Το παιδί σου είναι ταλαντούχο

Στα μάτια των γονιών, το παιδί τους είναι φυσικά το πιο όμορφο και το πιο έξυπνο από όλα. Απ’ όταν ακόμα είναι βρέφος, η μαμά κι ο μπαμπάς βλέπουν όλα τα σημάδια που μαρτυρούν ότι γέννησαν έναν καινούριο Αϊνστάιν, έναν επιστήμονα που θα αλλάξει τον κόσμο. Ή μπορεί να ονειρεύονται τον μεγάλο καλλιτέχνη της γενιάς του. Όλοι κάνουν όνειρα για τα παιδιά τους και λαχταρούν να τα δουν να θριαμβεύουν.

Μιλάει πολύ; Θα γίνει δικηγόρος. Φοράει τα τακούνια της μαμάς; Θα γίνει το επόμενο τοπ μόντελ. Παίζει τον γιατρό, τον δάσκαλο, κλπ; Μαντέψτε τι επάγγελμα θα ακολουθήσει. Ακόμα και με μικρές κινήσεις, τα παιδιά βαφτίζονται διάνοιες, με κριτήριο το πόσο νωρίς μίλησαν, αν μπόρεσαν να πουν δυο-τρεις λέξεις στη σειρά, ή επειδή έμαθαν να δένουν τα κορδόνια τους. Έτοιμοι να στείλουν τα παιδιά τους στο ΜΙΤ, μη χαθεί τέτοιο μυαλό.

Όλοι οι γονείς βλέπουν τα μικρά τους χαρισματικά, με ιδιαίτερα ταλέντα και μοναδικές δυνατότητες. Πολλές φορές υπερβάλλουν στο τι κρίνουν ως ταλέντο ή χάρισμα, αλλά αυτό εξαρτάται κι απ’ την ίδια την οπτική και τις προσδοκίες τους. Αλλού περιμένει ο ένας εξαιρετικές επιδόσεις, αλλού ο άλλος. Κάποιοι εύχονται τα παιδιά τους να μαθαίνουν γρήγορα και να διαβάζουν καλά, άλλοι να ‘ναι ανήσυχα και να ‘χουν περιέργεια για τον κόσμο που ζουν, ορισμένοι λαχταράν μία εξαιρετική ικανότητα που θα τα ξεχωρίζει, κλπ.

Είναι λογικό να ‘χεις όνειρα για το παιδί σου και να θέλεις να εμφανίσει κάποιο ταλέντο ή να αποδειχτεί ένα εξαιρετικό μυαλό. Κι ως γονέας έχεις το χρέος να προσπαθήσεις να αναδείξεις το παιδί σου, να το σπρώχνεις μπροστά και να το βοηθάς να εξελίσσεται. Όχι, όμως, να πιέζεις καταστάσεις και να το οδηγείς στον δρόμο που θα ήθελες εσύ να βαδίσει. Εσύ μπορεί να περιμένεις από τον διάδοχό σου να ακολουθήσει το επάγγελμά σου, ή να γίνει διδάκτωρ στο πανεπιστήμιο, αλλά αυτό το πλάσμα το ρώτησες τι θέλει απ’ τη ζωή του;

Είναι αλήθεια ότι ένα παιδί τις βάσεις του τις παίρνει απ’ την οικογένεια, όπως και τις κατευθύνσεις του. Τις κλίσεις του, όμως, όχι απαραίτητα. Αυτές πρέπει ενστικτωδώς να τις εντοπίζεις και να τις ενθαρρύνσεις ως γονέας. Να βοηθάς το παιδί σου να πηγαίνει μπροστά σε ό,τι κι αν επιλέξει να κάνει και να του δίνεις κατευθυντήριες γραμμές κι υποστήριξη σε κάθε βήμα. Το ταλέντο που περιμένεις να ‘ρθει φυσικά, δε θα αναδειχτεί ποτέ αν δεν οδηγήσεις το παιδί σου στο να δουλέψει πάνω σ’ αυτό για να το εξελίξει. Οι προσδοκίες, λοιπόν, είναι ένα θέμα, το να μάθεις να τις διαχειρίζεσαι είναι το επόμενο.

Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι κι υγιές αυτό το άγχος του πώς θα διαχειριστείς το ταλέντο του παιδιού του, την κλίση του, τις δυνατότητές του σ’ αυτά που του αρέσει να κάνει. Γιατί μπορεί το στρες, η πίεση, οι απαιτήσεις, η αγωνία κι ο ανταγωνισμός, όλα αυτά που κρύβονται πίσω απ’ την επιθυμία σου το παιδί σου να ξεχωρίσει και να ‘ναι καλύτερο απ’ τα άλλα, να φέρουν λάθος αποτελέσματα.  Χρειάζεται απλά να ακολουθείς το παιδί σου, να το συμβουλεύεις και να το σπρώχνεις εκεί που μόνο του επιλέγει να ανέβει. Πρέπει να του μάθεις πώς να κάνει αυτό που κάνει, όχι τι να κάνει. Να το μάθεις να επιμένει, να αποφασίζει, να αφοσιώνεται.

Στην τελική, το παιδί σου χρειάζεται κυρίως αγάπη. Είτε είναι μεγαλοφυΐα είτε όχι, σημασία έχει να νιώθει τη στήριξη της οικογένειάς του σε ό,τι κι αν αποφασίσει ότι θέλει να προσπαθήσει να κάνει στη ζωή του. Το παιδί σου είναι ούτως ή άλλως ταλαντούχο, είτε το ταλέντο του εμφανιστεί νωρίτερα είτε αργότερα.

Αν το χωράφι που καλλιεργείς, το φροντίζεις, αν τα κάνεις όλα στον χρόνο τους και στον βαθμό που χρειάζονται, τότε αυτό θα αποδώσει τους καλύτερους και τους πιο γλυκούς καρπούς, την κατάλληλη στιγμή.