Η σειρά τελειώνει, η ξενέρα έρχεται

Το παθαίνεις κι εσύ, κι εγώ, κι όλοι μας. Δεν ξέρεις τι να κάνεις με τη ζωή σου όταν τελειώνει η σειρά που είχες κολλήσει το τελευταίο διάστημα. Κάθε φορά η ίδια ιστορία. Ξεκινάς να βλέπεις τα επεισόδια, χαλαρά, λες, και παρακολουθείς το ένα μετά το άλλο χωρίς σταματημό. Φτάνει, λοιπόν, πέντε η ώρα το πρωί, χαμπάρι δεν έχεις πάρει κι έχεις ήδη δει καμιά δεκαριά επεισόδια απ’ τον πρώτο κύκλο. Σ’ αυτούς τους ρυθμούς συνεχίζει η εβδομάδα σου, με εσένα να κυκλοφορείς σαν κινούμενο ζόμπι απ’ την αϋπνία. Μόνο χαλαρά δεν πήγε, τελικά.

Υπάρχουν αυτές οι σειρές που σε κάνουν να ξενυχτάς, να μην μπορείς να ελέγξεις το κόλλημά σου, γιατί απλά θέλεις να μάθεις τι θα γίνει στη συνέχεια, αλλιώς θα σκάσεις. Αν είσαι τυχερός, θα είναι ένας-δύο κύκλοι, το πολύ τρεις, και θα τελειώσει σε λίγες μέρες το κακό. Αν είναι πάλι παραπάνω, την πάτησες. Ξέρεις ότι θα περάσεις την υπόλοιπη εβδομάδα, αν όχι τον υπόλοιπο μήνα, στον καναπέ -και με το δίκιο σου θα το χαίρεσαι. Ποιος σηκώνεται τώρα να βγει για ποτό και μπίρα, όταν μπορεί απλά να φάει πατατάκια στον καναπέ του;

Εντάξει, δεν είναι πιο ωραία η ζεστασιά του σπιτιού σου απ’ το να βγαίνεις έξω να στριμώχνεσαι για να πιεις ένα ποτό; Και δράση να θες, θα την βρεις στη σειρά σου, σίγουρα περισσότερη απ’ το να βγεις και να κοιτάς τον μπάρμαν. Μη σου πω ότι το Netflix και το chill είναι κι απ’ τα καλύτερα ραντεβού. Γι’ αυτό μην αισθάνεσαι άσχημα και μην υποκύπτεις ό,τι και να σου λένε οι άλλοι.

Να λέμε και του στραβού το δίκιο, βέβαια, αν το παρακάνεις και χαθείς από προσώπου γης, δίκιο θα έχουν κι αυτοί αν σε πιέζουν να βγεις και λίγο έξω. Καίμε και λίγο το μυαλό μας όταν καθόμαστε όλη την ώρα σπίτι. Χωρίς υπερβολές είναι ένα καλό διάλειμμα από όλα γύρω μας. Εξαρτάται φυσικά κι απ’ το τι βλέπεις, οπότε δεν είναι και πάντα κάψιμο, για να κάνω και το δικηγόρο του διαβόλου. Φρόντισε τουλάχιστον να μη βλέπεις ό,τι σαβούρα κυκλοφορεί, να κάνεις μια καλή διαλογή, να σου αφήνει κάτι αυτό που βλέπεις.

Το πραγματικό πρόβλημα, όμως, ξεκινάει όταν τελειώσει η σειρά∙ τι κάνεις τότε με τη ζωή σου; Πώς θα προσαρμοστείς ξανά στην πραγματικότητα όταν έχεις ζήσει τόσες μέρες απίστευτες καταστάσεις κι έχεις μπει στο πετσί των ρόλων των πρωταγωνιστών; Θα βαρεθείς τη ρουτίνα σου, άντε να συνηθίσεις πάλι την καθημερινότητα, χωρίς κάτι να σου κρατάει με αγωνία το ενδιαφέρον.

Το καλό με τις σειρές, λοιπόν, είναι ότι σε κάνουν να ξεφεύγεις λίγο, να ξεπερνάς κάποια πράγματα κι ίσως να σου ανοίγουν και μια άλλη οπτική. Σε κάνουν να σκέφτεσαι πράγματα που μπορεί και να μην είχες φανταστεί. Αρκεί να μην εθίζεσαι στο να βλέπεις τη μία σειρά μετά την άλλη, γιατί μετά κοντεύεις να ξεχάσεις ότι υπάρχει και μία πραγματική ζωή ολόδική σου που πρέπει να ζήσεις.

Γιατί όσο ωραία κι αν είναι η ψηφιακή πραγματικότητα, είναι για λίγο και δεν είναι δίκη σου.