Εξουσία. Στο άκουσμά της και μόνο, οι περισσότεροι τρίβουν τα χέρια τους, σηκώνουν τα μανίκια τους απειλητικά και παίρνουν θέσεις μάχης. Είναι έτοιμοι να πέσουν στην αρένα ώστε να διεκδικήσουν το σκήπτρο του εξουσιαστή.
Κακά τα ψέματα είμαστε σαδομαζοχιστικά όντα οι άνθρωποι. Γουστάρουμε να εξουσιάζουμε και να μας εξουσιάζουν, όσο κι αν δεν το παραδεχόμαστε. Είναι από αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα μας που αποτυχημένα προσπαθούμε να κρύψουμε κάτω από το χαλί.
Είναι γλυκιά η γεύση της εξουσίας ή μάλλον καλύτερα εθιστική. Δεν υπακούει σε μέτρα και σταθμά. Όσο εσύ προσπαθείς να την περιορίσεις τόσο αυτή μεγεθύνεται και γίνεται θεριό ανήμερο που στρέφεται εναντίον σου. Η αίσθηση που σου αφήνει αναζωογονητική, σχεδόν ηδονική θα τολμούσα να τη χαρακτηρίσω.
Τρυπώνει σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις και πάνω απ’ όλα στις ερωτικές. Όσο εσύ προσπαθείς να της κλείσεις την πόρτα αυτή θα μπαίνει από το παράθυρο, γιατί πολύ απλά εκεί είναι η θέση της. Ο Κουρτ Τουχόλσκι είχε πει «Δεν υπάρχουν άνθρωποι που συμβιώνουν. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι που εξουσιάζουν και άνθρωποι που εξουσιάζονται.
Έτσι σε κάθε σχέση ο άνδρας και η γυναίκα γίνονται βασικοί παίχτες σε αλλεπάλληλα παιχνίδια εξουσίας. Ακούγοντας παιχνίδια εξουσίας μη φαντάζεστε καταστάσεις 50 αποχρώσεις του γκρι με την Anastasia δεμένη στο κρεβάτι και τον Mr.Grey με το μαστίγιο στο χέρι, τα οποία σίγουρα υπάρχουν αλλά δεν αναφέρομαι σε αυτά.
Τα φυσιολογικά παιχνίδια εξουσίας είναι συνεχώς μεταβαλλόμενα. Δεν μπορείς να προβλέψεις με απόλυτη βεβαιότητα και να ποντάρεις σε έναν αποκλειστικό νικητή. Αρσενικό και θηλυκό προσπαθούν να επικρατήσουν σε μια κούρσα υπεροχής χρησιμοποιώντας τα διαφορετικά όπλα που τους έχει χαρίσει η φύση τους. Συνήθως πέφτουν ταυτόχρονα πάνω στο νήμα του τερματισμού και χρειαζόμαστε τη βοήθεια του photo finish για να δούμε ποιος θα ανέβει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Αρχίζει ένας φαύλος κύκλος εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου, ο οποίος όμως είναι απαραίτητος για την επιβίωση της σχέσης.
Ωστόσο, πολλοί άνδρες είτε λόγω του κοινωνικού στερεοτύπου που συνεχίζει να τους χαρακτηρίζει ως το ισχυρό φύλο είτε εξαιτίας των ερευνών –για να μπορέσω να το εξηγήσω και επιστημονικά– που υποστηρίζουν ότι η άσκηση εξουσίας πυροδοτεί την έκκριση τεστοστερόνης, προσπαθούν να επιβληθούν στη σύντροφό τους. Αρνούνται να δεχτούν ότι το άλογό τους τερμάτισε δεύτερο και όπως λέει ο λαός προσπαθούν να στρώσουν τη γυναίκα.
Τις περισσότερες φορές είναι τύποι οι οποίοι παρόλο που δείχνουν γεμάτοι αυτοπεποίθηση, δεν είναι σίγουροι για τον εαυτό τους. Προσπαθούν να επιβεβαιωθούν μέσα από την επιβολή στην γκόμενα τους, αδιαφορώντας για τα δικά της θέλω και τις προσωπικές της ανάγκες.
Καλύπτουν τα ψυχικά τους κενά αφαιρώντας κομμάτια από το «εγώ» της κοπέλας τους με μοναδικό πρόσχημα τη διατήρηση της σχέσης και φορώντας ταυτόχρονα τη μάσκα του «εμείς». Για κάποιο ανεξήγητο λόγο όλα γίνονται για το καλό και των δύο.
Γιατί όμως ρε φίλε αφού η κοπέλα δεν σε καλύπτει και απ’ ότι φαίνεται δεν την καλύπτεις και εσύ το τραβάς από τα μαλλιά; Γιατί προσπαθείς να δημιουργήσεις την γκόμενα των ονείρων σου;
Η γυναίκα μάγκα μου δεν είναι ρούχο, να την κοντύνεις, να τη στενέψεις και να τη φέρεις στα μέτρα σου.
Όμως, για να μη μας αδικώ και μας βάζω όλους στο ίδιο τσουβάλι τους περισσότερους άντρες μας ελκύει το δύσκολο, το ακατόρθωτο και το ασυμβίβαστο.
Θέλουμε και εμείς πού και πού να βγάζουμε το στέμμα του βασιλιά- σουλτάνου και να γινόμαστε υπήκοοι, οι δικοί σας υπήκοοι. Έχουμε και εμείς πληγές αλλά ένας αυτοκράτορας δεν επιτρέπεται να έχει αδύναμα σημεία. Επιθυμούμε κάποιες στιγμές να αφήνουμε στην ντουλάπα μας την πανοπλία του παντοδύναμου και άτρωτου στρατιώτη και να σας αφήνουμε να δείτε τα σημάδια που άφησαν οι προηγούμενες. Έχουμε και εμείς την αχίλλειο πτέρνα μας και βέβαια δεν είναι μόνο μία.
Και τη δυνατότητα για όλα τα παραπάνω μας τη δίνει μόνο μια γυναίκα που είναι διατεθειμένη να αναλάβει τα ηνία έστω και για λίγο και η οποία μπορεί να κουμαντάρει το πλοίο της σχέσης χωρίς αυτό να γκρεμοτσακιστεί στα βράχια.
Φυσικά αμοιβαίες υποχωρήσεις είναι απαραίτητες αλλά μια δυναμική γυναίκα που αρνείται να μπει σε χρησιμοποιημένα και ξεχειλωμένα καλούπια και να φορέσει ξένα παπούτσια είναι η φαντασίωση όλων των αρσενικών. Στο πρόσωπό της βλέπουν μία νέα πρόκληση και το μάτι τους γυαλίζει για να γίνει δική τους.
Γουστάρουν τις γυναίκες που γκρεμίζουν τα τείχη τους κομμάτι-κομμάτι, όχι σαν πύργο από τραπουλόχαρτα, και τους παραδίδονται σταδιακά. Φτιάχνονται κάθε φορά που πρέπει να ανακαλύψουν ένα σύγχρονο δούρειο ίππο για να εισβάλλουν στα άδυτα της δαιδαλώδους σκέψης τους και να βρουν τα κουμπιά τους. Έχει άλλη γλύκα η κατάκτηση όταν έχεις μοχθήσει γι’ αυτήν. Άλλωστε αγάπη δίχως πείσματα δεν έχει νοστιμάδα.
Μην τη φοβάστε την εξουσία, λοιπόν. Το μόνο που έχετε να κάνετε όταν την κρατάτε στα χέρια σας είναι να πείτε «μολών λαβέ μωρό μου».
Συντάκτης: Χάρης Παυλίδης
