Θα προτιμούσες αλήθεια να μη γνωριζόσασταν ποτέ;

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν πως το να ερωτεύεσαι συνεπάγεται και με μια μόνιμη ζήλια, τσίτα, να κινδυνεύεις να πληγωθείς και ν’ απογοητευτείς, να ρισκάρεις την ψυχική σου υγεία, να μην τρως, να μην κοιμάσαι, να μην μπορείς να δουλέψεις, να μην έχεις κουράγιο να κάνεις οτιδήποτε. Πώς θα ένιωθες όμως αν δεν είχες ερωτευτεί ποτέ; Αν δεν είχες νιώσει στο πετσί σου την αίσθηση από εκείνο το πρώτο άγγιγμα, έστω κι αν ήταν τυχαίο; Θ’ άντεχες να περάσεις μια ζωή στην οποία δε θα υπάρχει ούτε μια στιγμή που να νιώσεις την χαρά του να νιώθεις ερωτευμένος; Να ζεις και ν’ αναπνέεις για χάρη ενός άλλου ανθρώπου;

Για να ξεχωρίσουμε τα πράγματα, η αγάπη δεν έχει άσχημη πλευρά, εκείνη εμφανίζεται στο μονόπλευρο συναίσθημα, στο να σε προδίδει -έστω κι εν αγνοία του- το πρόσωπο που στα μάτια του βλέπεις τον έρωτα, το να μην ανταποδώσει όσα πάρει από σένα ή να μη θέλει να τα πάρει. Η αγάπη κι o έρωτας είναι ικανά να σου δώσουν φτερά για να πετάξεις. Για χάρη τους μπορείς να κάνεις τα πάντα, πράγματα που μέχρι πρότινος θεωρούσες αδύνατο να κάνεις. Στο όνομα όλων εκείνων που νιώθεις, μπορείς να πετύχεις πολλά, ακόμα κι αν δεν ξέρεις πώς.

Σε πολλές περιπτώσεις, οι ερωτευμένοι έχουν φτάσει στα όριά τους, με την καλή έννοια ώστε να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό για χάρη του αντικειμένου του πόθου τους. Έχασαν κιλά, άλλαξαν την εμφάνισή τους προς το καλύτερο, διεκδίκησαν μια καλύτερη δουλειά, ένα πτυχίο, μια καλύτερη ζωή ώστε να προσφέρουν τα πάντα στο ταίρι τους ή για διεκδικήσουν το πρόσωπο που τους έκλεψε την καρδιά. Δεν είναι τυχαίο που λέμε πως η αγάπη σού βγάζει την καλύτερη εκδοχή σου, έστω κι αν εσύ δεν ξέρεις καν ότι την έχεις.

Προσπαθείς ν’ αποδείξεις στο πρόσωπο αυτό πως είσαι το άτομο που αξίζει να έχει δίπλα του, ασυναίσθητα πολλές φορές. Αποκτάς δυναμική, αυτοπεποίθηση, ένα φωτεινό χαμόγελο στρογγυλοκάθεται στα χείλη σου, λάμπεις ολόκληρος κι αυτό δεν μπορείς να το αρνηθείς. Άλλωστε ο έρωτας κι ο βήχας δεν κρύβονται, οπότε κι εσύ, ακόμα κι αν δεν το έχεις πάρει χαμπάρι, φεγγοβολάς κι αποπνέεις έναν αέρα διαφορετικό από εκείνο που σ’ έχουν συνηθίσει οι γύρω σου.

Ναι, δυστυχώς, υπάρχει κι η άλλη πλευρά. Η μονόπλευρη, εκείνη που είτε δεν άρχισε ποτέ για το άλλο πρόσωπο είτε του τελείωσε νωρίς. Ξέρω πως τώρα μπορεί να πονάς από την απουσία Εκείνου ή Εκείνης˙ όχι, δεν τολμώ καν να αναφέρω το όνομά του μπροστά σου, ξέρω πως και μόνο στο άκουσμά του υποφέρεις. Κάποτε όμως εκείνο το πλάσμα σ’ έκανε να νιώθεις πως μπορείς ν’ ανέβεις στο πιο ψηλό βουνό, να κολυμπήσεις στην πιο βαθιά θάλασσα ή να πετάξεις στον πιο γαλανό ουρανό. Ξέρεις όμως τι μας δείχνει αυτό; Μας δείχνει πως μπορείς και νιώθεις. Ξέρεις ν’ αφήνεσαι στο συναίσθημά σου και να παρασύρεσαι όπου εκείνο σε πάει.

Αν σου δινόταν η ευκαιρία, αν μπορούσες να γυρίσεις πίσω το χρόνο, θα ήθελες να μην μπεις ποτέ σ’ αυτή τη διαδικασία και να μη γνωρίσεις ποτέ αυτή την πτυχή του εαυτού σου; Του ερωτευμένου εαυτού σου. Η απάντηση, όσο κι αν τώρα δηλώνεις περήφανα «ναι, θα ήθελα να μην έμπαινε στη ζωή μου ποτέ», δεν είναι η αληθινή. Μόλις καταλαγιάσει η φουρτούνα που έχεις μέσα σου, θα δεις πως θα κρατήσεις μόνο τα καλά. Και το συναίσθημα που ένιωσες ανήκει σ’ αυτά.

Κι αν αυτή τη φορά δεν πήγε καλά, δεν υπάρχει λόγος ούτε να φοβάσαι ούτε να κλείνεσαι στον εαυτό σου ούτε να δηλώνεις πως για σένα «τέρμα αυτό το κομμάτι, μια χαρά έχεις τη ζωή σου χωρίς έρωτες και κουραφέξαλα.» Ο έρωτας είναι ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο. Άσε που δε θα σε ρωτήσει κιόλας εάν και πότε θα σου χτυπήσει την πόρτα.

Κι αν το παρελθόν έφερε χωρισμό και πληγωμένα αισθήματα, ένα μάθημα ήταν, το πήρες, αποφοίτησες από το σχολείο, πάμε λοιπόν να εφαρμόσουμε όσα μάθαμε εκεί. Το επόμενο άτομο που θα βρεθεί στο διάβα σου πιθανόν θα είναι καλύτερο από εκείνο που έφυγε κι εσύ θα νιώσεις τον έρωτα να κατακλύζει το κάθε σου κύτταρο. Κι ακόμα κι αν δεν προχωρήσει ούτε αυτό όπως θα ήθελες κι ονειρεύτηκες, δεν πειράζει. Φτάνει που ένιωσες ζωντανός και πέταξες για λίγο με τα φτερά του έρωτα.