Τα πιο βαθιά κι αληθινά τα ψιθυρίσαμε

«Σ’ αγαπώ» της ψιθύρισε στο αφτί κι εκείνη ανατρίχιασε. Δεν ήταν η πρώτη φορά που το άκουγε. Ούτε γενικότερα στη ζωή της αλλά ούτε κι από ‘κείνον. O ψίθυρος αυτός, όμως, είχε κάτι το διαφορετικό, κάτι μαγικό. Ήταν λες και διαπέρασε το σώμα της ηλεκτρικό ρεύμα και την έκανε να νιώσει πως αυτό που ακούει είναι αλήθεια. Με τον αέρα της ανάσας του να της γαργαλάει το δέρμα, την επαφή των δύο σωμάτων, τη μυρωδιά από το άρωμά του, τη γεύση απ’ το φιλί του στα χείλη της, για μια στιγμή ένιωσε πως άγγιξε κάτι από κόλαση και παράδεισο μαζί.

Η αγάπη δε χρειάζεται ούτε φωνές, ούτε φώτα στραμμένα επάνω της, ούτε πυροτεχνήματα. Δεν έχει ανάγκη από υπερβολές για να φανεί. Τα αληθινά είναι τόσο αθόρυβα όσο ο αέρας που αναπνέουμε. Γεμίζουν τον χώρο γύρω μας και κυρίως μέσα μας. Δεν τα βλέπεις πάντα, δεν τα ακούς, δεν τα αγγίζεις, δεν τα γεύεσαι, δεν τα μυρίζεις∙ τα νιώθεις όμως. Κατακλύζουν σώμα και πνεύμα, σε κάνουν να καίγεσαι από πόθο και πάθος, αλλά οι λέξεις είναι πολύ φτωχές για να το περιγράψεις όλο αυτό.

Πρέπει, λοιπόν, να δώσεις σε αυτές τις λέξεις μια διαφορετική ενέργεια, μια δύναμη, να πάρεις ένα φωσφορούχο μαρκαδοράκι και να τις κάνεις πιο έντονες, πιο φωτεινές. Το απόλυτο highlighter, λοιπόν, είναι ένας ψίθυρος. Λιτό κι απέριττο, χωρίς φανφάρες και κορδελάκια, τόσο όμως αληθινό κι όμορφο. Ο ίδιος ο Γκάμπριελ Γκαρσία Μάρκες, ο μεγάλος αυτός φιλόσοφος και συγγραφέας, έλεγε να κρατάς πολύ κοντά σου εκείνους που αγαπάς και να τους ψιθυρίζεις σιγανά «σ’ αγαπώ», «σε χρειάζομαι», «σε θέλω». Σε ακούνε πολύ περισσότερο από όσο αν το φωνάξεις με όλη σου τη δύναμη.

Από επιστημονικής άποψης, το να λες στον άνθρωπό σου το τι νιώθεις για εκείνον σιγανά στο αφτί, δίνει μια διαφορετική δόνηση στις ίδιες τις λέξεις, πιο δυνατή, μιας κι η ίδια η δύναμη δε χάνεται και δε διασκορπίζεται μέσα στον αέρα της απόστασης. Φτάνει αυτούσια κι ακέραια στον στόχο της. Η κάθε λέξη έχει ενέργεια κι όσο πιο κοντά στον εγκέφαλο του την προφέρεις, αυτή η δόνηση τον κάνει να ανατριχιάζει και διεγείρει το σημείο του εγκεφάλου που παράγει τις ορμόνες του έρωτα κάνοντάς τον ευτυχισμένο.

Επιπλέον, συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις μαζί∙ τον νιώθεις δίπλα σου, μυρίζεις τη μυρωδιά του κορμιού του, τον βλέπεις με την άκρη του ματιού σου, με μια μικρή κίνηση μπορείς να τον φιλήσεις. Κοίτα να δεις τελικά πόσα πολλά πράγματα συμμετέχουν σε έναν απλό ψίθυρο.

Μην ξεχνάς πως οι πολλές κι ηχηρές εκδηλώσεις αγάπης και λατρείας φανερώνουν προβλήματα στη σχέση σύμφωνα με τους ψυχολόγους. Προσπαθείτε να δείξετε μια εικόνα που δε σας αντιπροσωπεύει στην πραγματικότητα και δεν αντικατοπτρίζει την αλήθεια, μπας και πείσετε πρώτα τους άλλους και στη συνέχεια και τους ίδιους σας τους εαυτούς ότι είσαστε ευτυχισμένοι. Και δεν είναι λίγοι εκεί έξω που υποστηρίζουν πως όσο πιο ιδιωτική κρατήσεις τη σχέση σου, τόσο περισσότερο θα κρατήσει.

Ο έρωτας, άλλωστε, φτιάχτηκε για δύο. Δε χρειάζεται λοιπόν όλοι οι υπόλοιποι τριγύρω να μαθαίνουν εκείνα που αφορούν τους δυο σας. Εσείς είσαστε στον δικό σας μικρόκοσμο, κι ένας ψίθυρος είναι αρκετός για να ακουστείτε σε ολόκληρο τον κόσμο. Έναν κόσμο φτιαγμένο για δύο, σε ελάχιστη απόσταση ο ένας απ’ τον άλλο.

Όλα εκείνα που νιώθεις, που σε πλημμυρίζουν, που θέλεις να φωνάξεις για να βγουν από μέσα σου, με έναν απλό ψίθυρο αποκτούν μια γλύκα που όμοιά της δεν υπάρχει.