Οι φίλοι δε σε έχουν δει γυμνό

«Mα είμαστε μόνο φίλοι!», απαντάτε σε όλους όσους σας ρωτάνε. Είστε σίγουρα μόνο φίλοι; Γιατί δε λένε και τυχαία το «στα φιλικά μπαίνουν τα καλύτερα γκολ». Κι αν ειδικά με εσάς έχει μπει ήδη και το γκολ, δεν ξεγελάτε κανέναν φίλοι μου, φιλαράκια δεν είστε, άσχετο αν κάνετε παρέα. Μπορεί να τα είχατε, μπορεί να ήταν ένα στιγμιαίο λάθος, μπορεί ο ένας από τους δύο να γουστάρει και παρ’όλα αυτά να εθελοτυφλείτε με την πεποίθηση ότι υπάρχει φιλία ανάμεσα σ΄αυτούς που έχουν αναπτύξει έστω και μία φορά μια κάποια ερωτική έλξη. Λάθος πεποίθηση έχετε όμως.

Φιλία ανάμεσα σε δύο που έχει αναπτυχθεί έρωτας έστω και από τη μία πλευρά, έστω και για μία φορά δεν υπάρχει. Απόλυτη θα με πείτε αλλά έτσι είναι. Τυπικές σχέσεις υπάρχουν, εκεί δεν αντιλέγω, φιλικές μπα. Φίλος σημαίνει κάτι άλλο, είναι λέξη ιερή και μην τη βάζεις στο στόμα σου αν δεν την εννοείς, σε ξορκίζω.

Ούτε φιλία ανάμεσα σε πρώην, ούτε φιλία ανάμεσα στα σεντόνια υπάρχει. Να μου πεις ότι ο σύντροφός σου είναι και φίλος σου να το δεχτώ. Είναι ο άνθρωπός σου, εκτός από ερωτική έχετε αναπτύξει και φιλική σχέση είναι λογικό, περνάτε άπειρο χρόνο μαζί, δένεστε, επικοινωνείτε βαθιά, αλλά αν διαλυθεί η ερωτική θα γκρεμιστεί αναπόφευκτα και η φιλική σας σχέση, ξεχάστε την. Φιλία με τις καβάτζες, με τους πρώην ή τις καψουρες:  «από μένα είναι όχι».

Οι φίλοι αρχικά δε θα σε δουν κι εύκολα γυμνό κι αν σε δουν θα είναι λόγω οικειότητας, αλλά σίγουρα στο ίδιο κρεβάτι γυμνοί δε θα κοιμηθείτε -με εξαίρεση αν είστε και πολύ free spirits, εκεί πάσο-. Εσύ μ’ αυτόν που τόσο παθιασμένα υποστηρίζεις ότι είναι και καλά φίλος σου, πες την αλήθεια, δε θα πέθαινες να (ξανά)κοιμηθείτε τσίτσιδοι; Ένα το κρατούμενο. Έπειτα ειδικά αν έχει μπει το νερό στο αυλάκι, πώς γίνεται να μην παίζεις σε replay τη σκηνή στο κεφάλι όταν συναντιέστε;  Τόσο αδιάφορος σου πέρασε αν κάνετε ακόμα παρέα;

Άλλο έχω καλές και τυπικές σχέσεις με κάποιον, άλλο φιλικές. Όταν έχεις έρθει σε σωματική επαφή με κάποιον, αυτό δε θα αλλάξει ποτέ. Δε θα το ξεχάσεις. Ούτε τα γκομενικά σου μαζί του θα μπορείς να λες. Η μόνη περίπτωση να το ξεχνούσες θα ήταν να σου ήταν κάποιος υπερβολικά αδιάφορος ή που δε θα συναντούσες ποτέ ξανά στη ζωή σου. Αν είναι στον περίγυρο σου, στο ευρύτερό σου περιβάλλον δε νομίζω να το ξεχάσεις ποτέ.

Και ναι, υπάρχει περίπτωση να το αφήσεις πίσω σου, να μην το σκέφτεσαι, να μη θέλεις αυτόν τον άνθρωπο πια, ή να έχεις προχωρήσει τη ζωή σου πλέον. Ακόμα κι έτσι όμως, τα πράγματα δεν είναι ούτε αθώα, ούτε εύκολα. Το σώμα έχει μνήμη, θυμάται μυρωδιές, κάθε αίσθησή σου αναγνωρίζει την έλξη όταν έχει προϋπάρξει, γι’ αυτό και αυτή σίγουρα θα υποβόσκει όσο βρίσκεστε, ακόμα και για έναν καφέ να πάτε. Είναι περίεργη η αίσθηση κι ενώ θεωρητικά το ελέγχεις, μια δύο, μπορεί κάποια στραβή να γίνει.

Κοιτάξτε να δείτε, αν δε θέλετε να το ξεπεράσετε κι αν έχετε ακόμα ελπίδες που θέλετε να ταΐσετε και προσπάθειες που θέλετε να κάνετε, δεν είναι κακό να το αφήσετε έτσι και να δείτε πού θα σας πάει. Μην το ονομάζετε φιλία όμως, και πάνω απ’ όλα μην προσεγγίζετε το πρόσωπο σαν φίλο, ελπίζοντας ότι θα (ξανά)ζήσετε στιγμές πάθους. Ειλικρίνεια, προσπάθεια και το κεφάλι ψηλά, να λέμε ότι ό,τι ήταν να πούμε, το είπαμε.

Αν πάλι πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο γίνεται και ζείτε στο ροζ συννεφάκι ότι μπορούμε να κρατήσουμε κάθε πρώην, νυν κι επόμενο στη ζωή μας, τι να σας πω, πηγαίνετε να φάτε τα μούτρα σας ολοταχώς. Γιατί η απληστία σας θα σας φάει, να μου το θυμηθείτε. Τουλάχιστον είχατε καλούς «φίλους», δε λέω.