Έρχεται και η μέρα του μεγάλου «αντίο». Σε όλους εμφανίζεται φίλτατοι, είτε το θέλουμε είτε όχι. Οι λόγοι ποικίλοι, μα και οι δεύτερες σκέψεις. Ας ανοίξουμε λοιπόν το κεφάλαιο χωρισμός και ας σταθούμε λιγάκι σε αυτές τις τελευταίες.
Όποιος και αν ήταν ο λόγος (ή οι λόγοι) για να αποφασίσετε να χωρίσουν οι δρόμοι σας, σε μια επόμενη επιστροφή θα υπάρξει κι ένας ακόμη! Ας παραδεχτούμε όλοι επιτέλους πως τα σφάλματα και τα στραβά που έγιναν δε διαγράφονται με χιλιάδες παρακάλια για συγχώρεση, αν δεν πάψουν να υφίστανται για αρχή μέσα στο μυαλό μας.
Δε γίνεται να δεχόμαστε έναν άνθρωπο ξανά στη ζωή μας, δίχως πραγματικά και βαθιά να συγχωρήσουμε την αιτία που οδήγησε στο τέλος της σχέσης αυτής. Τρανή απόδειξη αυτής της θέσης είναι οι καυγάδες μεταξύ ζευγαριών, κατά τους οποίους ενώ «έχουν αφήσει πίσω τα παλιά» ξαφνικά ξεκινούν να εκτοξεύουν κατηγορίες ο ένας στον άλλον λες και παίζουν την πιο επιθετική παρτίδα ping-pong! Φίλτατοι, αν κι όταν αγαπάμε, δεν πληγώνουμε κι αν αυτό τύχει δεν παίρνουμε εκδίκηση με την πρώτη ευκαιρία!
Όταν πια δεν πάει άλλο η φάση, ας μαθαίνουμε τα όριά μας. Ας αφήνουμε τα «να μου δώσει πίσω τα δώρα και τα πράγματά μου πάω» και αν ντε και καλά θέλουμε να βρεθούμε, τουλάχιστον ας το πούμε ανοιχτά. Αρχικά, η επιστροφή δώρων είναι μια ανώριμη κίνηση. Ό,τι έκανες, έζησες και χάρισες στον σύντροφό σου μια φορά κι έναν καιρό, ανήκουν στο παρελθόν. Γιατί να πάρεις πίσω τα δώρα σου; Και γιατί να επιστρέψεις τα δικά του; Τι προσφέρουν ακριβώς αυτές οι πρακτικές; Πέρα από εγωισμό και πέρα από το ενδεχόμενο να ψάχνεσαι για φτηνές δικαιολογίες, δεν υπάρχει τίποτα άλλο!
«Μα έχω αφήσει μια βαλίτσα μου με ρούχα εκεί!». Δεν αμφιβάλω ότι υπάρχουν, ούτε ότι τα θέλεις πίσω, μήπως όμως, λέω εγώ τώρα μια σκέψη αυθόρμητη που μου ήρθε, μήπως λίγο περισσότερο κι από τα ρούχα σε καίει να ξαναδείς το πρόσωπο; Μήπως οι ξεχασμένες μπλούζες και τα παντελόνια είναι απλώς η τέλεια δικαιολογία για να μην πέσουν να σε φάνε τα φιλαράκια σου; Αν πραγματικά όμως μόνο τα πράγματά σου θέλεις πίσω, τότε είμαι ο άνθρωπός σου γιατί έρχομαι να σου δώσω πληροφορία εμπιστευτική που θα σε βγάλει από τη δύσκολη θέση. Υπάρχουν και τα κούριερ, μεταξύ μας όμως αυτό παιδιά, μη βγει παραέξω! Ας κάνουμε τη χάρη στους εαυτούς μας να μην κοροϊδευόμαστε. Δεν είναι τα αντικείμενα το ζήτημα, άλλος είναι ο σκοπός μας. Να ξανά ιδωθούμε, να αρπαχτούμε πάλι, να διαπιστώσουμε μήπως και δεν έχει τελειώσει και για τον άλλον αυτό που -όπως όλα δείχνουν- δεν έχει τελειώσει ούτε για εμάς.
Ας αφήσουμε λοιπόν ρούχα και δωράκια και ας αναρωτηθούμε μήπως πίσω τους κρύβεται η επιθυμία της πιο ουσιαστικής και επιζητούμενης επιστροφής. Σε αυτήν την περίπτωση, μόνο αν και οι δύο αμοιβαία θα θέλατε μια ακόμη συνάντηση και μια ακόμη συζήτηση, έχοντας στο μυαλό ξεκάθαρους τους σκοπούς σας, επιδιώξτε τη συνάντηση με κάθε ειλικρίνεια. Οι πραγματικές επιθυμίες συχνά πάνε και κρύβονται σαν σκανταλιάρικα παιδιά κάτω από λέξεις κι ενέργειες που ουσιαστικά τις μαρτυρούν, μα αν τους κρυβόμαστε κι εμείς τότε άκρη δε θα βγει ποτέ. Ας αρχίσουμε λοιπόν τα ξεκάθαρα λόγια, ιδιαίτερα όταν απέναντί μας είναι εκείνο το πρόσωπο που ζητάει η καρδούλα μας. Let’s go for it.
Συντάκτης: Ελένη Μασσαρά
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη
