χάρηκαν, αντιστοίχως. Και τους απαντάς ανάλογα, προσπαθώντας να τα ηρεμήσεις ή να τους εξηγήσεις με λέξεις την κατάσταση. Και, πίστεψέ με, σε καταλαβαίνουν απόλυτα.

Έπειτα, δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως ανάμεσα σε ένα ζώο και τον φροντιστή του –είτε μιλάμε για γατούλα είτε για σκύλο, είτε για το χρυσόψαρο στη γυάλα– αναπτύσσεται με τον καιρό μια τηλεπαθητική επικοινωνία. Σε κοιτάει και ξέρει πως δεν είσαι καλά, οπότε έρχεται για μια αγκαλιά και παρατεταμένη εκδήλωση λατρείας. Ή, αντίστοιχα, καταλαβαίνει τη χαρά σου κι αμέσως το βλέπεις κι εκείνο χαρούμενο. Τα ζώα νιώθουν το συναίσθημα του ανθρώπου που είναι δίπλα τους κι αυτόματα επηρεάζονται και τα ίδια. Έρευνες έχουν δείξει πως άνθρωποι με κατάθλιψη που δέχτηκαν ψυχολογική βοήθεια από έναν σκύλο είτε συνήλθαν και ξεπέρασαν το πρόβλημα είτε το ζώο έπεσε κι εκείνο σε κατάθλιψη, συμπάσχοντας μαζί τους.

Κακά τα ψέματα, δεν υπάρχει κανένας που να πέρασαν απ’ τα χέρια του κατοικίδια και δεν έχει κάνει ολόκληρες στιχομυθίες μαζί τους. Είτε πρόκειται για το αν είναι ώρα για φαγητό και βόλτα είτε για τα νέα της ημέρας, ένα πρόβλημα στη δουλειά ή τα προσωπικά. Το ζωάκι μας είναι αποδέκτης πολλών συνομιλιών και προσωπικός μας εξομολογητής, ασχέτως αν δεν μπορεί να μας συμβουλεύσει. Στο δικό μας το μυαλό μας καταλαβαίνει απόλυτα, μας συμπονάει και κάνει ό,τι περνάει απ’ την πατούσα του για να μας ηρεμήσει και να μας ανακουφίσει.  Κι από προσωπική εμπειρία, έχω να δηλώσω πως αυτό το κάνει με απόλυτη κι εγγυημένη επιτυχία.

Γι’ αυτό, λοιπόν, αν έχεις ανάγκη από κάποιον που θα ακούει ό,τι σου έρθει στο κεφάλι, χωρίς να σε κρίνει και θα σου δίνει την απάντηση που χρειάζεσαι να ακούσεις, μια βόλτα απ’ τη φιλοζωική της περιοχής σου θα σου φανεί σωτήρια.