Χριστούγεννα ήρθαν πάλι. Δρόμοι και σπίτια φοράνε τα γιορτινά τους. Φωταγωγούνται με εκατομμύρια λαμπιόνια σε όλους τους χρωματισμούς του ουράνιου τόξου. Σε όλα τα μαγαζιά και σε όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς παίζουν τα ίδια χριστουγεννιάτικα άσματα, τα οποία αν και λες ότι έχεις βαρεθεί, είναι σίγουρο ότι σου έλειψαν. Στις γειτονιές κυριαρχεί η μυρωδιά των μελομακάρονων και των κουραμπιέδων. Όλοι κινούνται στο ρυθμό του Άγιου Βασίλη.
Αναμφισβήτητα, τα Χριστούγεννα είναι η ωραιότερη περίοδος του χρόνου. Τα Χριστούγεννα όλα είναι διαφορετικά. Όλα φαντάζουν λίγο πιο όμορφα. Όλα εκτός από αυτό που ακολουθεί μετά. Αν είσαι φοιτητής έχεις καταλάβει σίγουρα σε τι αναφέρομαι. Μιλάω γι’ αυτό το δίμηνο μαρτύριο που ακούει στο όνομα εξεταστική.
Βέβαια, το παίδεμα αρχίζει κανένα μήνα πριν τα Χριστούγεννα. Τότε που όλοι τρέχουν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Να σώσουν ό,τι προλαβαίνουν. Να βρουν sos και σημειώσεις από τα καλά παιδάκια που πήγαιναν στα αμφιθέατρα. Γύρω στις αρχές Δεκέμβρη ο κλασικός φοιτητής συνειδητοποιεί ότι ο χρόνος τελειώνει και το πενταράκι φαντάζει όνειρο απατηλό.
Είναι ξεκάθαρο πότε η εξεταστική αρχίζει να δείχνει τα δόντια της στα καημένα φοιτητούδια. Κλαμπ, ταβερνάκια, κρασάδικα και καφετέριες αρχίζουν να ερημώνουν. Ψάχνουν τη νεολαία με τα κιάλια. Πριν λίγες μέρες έψαχνες μισή ώρα να βρεις κάπου να κάτσεις και τώρα τα περισσότερα σου ξινίζουν, επειδή είναι άδεια.
Η βιβλιοθήκη μετατρέπεται στο πιο πολυσύχναστο στέκι. Στο νούμερο ένα μαγαζί της πόλης. Μοναδική προϋπόθεση εισόδου τα βιβλία σου. Γίνεται το δεύτερο σπίτι σου. Μη σου πω και το πρώτο. Φτάνεις στο σημείο να απορείς γιατί δε σου δίνουν αντικλείδια. Από εκεί που στο τραπέζι ήσουν εσύ κι η τσάντα σου, τώρα μετά βίας βρίσκεις να κάτσεις. Η τσάντα σου τις περισσότερες φορές βολεύεται στο πάτωμα παρέα με τη σκόνη και τα χνούδια.
Και σαν το βρώμικο πάτωμα της βιβλιοθήκης σκονίζεται κι η δική σου ζωή. Ενδιαφέροντα, χόμπι κι επιθυμίες μπαίνουν προσωρινά στον πάγο. Είναι η περίοδος που απορείς γιατί έχεις πληρώσει τη συνδρομή στο γυμναστήριο. Πάλι καλά που μερικά σου δίνουν τη δυνατότητα παγώματος. Είμαι σίγουρος ότι όταν το σκέφτηκαν τους φοιτητές είχαν στο μυαλό τους.
Προτεραιότητα και πρώτος σου στόχος η πολυπόθητη βάση. Καλά για φλερτ ούτε λόγος. Πού χρόνος για τέτοια; Βέβαια, μπορεί να έχεις και τα τυχερά σου στη βιβλιοθήκη. Τόσος κόσμος μπαινοβγαίνει, αλλά και πάλι εσύ έχεις χαθεί μέσα στα βιβλία σου. Μπορεί να σου την πέφτουν ξεκάρφωτα κι εσύ να μη σηκώνεις κεφάλι από τον τόμο που διαβάζεις.
Είναι γεγονός. Η εξεταστική σε κάνει αντικοινωνικό. Σε απομακρύνει από τους φίλους και την οικογένειά σου. Από τους δικούς σου ανθρώπους. Σε κάνει έναν άλλον άνθρωπο. Δεν έχεις όρεξη να μιλήσεις με κανέναν. Να βγεις για ένα καφέ ρε παιδί μου. Δύο ώρες διαβάσματος περισσότερο δεν πρόκειται να σε σώσουν, να το ξέρεις. Μπορεί να κάνεις μέρες να ξεπορτίσεις από το σπίτι ή να μιλήσεις στο τηλέφωνο για να πεις μια χαζομάρα. Ευτυχώς, όλο αυτό είναι παροδικό και στα μέσα Φλεβάρη γίνεσαι και πάλι ο εαυτός σου.
Εκτός από την ψυχολογία, η εξεταστική βλάπτει σοβαρά και την υγεία. Και πώς να μην τη βλάψει εδώ που τα λέμε; Αυτή την περίοδο τρως πολύ. Εντάξει, μην κοροϊδευόμαστε. Πάρα πολύ. Τρως σαν να μην υπάρχει αύριο. Λες κι έρχεται η συντέλεια του κόσμου και προσπαθείς να κρατήσεις πολεμοφόδια.
Και το μεγάλο θέμα είναι τι τρως. Μέσα στο χαμό από τις σημειώσεις και τα βιβλία σου υπάρχουν αμέτρητες άδειες συσκευασίες από το διάδρομο του σούπερ μάρκετ με τις γνωστές χαζομάρες. Κρουασάν, γαριδάκια, πατατάκια και φυσικά σοκολάτα σε οποιαδήποτε μορφή έχουν τον πρώτο λόγο.
Μη μιλήσω για τους καφέδες και τα ενεργειακά ποτά. Είναι αμέτρητα. Στην προσπάθειά σου να μείνουν τα μάτια σου ανοιχτά και να διαβάσεις τη μισή ύλη σ’ ένα βράδυ, αντί για νερό πίνεις οτιδήποτε άλλο μπορεί να σε κρατήσει ξύπνιο με την ελπίδα να σου δώσει φτερά. Την περίοδο της εξεταστικής στις φλέβες ενός φοιτητή κυλάει μεγαλύτερη ποσότητα καφεΐνης παρά αίματος.
Με λίγα λόγια ο φοιτητής αυτούς τους μήνες φτύνει αίμα. Βέβαια θα μου πεις, ο καθένας όπως στρώνει, κοιμάται. Όμως, είμαι σίγουρος ότι κι εσύ πέρασες απ’ αυτή την ηλικία κι έκανες τα ίδια.
Όσο για σένα ταλαίπωρε φοιτητή, μην αγχώνεσαι. Εξεταστική είναι. Θα περάσει, όπως όλες οι υπόλοιπες. Όλα περνάνε. Υπομονή.
Eπιμέλεια Κειμένου Χάρη Παυλίδη: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Χάρης Παυλίδης
