Το θέμα είναι να ξέρεις γιατί επέλεξες το «μαζί»

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που σε κάνουν να θέλεις να ‘σαι σε μια σχέση κι άλλοι τόσοι για να επιλέγεις τη μοναξιά σου. Το θέμα είναι ποιοι είναι οι σωστοί λόγοι. Κι αυτό είναι κάτι που μπορείς να το κρίνεις μόνο εσύ, καθώς το σωστό και το λάθος είναι καθαρά υποκειμενικά. Δική σου απόφαση, ναι, «κρίνω» όμως, να θυμάσαι, σημαίνει «τα βάζω κάτω κι αναλύω τις συνθήκες σε σχέση και με το συναίσθημά μου, αλλά και τη λογική μου».

Το θέμα είναι όταν μπαίνεις σε μια σχέση να ξέρεις γιατί θέλεις να ‘σαι εκεί. Να την επιλέγεις κάθε μέρα συνειδητά, γιατί αν δεν το κάνεις, όλοι αυτοί οι λόγοι που σε οδήγησαν σ’ αυτή κι ίσως αποφεύγεις να τους δεις κατάμουτρα θα εμφανίζονται σε κάθε πτυχή του «μαζί». Και μπορεί εν τέλει να σε τρομάξουν, σε σημείο που να μην μπορείς να διαχειριστείς πια τον εαυτό σου και λίγο πριν το χάσεις να αναζητάς την έξοδο. Κι αυτή είναι μόνο μία περίπτωση εξέλιξης.

Πού είναι το κακό στο να επιλέξεις αυθόρμητα αυτόν που θέλεις να ‘χεις δίπλα σου και να δίνεσαι απόλυτα σ’ αυτόν, χωρίς αιτίες κι εξηγήσεις; Το να δίνεσαι ολόκληρος έχει ένα κόστος κι είναι αποκλειστικά δική σου ευθύνη. Εσύ αποφασίζεις να βάλεις πίσω τον εαυτό σου, για κάποιον που ενδεχομένως να μη σου δίνει καν το χώρο να το κάνεις. Είναι καθαρά δική σου επιλογή να ακολουθήσεις κάποιον σε ό,τι κάνει, γιατί δεν μπορείς να διαχειριστείς το συναίσθημά σου. Το κακό, λοιπόν, είναι ότι ταυτόχρονα με αυτή σου την επιλογή, αφήνεις τα πάντα στο έλεος της μοίρας ή μάλλον των επιλογών του ανθρώπου δίπλα σου.

Αυτό είναι το κόστος που πληρώνεις όταν αφήνεσαι απόλυτα στα συναισθήματά σου, αγνοώντας τη λογική σου και ξεχνώντας τη δύναμη των επιλογών σου. Θα δεχτείς κάθε κίνηση του ανθρώπου δίπλα σου, θα τον ακολουθείς στις διαθέσεις του, είτε σου αρέσουν είτε όχι, και δε θα μπορείς να ξεκολλήσεις -όχι εύκολα, τουλάχιστον. Μόνο όταν θα φτάσει ο κόμπος στο χτένι θα αποφασίσεις να κάνεις την αλλαγή.

Γιατί η αλλαγή πάντα έρχεται όταν καταλαβαίνουμε την αξία των συνειδητοποιημένων επιλογών μας. Η ιδέα θα σου ‘ρθει απροειδοποίητα, έτσι απλά θα σου σκάσει στο κεφάλι, και θα επιμείνει μέχρι να τα τινάξεις όλα στον αέρα. Πότε; Όταν συνειδητοποιείς τι είναι αυτό που θέλεις να ‘χεις στη ζωή σου κι όλες τις αιτίες που σε οδηγούν εκεί που φτάνεις ή που σε έχουν ήδη οδηγήσει εκεί που είσαι.

Πολλές φορές κάνουμε ασυναίσθητες επιλογές στη ζωή μας, παρασυρμένοι από συναισθηματικές ανάγκες, εντάσσοντας μέσα σ’ αυτές τις ασυνείδητες αποφάσεις της στιγμής και τις σχέσεις μας με τους περισσότερους ανθρώπους στη ζωή μας. Εσύ κάνε, όμως, τη διαφορά! Μάθε τα «θέλω» σου, ανακάλυψε τις πραγματικές κι όχι τις πλαστές ανάγκες σου, όχι αυτές που σου επιβάλλουν τα πρότυπα, η κοινωνία ή οι φοβίες σου. Γενικά κι αόριστα θέλουμε πολλά –αν όχι όλα– δικά μας, εδώ και τώρα. Γενικά κι αόριστα μπορούμε να επιλέγουμε κάθε μέρα κι άλλο σύντροφο, να διαλέγουμε άλλη ζωή. Συγκεκριμένα όμως, μαθαίνουμε τι θέλουμε όσο ερχόμαστε σε επαφή με τον εαυτό μας. Όσο επιδιώκεις να γνωρίζεις το μέσα σου, τόσο θα θέλεις να το φροντίζεις, να του φέρεσαι καλά και να του προσφέρεις όλα αυτά που αληθινά θέλει και χρειάζεται να νιώσει στη ζωή. Αν αφεθείς, λοιπόν, απόλυτα, ταυτίζεσαι απόλυτα με τον άλλο και κάνεις τις επιθυμίες του δικές σου, κάτι όχι και τόσο υγιές για τη δική σου ψυχική γαλήνη και συναισθηματική πληρότητα.

Ρώτησε τον εαυτό σου και δώσε σου απαντήσεις. Γιατί θέλεις να ‘σαι με αυτόν τον άνθρωπο; Γιατί έκανες σχέση και γιατί μένεις σ’ αυτή; Για το πρόσωπο ή για το γενικότερο συναίσθημα; Σε κρατάει η ουσία ή η επιφάνεια; Σου προσφέρει όλα αυτά που θέλεις από έναν άνθρωπο; Του προσφέρεις όσα χρειάζεται; Μπορεί να ακούγεται κυνικό αλλά η λογική κι η ειλικρίνεια (κυρίως απέναντι στον εαυτό σου) θα ανοίξουν τον δρόμο για την ισορροπία σου και κατ’ επέκταση την ευτυχία σου.

Πώς μπορείς, αυθόρμητα κι απερίσκεπτα να μοιράζεσαι τη ζωή σου με κάποιον, αν δεν έχεις σκεφτεί καν πόσο ενδιαφέρον τον βρίσκεις, αν σου αρέσει η προσωπικότητά του, αν μπορείτε να σταθείτε δίπλα ο ένας στον άλλο συναισθηματικά αλλά και πρακτικά; Σε κάνει να γελάς; Θέλεις να πηγαίνεις παντού μαζί του; Είναι η συντροφιά που απολαμβάνεις περισσότερο από κάθε άλλη;

Σκέψου τα όλα αυτά κι άλλα τόσα που ιδανικά θα ήθελες από έναν άνθρωπο που βαφτίζεις «δικό σου». Οι αυθόρμητες αποφάσεις έχουν την ομορφιά τους, αλλά μετά από ένα διάστημα, χρειάζονται κι αυτές το φιλτράρισμά τους και την οργάνωσή τους για να μην προκαλέσουν χάος.

Το να κάνεις σχέση με κάποιον φυσικά δεν μπορεί να ‘ναι υπολογισμένο, προμελετημένο και πειθαρχημένο σε κουτάκια. Είναι πάντα μια αβίαστη επιλογή, μια αυθόρμητη απόφαση. Όσο εξελίσσεται, όμως, χρειάζεται προσοχή, όρια, δουλειά κι αφοσίωση. Δε θα επιβιώσει μόνη της, απαιτεί φροντίδα κι απ’ τους δυο σας.

Πάρτε την τρέλα που σας οδήγησε στο «μαζί» και χτίστε από κοινού τη σχέση, συνειδητοποιημένα, αλλιώς τα θεμέλια θα ‘ναι σαθρά και το έργο σας θα γκρεμιστεί στο πρώτο ζόρι, πριν προλάβετε να το επισκευάσετε.