Σε όλες τις διαπροσωπικές σχέσεις υπάρχουν διαφωνίες. Δε θα μπορούσαν άλλωστε τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και δε βλέπουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο τα πράγματα. Σκεφτόμαστε αλλιώς και συνεπώς δικαιούμαστε να εκφέρουμε μια άποψη που δεν ταυτίζεται με αυτή των άλλων.
Το να έχεις άποψη για ένα θέμα, αυτόματα σημαίνει πως γνωρίζεις ορισμένα πράγματα επί τούτου. Όση περισσότερο σφαιρικές γνώσεις έχεις, τόσο πιο σωστός μπορεί να είσαι και τόσες περισσότερες πιθανότητες έχεις να ενεργείς ορθά. Σε μια συζήτηση μεταξύ φίλων για παράδειγμα, ο καθένας εκφέρει τη δική του γνώμη σύμφωνα με όσα γνωρίζει, βιώνει και παρατηρεί. Οφείλουμε να ακούμε όλες τις απόψεις και να σκεφτόμαστε τα εκάστοτε ερεθίσματα που οδήγησαν στη συγκεκριμένη θέση το συνομιλητή μας -αφού κάποια μπορεί να είναι κοινά και με τα δικά μας- κι ύστερα να αποφασίσουμε τι θα κρατήσουμε και τι θα αποβάλλουμε.
Πρέπει να είμαστε σίγουροι για τον εαυτό μας και για όσα πιστεύουμε και στη συνέχεια να τα μοιραζόμαστε με άλλους. Σωστός σε όλα και αψεγάδιαστος δεν είναι κανείς. Όμως για να διαμορφώσεις άποψη πρέπει να στηριχθείς στη λογική, στο συναίσθημα και στις προηγούμενες εμπειρίες σου. Λένε πως όσο ζεις μαθαίνεις! Δε βιώνουμε δύο και τρεις φορές την ίδια ηλικία ούτε κι όλη τη ζωή μας. Κάθε μέρα, χρόνο κι εποχή τη ζούμε αλλιώτικα. Μεγαλώνουμε και σε πολλά πράγματα προσαρμοζόμαστε. Αυτή η εν λόγω προσαρμογή γίνεται εμφανής στην καθημερινότητά μας με έναν ιδιόμορφο τρόπο στο κομμάτι της επικοινωνίας.
Μέσα στους γρήγορους ρυθμούς ζωής και των απανωτών υποχρεώσεων, ο άνθρωπος ξέχασε κάτι σημαντικό. Την ακρόαση. Να ακούει τον φίλο, τον γονιό, τον σύντροφο, το παιδί, τον συνάδελφο στη δουλειά. Είναι τόσο απλό, μα δεν το κάνουμε και χάνουμε πολλά με αυτή τη φαινομενικά αδιάφορη μας στάση. Μπορεί να γνωρίζεις κάποια πράγματα για το αντικείμενό σου, να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, να έχεις άποψη, δεν ξέρεις όμως τα πάντα. Όπως δε συμπεριφέρεσαι με τον ίδιο τρόπο στην επαγγελματική και στην προσωπική σου ζωή, έτσι δε χρησιμοποιείς τις ίδιες μεθόδους επικοινωνίας με τους γύρω σου.
Το να είσαι σταθερός στις απόψεις σου απ’ το να είσαι απόλυτος και να μη δέχεσαι τίποτα διαφορετικό απ’ αυτό που πιστεύεις, έχει μια διαφορά εγωισμού και άγνοιας. Δεν είναι κακό να είσαι αδιάλλακτος σε ορισμένα θέματα, να μην αποδέχεσαι ό,τι σου «προσφέρουν», να μην επιτρέπεις να σου αλλάζουν τη γνώμη και να σε επηρεάζουν. Πέραν αυτού όμως πρέπει να μάθεις και ν’ ακούς. Ξεκίνα απ’ τον εαυτό σου πρώτα. Ντύσε εσένα με πολύπλευρη γνώση ζωής και με σεβασμό. Να σκέφτεται εις διπλούν πριν μιλήσεις και να έρχεσαι στη θέση του άλλου. Να φιλτράρεις όσα ακούς, αλλά δε βλέπεις κι όσα βλέπεις μα δεν ακούς! Κοινώς, να αξιολογείς τη γνώμη άλλων με βάση τη δική σου λογική και να ψάχνεις αν αυτό που μεταφέρουν είναι ή όχι κατάλληλο προς αποδοχή και μίμηση.Ύστερα να βγάζεις και το συμπέρασμα.
Αν σκεφτούμε πως σε όποιο στάδιο της ζωής μας κι αν βρισκόμαστε, μαθαίνουμε να προσαρμοζόμαστε και να δημιουργούμε για να επιβιώνουμε, αυτό σημαίνει πως από την αρχή δεν τα ξέρουμε όλα. Από κάπου ξεκινάμε. Σε κάθε level της ζωής μας αλλάζουμε, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κοιτώντας πίσω στο χρόνο παρατηρούμε πως σε ένα μεγάλο βαθμό έχουμε γίνει μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Μα για να συμβεί αυτό, υπήρξαμε και υπομονετικοί, προσπαθήσαμε πολύ και ήμασταν φυσικά καλοί ακροατές.
Σε δουλειά και σπουδές, θέλοντας και μη, ακούς. Ακούς για να πετύχεις αυτό που επιθυμείς. Στη ζωή το σωστό και το λάθος είναι υποκειμενικό. Γι’ αυτό, όσα περισσότερα ανακαλύπτεις, τόσο εκπαιδεύεις το μυαλό σου, δεν αποκτάς δηλαδή παρωπίδες, αλλά προσπαθώντας να μαθαίνεις περισσότερα, γίνεσαι καλύτερος.
Συντάκτης: Ελένη Μασσαρά
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
