Ας ξεκινήσουμε με βασικές και λογικές σκέψεις. Οι σχέσεις έχουν ως εξέλιξη ή τον γάμο ή τον χωρισμό (κάποτε και τα δύο, βέβαια). Ειδικά όταν εκείνες είναι μακροχρόνιες κι αναζητούν το επόμενο βήμα. Επειδή, όμως, είμαστε αισιόδοξοι άνθρωποι, ας πάρουμε την περίπτωση που σκέφτεστε να επισημοποιήσετε τη σχέση σας. Για μια στιγμή, όμως! Δε θα περάσει απ’ τον νου σας ταυτόχρονα. Ο ένας απ’ τους δύο θα το σκεφτεί πρώτος, θα ζυγίσει τα δεδομένα και τελικά θα αποφασίσει να κάνει πρόταση γάμου στον άλλο. Τι συμβαίνει τότε με το πρόσωπο που τη δέχεται;

Καμία σημασία δεν έχει αν το είχες προετοιμάσει στο μυαλό σου κι αν είχες μετρήσει θεωρητικά το ενδεχόμενο αυτό. Καμία σημασία δεν έχει, επίσης, σε πόσους γάμους έχεις παρευρεθεί, μπροστά στον δικό σου γάμο σίγουρα θα κάνεις ένα βήμα πίσω να αναλογιστείς τα πάντα.

Υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς δεύτερη σκέψη, είναι σίγουροι για το βήμα αυτό, είναι κάτι που περίμεναν κι ανυπομονούσαν να συμβεί, οπότε δε θα δυσκολευτούν να απαντήσουν σε λίγα δευτερόλεπτα το πολυπόθητο “Yes, I do”. Αλλά υπάρχει και μία δεύτερη κατηγορία ανθρώπων, που για κάθε βήμα στη ζωή τους, χρειάζονται χρόνο για μια ομαλή μετάβαση απ’ τη μία κατάσταση στην άλλη. Ε, αυτοί οι άνθρωποι λογικό δεν είναι να θέλουν να σκεφτούν και να τα βάλουν κάτω όλα, πριν σου απαντήσουν θετικά ή αρνητικά στην πρόταση;

Κι ας τους κατηγορούν συχνά για σκληρούς κι αναίσθητους, στην πραγματικότητα δεν έχουν έτσι τα πράγματα. Είναι απολύτως εντάξει να θες να κάτσεις  με τον άνθρωπό σου να αναλύσεις τα πάντα, όταν βρίσκεστε ένα βήμα πριν από μια τέτοια μεγάλη και σημαντική για τη ζωή σας απόφαση. Είναι λογικό να θες να συζητήσετε για τις επικείμενες δυσκολίες, τα καινούρια δεδομένα και τα «θέλω» του καθενός από αυτόν τον γάμο.

Η επιλογή της ευθύνη του κοινού βίου δεν είναι μια απόφαση που παίρνεται σε λίγα δευτερόλεπτα, αλλά λίγο-πολύ κομμάτι της κοσμοθεωρίας σας, όνειρο που είχατε (ή όχι) λογικά πριν ακόμα μπείτε σ’ αυτή τη σχέση. Το να μείνετε και να επιμείνετε λέει πολλά, δείχνει ότι θέλετε να κρατήσετε αυτό που έχετε, να τα ζήσετε όλα μαζί. Το να αποφασίσετε, όμως, να το εξελίξετε και να δημιουργήσετε μια οικογένεια είναι κάτι τελείως καινούριο, που αναπόφευκτα φέρνει μαζί του πολλές αλλαγές, αμφιβολίες κι απορίες.

Οι αλλαγές αυτές δεν είναι απαραίτητα αρνητικές, αν κι αυτό είναι που φοβούνται οι περισσότεροι μπροστά στην ιδέα του γάμου. Ακόμα κι αν ζείτε μαζί χρόνια ολόκληρα, πλέον θα ‘στε σύζυγοι και πολύ πιθανόν, αν ανήκει στα σχέδιά σας, σύντομα και γονείς. Δεν είναι μόνο συγκατοίκηση αλλά συμβίωση, δένεστε με άλλο τρόπο πια και γνωρίστε ακόμη βαθύτερα, χωρίς περιθώρια καμουφλαρίσματος.

Αυτός που κάνει την πρόταση γάμου, έχει προετοιμάσει τα πάντα στην εντέλεια στο μυαλό του, ενώ αυτός που τη δέχεται, είτε το υποψιάζεται είτε όχι, είναι λογικό να μένει σύξυλος. Κι «όχι» τελικά να πει, σημαίνει ότι υπάρχει κάτι που του λέει να κάνει πίσω κι ότι δεν είναι αρκετά ώριμος ή έτοιμος γι’ αυτό το βήμα. Η απόρριψη σ’ αυτή τη φάση πληγώσει ίσως περισσότερο από ποτέ, αλλά όσο σκληρή κι αν είναι η ειλικρίνεια, είναι πάντα καλύτερη απ’ το να ζεις σε μία φούσκα που είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή να σκάσει.

Το δίκαιο είναι να συζητήσετε ανοιχτά το βήμα του γάμου, για να ξέρετε κι οι δύο πού πατάτε και πού βρίσκεστε, πριν γίνει η πρόταση και βρεθεί ο ένας προ τετελεσμένου γεγονότος ή ο άλλος προ εκπλήξεως. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρετε ήδη ότι ο ένας θέλει να παντρευτεί τον άλλο και να μην πιέσετε καμία κατάσταση. Σίγουρα πάντως πρέπει να ‘ναι οκ το να θέλει ο ένας απ’ τους δύο να σκεφτεί λίγο παραπάνω. Το θέμα είναι να μπορείτε να ξεπερνάτε κάθε φόβο κι αμφιβολία με τον άνθρωπο που έχετε δίπλα σας. Η πρόταση γάμου δεν είναι το όνειρο ζωής όλων.

Είναι οκ ως απάντηση το «Θέλω τον χρόνο μου να το σκεφτώ», κι είναι οκ το να αντιγυρίσεις την πρόταση, όταν το νιώσεις κι εσύ ότι το θέλεις, αν το θέλεις. Πάντα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή που συμπίπτουν όλα τέλεια.

 

Συντάκτης: Σοφία Μπουμπάρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη