Το κακό μπορεί να συμβεί τυχαία, ναι. Μπορεί να σε βρει εκεί που δεν το περιμένεις και να σου φέρει τη θλίψη στα μάτια και στην ψυχή για πάντα. Μπορεί, όμως, και να υπάρχουν ενδείξεις κι υπαίτιοι γι’ αυτό. Κι εσύ, να μην έχεις ιδέα. Να αποφασίζεις να κάνεις ένα ταξίδι, να πηγαίνεις να δεις τον σύντροφό σού στην άλλη άκρη της Ελλάδας, να επισκέπτεσαι τους γονείς σου, να γυρνάς από τριήμερο για να συνεχίσεις τις σπουδές σου. Να έχεις γεμίσει με χαρά, να έχεις πάρει δωράκια για να τους φέρεις, να τσεκάρεις στο λαπτοπ σου το πρόγραμμα εξαμήνου και να στέλνεις στην ομαδική «σε κάνα δίωρο θα είμαι εκεί». Να ονειρεύεσαι το αύριο που ανοίγεται μπροστά σου. Όμως, αυτό το αύριο δεν έρχεται ποτέ. Γιατί «πάμε κι όπου βγει».
Το 2003, πίναμε ανέμελοι τον καφέ μας στην Αρετσού και πληροφορηθήκαμε το ατύχημα στα Τέμπη που στοίχισε την ζωή τόσων παιδιών. Παιδιών που ήταν στην ηλικία μας και χαιρόντουσαν τα νιάτα τους. Δε θυμάμαι τι σκέφτηκα ακριβώς, αλλά θυμάμαι έναν κόμπο να ανεβαίνει στον λαιμό μου και μια σιγή που φάνηκε αιώνια στην παρέα μου. Ο ίδιος κόμπος έμεινε εκεί, όταν βλέπαμε τις ομαδικές κηδείες, τους συντετριμμένους γονείς να κλαίνε με λυγμούς και τους συμμαθητές σοκαρισμένους. Θυμάμαι πως η λέξη «Τέμπη» απέκτησε μια κατάρα πάνω της.
20 χρόνια μετά, στο ίδιο σημείο, 36- μέχρι την ώρα αυτή- άνθρωποι άφησαν την τελευταία τους πνοή, επειδή «έγινε λάθος». Επειδή «οι υπεύθυνοι» του μηχανοστασίου αποφάσισαν να «πάνε κι όπου βγει». Και ψάχνουμε τώρα να ρίξουμε την ευθύνη ο πετεινός στον γάιδαρο. Έφταιγε ο σταθμάρχης, όχι ο μηχανοδηγός. Όμως, το αποτέλεσμα είναι πως τελικά η ανθρώπινη ζωή μπορεί να μην έχει και τόση σημασία, αρκεί να εκτελέσουμε το δρομολόγιο μην τύχει και γκρινιάξει κανείς για την καθυστέρηση. Μην τύχει κι αποκαλυφθεί η ανεπάρκεια κι η ακαταλληλότητα του κάθε τυχαίου που έχει αναλάβει θέση κι ευθύνες που δεν μπορεί να υποστηρίξει. Μην τύχει και χαλάσουν τη σούπα που από την ίδια κουτάλα ρουφούν όσοι έχουν συμφέροντα και θέσεις στο πουλημένο -πολύ φθηνά- δημόσιο και στους οργανισμούς του.
Το 2023 στην Ελλάδα, ξέρουμε ανά πάσα στιγμή -και σε live streaming- ποιος χτενίζεται στο Survivor, ποιος τυχάρπαστος influencer σαλιαρίζει στις Μυκόνους και ποιος πολιτικός ξενοκοιμάται και με ποιον. Κάνουμε tweets για να δείξουμε ότι μάθαμε ότι ο Μπισμπίκης κάπνισε στη Βανδή και πόσα λεφτά έχει ο κάθε μαϊντανός της τηλεόρασης στην τράπεζα, πόσες γκόμενες έχει αλλάξει και σε ποιών τις πλάτες κοροϊδεύει τον κόσμο. Ξέρουμε πόσες τηλεφωνικές κλήσεις έκανε ο κάθε υπουργός, πόσα ορτύκια έφαγε στα υπουργικά τραπέζια και σε ποια σκάνδαλα μπλέχτηκε, αλλά αθωώθηκε «λόγω αμφιβολιών».
Το 2023 στην Ελλάδα, όμως, δεν μπορούμε να ξέρουμε πού πάει ένα τρένο που μεταφέρει ανθρώπινες ψυχές, σημειώνουμε σε μπακαλόχαρτα τα δρομολόγια, «πάμε κι όπου βγει» κι άνθρωποι πεθαίνουν «από λάθος». Και δεν ντρεπόμαστε να λέμε για λάθη που ανοίγουν τάφους. Γονείς έμειναν με άδειες αγκαλιές, σύντροφοι θα κλαίνε πάνω από ένα μάτσο σίδερα, παιδιά θα ψάχνουν τη μαμά τους. Ποιος είναι σε θέση να κοιτάξει τους ανθρώπους αυτούς στα μάτια και να τους πει τι; Τόση ντροπή δε χωράει ούτε στο βαθύτερο πηγάδι. Εκεί που βούλιαξαν οι οικείοι των θυμάτων για πάντα.
Πάμε κι όπου βγει. Κι αν δε βγει, τι γίνεται;
Σύμφωνα με το CNN Greece: Οι οικείοι και οι συγγενείς των επιβατών της αμαξοστοιχίας της Hellenic Train που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη μπορούν να επικοινωνούν στα τηλέφωνα 2410683175 και 76 της Διεύθυνσης Αστυνομίας Λάρισας προκειμένου να πάρουν πληροφορίες για τους επιβάτες που μετακινήθηκαν με ασφάλεια στη Θεσσαλονίκη καθώς και για όσους έχουν μεταφερθεί σε νοσοκομεία. Σε ετοιμότητα θέτει τους ιδιώτες γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων ο Ιατρικός Σύλλογος Λάρισας, ώστε αν χρειαστεί, να συνδράμουν τους συναδέλφους τους στα δύο νοσοκομεία (ΠΓΝΛ, ΓΝΛ) στη περίθαλψη των τραυματιών του πολύνεκρου δυστυχήματος που συνέβη χθες το βράδυ μετά τη σύγκρουση των δύο τρένων στην περιοχή.
Συντάκτης: Σοφία Γουρνά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
