Έρωτας την περίοδο των Πανελληνίων

«Έρως ανίκατε μάχαν», έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Πράγματι, στον έρωτα νικιέσαι, παραδίνεσαι και το μυαλό αιχμαλωτίζεται «πλάθοντας» ένα δικό του κόσμο. Τι γίνεται όμως όταν είσαι έφηβος; Ναι, αναφέρομαι στους έρωτες κατά τη διάρκεια των σχολικών χρόνων και δει την περίοδο των Πανελλαδικών εξετάσεων.

Η αλήθεια είναι πως πολλές σχέσεις ξεκινούν στις τελευταίες τάξεις του λυκείου. Είναι η «η φάση» τέτοια το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που παρουσιάζεις περισσότερα δείγματα του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς σου. Είναι μια ηλικία που πειραματίζεσαι,  «ψάχνεσαι» και κάπου εκεί να’ σου και τα πρώτα βέλη του έρωτα. Άλλωστε, οι πρώτοι έρωτες στα θρανία έχουν γραφτεί! Και καλά, όταν αρχίζει μια σχέση πριν φτάσει ο καιρός της εξεταστικής περιόδου, θα μπορούσε να πει κανείς πως μέχρι να φτάσουν εκείνες οι μέρες έχει περάσει η πρώτη φάση, τα συναισθήματα μπορεί να μην είναι τόσο έντονα και να ‘χεις μυαλό να συγκεντρωθείς. Αν όμως ανάψει μια σπίθα ερωτισμού εν μέσω εξετάσεων;

Όλα θέλουν το χρόνο τους και την πρέπουσα προσοχή. Έχουμε την τάση να βιαζόμαστε, σε όλα όμως! Γρήγορα να μεγαλώσουμε, να ερωτευτούμε, να ανεξαρτητοποιηθούμε οικονομικά, θέλουμε να τρέξουμε στα πάντα. Κακώς. Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω όσο κι αν δεν το καταλαβαίνουμε όσο είμαστε νεανίσκοι και το δερματάκι μας «φράπα» και χωρίς ρυτίδες. Κάθε ηλικία έχει τα δικά της και οφείλουμε να έχουμε υπομονή και να τα ζούμε. Δε βιώνουμε μήτε την παιδική μήτε και την εφηβική εις διπλούν, γι’ αυτό και έχουμε να θυμόμαστε τρέλες από τότε και στιγμές απόλυτης ανεγκεφαλίας!

Μέσα σε όλα αυτά είναι και οι επιλογές που κάνουμε, όπως όταν έχοντας πολύ διάβασμα«στριμώχνουμε» και ένα «αμόρε». Το να γράψεις καλά στις εξετάσεις περνώντας στο Πανεπιστήμιο εξελίσσει μονάχα εσένα. Η ζωή δεν τελειώνει εκεί, διότι δεν είναι δεδομένο για όλους πως θα καταλήξουν στην επιθυμητή σχολή εισαγωγής τους. Αποτελεί όμως μια συνέχεια επιστημονικών γνώσεων και καλλιέργειας. Δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά εγχείρημα!

Δεν είναι τυχαίο που κάποιες απ’ τις σχέσεις δε διατηρούνται την περίοδο των εξετάσεων. Το άγχος υφίσταται σε μεγάλο βαθμό και το διάβασμα προτεραιότητα. Όχι γιατί αλλιώς θα έρθει το τέλος του κόσμου, αλλά γιατί θες να τελειώνεις. Τόσο απλό. Μέσα στη σχέση εκτός από τις όμορφες στιγμές που ζεις, υπάρχουν και οι άλλες που είτε σε στεναχωρούν είτε σε θυμώνουν. Είναι φυσικό άλλωστε να συμβαίνει. Έτσι δεν είναι; To θέμα όμως είναι πόσο σε επηρεάζουν τα συναισθήματα που νιώθεις κάθε φορά. Είτε χαίρεσαι είτε εξάπτεσαι, βάζεις τον εαυτό σου σε μια θέση η οποία τον απομακρύνει από το στόχο του, -τα μαθήματα. Ο επηρεασμός της ψυχής και του νου συμβάλουν στην μη ορθή κριτική σκέψη. Έτσι «χαλαρώνεις» από το πρόγραμμά σου και δίνεις αλλού βάση. Η μελέτη χρειάζεται συγκέντρωση και ο έρωτας μόνο αυτό δε σου προσφέρει κάποιες φορές. «Παρτάκιας» κι αυτός, τα θέλει όλα δικά του.

Σε πολλές των περιπτώσεων, η σχέση δεν «κρατάει» κι όποιος κι αν ευθύνεται για την κατάληξη που θα έχει, έρχεται ο χωρισμός. Σε αυτή τη φάση της ζωής κάθε νέου, που δεν έχει προηγούμενες εμπειρίες, είναι ακόμα πιο δύσκολος και χρειάζεται χρόνος για να τον ξεπεράσει. Ένα «γιατί;» τριγυρνάει διαρκώς στο μυαλό σου. Όσο εκσφενδονίζεται το ένα χαρτομάντιλο μετά το άλλο γύρω από το κρεβάτι σου και δε θέλεις να δεις κανέναν, να τονίσω πως θα παραμελήσεις ολίγον τι τα μαθήματά σου -και λογικό είναι-, αφού δεν αισθάνεσαι καλά. Άντε να θυμάσαι εσύ τώρα την Συνθήκη της Λωζάνης ενώ έχεις στο μυαλό σου τον Κωστάκη!

Όποιος κι αν ήταν ο λόγος, έφυγε. Θυμήσου πόσα σου έταξε κι άλλα πόσα εν τέλει δεν εφάρμοσε;! Τα λόγια λέγονται εύκολα, στην πράξη όμως; Η διαδικασία να ξαναδώσεις διόλου δεν είναι εύκολη και το να θυσιάσεις διάβασμα μηνών και χρόνων για μια περιπέτεια δεν ωφελεί. Ακόμα, και στην περίπτωση που διαρκέσει η σχέση και μάλιστα  «περνάτε» κι οι δυο στις εξετάσεις, θα πρέπει να στηρίξετε ο ένας τον άλλο σ’ αυτή τη δύσκολη διαδικασία.

Δεν μπορείς να ξέρεις αν θα είστε στην ίδια πόλη και κατ’ επέκταση αυτό μπορεί να επηρεάσει το δεσμό σας. Η εξ’ αποστάσεως σχέση δεν είναι πάντα λειτουργική. Κράτα στο νου σου πως κατά τη μετάβαση από το σχολείο στο Πανεπιστήμιο αλλάζεις. Μεγαλώνεις, ωριμάζεις και αποκτάς άλλες εμπειρίες. Γνωρίζεις νέα άτομα, που ποικίλουν σε τρόπο σκέψης και κατά συνέπεια δέχεσαι και διαφορετικά ερεθίσματα από το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεσαι. Το ίδιο συμβαίνει και στο ταίρι σου. Στη διάρκεια αυτής της φυσικής και αναμενόμενης εξέλιξης και των δυο, είναι εύλογο να ανακαλύψετε πως δεν μπορεί να μην ταιριάζετε, όπως νομίζατε πριν.

Μέχρι και την εφηβεία υπακούμε σε κανόνες που μας επιβάλουν κυρίως οι άλλοι και μόνο από την ενηλικίωσή μας κι έπειτα, ξεκινά το ταξίδι των καθαρά δικών μας επιλογών. Δε γνωρίζουμε πάντα κάθε τι που μας αρέσει, λόγου χάρη, δεν έχουμε ανακαλύψει όλες τις δεξιότητές μας ή ακόμα και σε πνευματικό επίπεδο τις ιδεολογικές μας αντιλήψεις και στάσεις ζωής. Όλα αυτά τα ανακαλύπτουμε μόνοι μας στην πορεία. Έχοντας μια βάση διαπαιδαγώγησης, «φιλτράρουμε»  τα ερεθίσματα που δεχόμαστε. Κοινώς, αλλάζουμε και δε γίνεται να ταιριάζουμε με άλλους που ανήκουν σε προηγούμενη έκδοση της εγκατεστημένης εφαρμογής μας! Εδώ έγκειται και το κομμάτι της ωριμότητας.

Αν κατανοήσουμε από όλα όσα κάνουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, κάποια μας «χρειάζονται» για να προοδεύουμε ως όντα και να βελτιώνουμε το πνευματικό και βιοτικό μας επίπεδο -που ακούν στα ονόματα διάβασμα και δουλειά- και κάποια άλλα για να είμαστε ευτυχισμένοι -ο έρωτας, η οικογένεια, οι φίλοι. Στις ηλικίες που αποτελούν τον «πρόναο» της πορείας μας, συναντάμε ανθρώπους και βιώνουμε καταστάσεις, ώστε φτάνοντας στον «κεντρικό Ναό», δηλαδή στην ολοκλήρωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς μας, που αναγνωρίζουμε τι επιθυμούμε και τι δεν αντιπροσωπεύουμε, ανακαλύπτουμε και τους ανθρώπους και τις συνθήκες που θα έχουμε και που δε θα τα «σβήσει το κύμα» του χρόνου.