Μια από τις συχνότερες ερωτήσεις που καλούμαστε ν’ απαντήσουμε όταν γνωρίζουμε κάποιον στο κοινωνικό μας περιβάλλον είναι η εξής: «έχεις σχέση;». Η απάντηση για κάποιους μπορεί να είναι αυθόρμητα θετική ή αρνητική, ενώ για κάποιους άλλους, το άκουσμα της ερώτησης αυτής μπορεί να φουσκώνει ένα εικονικό ερωτηματικό πάνω από το κεφάλι τους, σαν κόκκινο μπαλόνι, όπως αυτά που βλέπουμε στα κόμικς. Τι μπορεί να διαχωρίζει τους πρώτους απ’ αυτούς με το μπαλόνι;
Η δημιουργία μιας σχέσης είναι μια διαδικασία που θέλει χρόνο, στη διάρκεια του οποίου συμβαίνουν συγκεκριμένα πράγματα ώστε δυο άνθρωποι κάποια στιγμή να νιώσουν ότι είναι ζευγάρι. Κι επειδή έχουν περάσει προ πολλού οι εποχές του νηπιαγωγείου όπου το χάρισμα ενός γλειφιτζουριού ισοδυναμούσε με δεσμό και δικαιολογούσε το κάθισμα στο ίδιο θρανίο, καλό είναι να συνειδητοποιούμε νωρίς τι συμβαίνει και κυρίως, τι θέλουμε από μια σύνδεση, ως ενήλικες άνθρωποι.
Κατά την πρώτη φάση μιας γνωριμίας, ο ενθουσιασμός είναι το κυρίαρχο συναίσθημα κι ο ερωτισμός σε κάνει να χαϊδεύεις τη στρατόσφαιρα. Ποθείς να δεις τον άλλο, να τον ακούσεις, να τον δεις, να κοιμηθείς στο ίδιο κρεβάτι. Δε σπαταλάς και πολύ χρόνο σε υπαρξιακές αναζητήσεις μαζί του, αλλά αγχώνεσαι για το αν του αρέσει το άρωμά σου κι αν βρίσκει ενδιαφέρον το σπίτι σου, το ντύσιμό σου, το κούρεμα ή το μούσι σου. Είναι, ίσως, η πιο αθώα περίοδος στην επαφή δύο ανθρώπων που ακόμη δεν ξέρουν αν αυτό που ζουν θα καταλήξει κάπου παραπέρα ή όχι.
Αν ο ένας από τους δύο ή και οι δύο εξ αρχής δηλώσουν ότι δεν ενδιαφέρονται για κάτι πιο σοβαρό, όπως μια μόνιμη σχέση, τότε το πράγμα είναι εύκολο και ξεκάθαρο. Έτσι, στην ερώτηση «έχεις σχέση;» ούτε ερωτηματικά εμφανίζονται ούτε μπαλόνια φουσκώνουν. Η επαφή συνεχίζεται για όσο διάστημα επιθυμούν κι οι δύο κι ο καθένας, αργά ή γρήγορα, συνεχίζει την πορεία του ανεξάρτητος. Αν, όμως, κάτι τέτοιο δεν ξεκαθαριστεί, είναι πολύ πιθανό ότι όσο οι δύο αυτοί άνθρωποι περνάνε χρόνο μαζί, ενδεχομένως να καταλήξουν σε σχέση. Κι η σχέση αυτή θα έχει προκύψει αφού έχει ξεπεραστεί κατά πολύ το στάδιο της στρατόσφαιρας που είπαμε πιο πάνω.
Δεν είναι τόσο δύσκολο να δεθείς μ’ έναν άνθρωπο, ούτε χρειάζεται να γίνονται βαρύγδουπες δηλώσεις και δύσκολες ερωτήσεις για να διαπιστώσεις τον δεσμό που σε συνδέει μαζί του. Πολύ συχνά, οι μηχανισμοί που δένουν δύο ανθρώπους είναι υποσυνείδητοι κι υπόγειοι, αλλά εκφράζονται με απλά, καθημερινά πράγματα. Όταν ο άλλος αναζητά να περνά όλο και περισσότερο χρόνο μαζί σου, σε διάφορες δραστηριότητες, όταν θέλει να σε βλέπει όλο και περισσότερο στον χώρο του, να σε γνωρίζει σε δικούς του ανθρώπους, στην οικογένειά του, στο επαγγελματικό του περιβάλλον, δε χρειάζεται να σου πει με λέξεις ότι είστε ζευγάρι. Στο δείχνει με την αποδοχή του, με τον θαυμασμό με τον οποίο σε συστήνει στους άλλους, με τον τρόπο που ζητάει τη γνώμη σου για πράγματα που τον απασχολούν, με την ευγένεια που σου προσφέρει μέρος από το φαγητό του.
Οι άνθρωποι που ζουν για τις αρπαχτές, δε θα σου πουν και πολλά για τους ίδιους κι είναι ακόμα πιο σίγουρο ότι δε θα ενδιαφερθούν να μάθουν και πολλά για σένα. Έχουν άλλα ζητούμενα κι αν αυτό τους ικανοποιεί, καλώς πράττουν. Αυτό, όμως, που καθιστά δύο ανθρώπους ζευγάρι είναι τα απλά και καθημερινά, είτε συναισθήματα είτε πράξεις. Ζευγάρι είσαι με κάποιον όταν, με την πάροδο του χρόνου, ξυπνάς το πρωί και είναι το πρώτο άτομο που σου έρχεται στο μυαλό, όταν μαθαίνεις να μαγειρεύεις το φαγητό που του αρέσει ενώ είσαι άσχετη ή άσχετος από μαγειρική, όταν πας στο σούπερ μάρκετ κι αγοράζεις πράγματα και για τον άλλο, όταν παίρνεις άδεια ενώ έχεις συνεννοηθεί μαζί του για να λείψετε την ίδια περίοδο. Δεσμό έχετε όταν πάτε μαζί σε οικογενειακές εκδηλώσεις και στον γυρισμό σε βοηθά να βγάλεις τα παπούτσια που σε έχουν χτυπήσει, σου δίνει ασπιρίνη αν έχεις πονοκέφαλο κι όταν το άλλο πρωί χαχανίζετε μαζί για τα στραβά της προηγούμενης νύχτας. Δεν είναι λοιπόν τόσο άπιαστο κι ουτοπικό να οριστεί. Εμείς το κάνουμε.
Όταν συμβαίνουν τα παραπάνω, τότε ο ψυχές δύο ανθρώπων έχουν βρει το αποκούμπι που αναζητούσαν κι απολαμβάνουν τη κάθε στιγμή. Δε χρειάζονται δηλώσεις κι αναρτήσεις, ούτε κανένα press conference. Έχει ο ένας ακουμπήσει τον πυρήνα του άλλου, όπως κι αν λέγεται αυτό. Ζευγάρι είσαι με τον άλλο όταν χτυπάει εκείνος, πονάς εσύ και το αντίστροφο.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου