Ένα βίντεο υπερπαραγωγή, με πρωτότυπα και ιδιαίτερα κουστούμια, με μια αισθητική που κεντρίζει το ενδιαφέρον και ταυτόχρονα κλείνει το μάτι στη σεξουαλική απελευθέρωση. Ο Sam Smith μοιάζει να είναι στο στοιχείο του, μοιάζει να το διασκεδάζει και πιστεύω πως μέσα από αυτό το βίντεο όχι απλώς «βγαίνει από την ντουλάπα» μα καταφέρνει να τη σπάσει, να το πανηγυρίσει κι όλα αυτά έντεχνα και με αδιαμφισβήτητο στυλ. Κι αν αυτό δεν είναι γροθιά στον καθωσπρεπισμό και στα στερεότυπα που δυστυχώς επιβιώνουν ακόμα και σήμερα, τότε στ’ αλήθεια δεν ξέρω τι είναι!
Κι ενώ ο Sam Smith μας λέει ξεκάθαρα από τον τίτλο του πως δεν είναι εδώ για να κάνει φίλους, αρκετοί χρησιμοποίησαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μας ενημερώσουν ότι «αυτά δεν είναι πρότυπα για τα παιδιά μας» ή ότι «πρόκειται για ένα εξευτελιστικό βίντεο». Σαν να μην έφτανε αυτό, υπήρξαν και πολλά σχόλια γύρω από το σωματότυπο του Sam Smith. Γιατί ναι, ακόμα κι αν σου επιτρέψουμε να είσαι queer -εννοείται πως σου κάνουμε χάρη εμείς οι τόσο ανώτεροι άνθρωποι- σιγά μην αποδεχτούμε μια διαφορετική σωματική ανάπλαση, σιγά μην αντέξει η τόσο εύθραυστη αισθητική μας τα κιλά ενός ανθρώπου.
Αν αναρωτιέστε πώς ονομάζεται αυτή η συμπεριφορά, τότε μάλλον αναζητάτε τον όρο «χονδροφοβία», γιατί περί τούτου πρόκειται. Αφορά όλες εκείνες τις προκαταλήψεις που έχουμε εσωτερικεύσει και που μας προκαλούν αρνητικά συναισθήματα στη θέα ενός ατόμου που είναι παχύσαρκο. Βασικά, αν νομίζετε πως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει και πως ξαφνικά γίναμε όλοι πολύ ευαίσθητοι, θα σας παραπέμψω στο πανεπιστήμιο του Σάλφορντ και στο ερωτηματολόγιό τους ώστε να πάρετε μια ιδέα για το πού βρίσκεστε στην κλίμακα της χονδροφοβίας. Αν πάλι αυτό σας είναι γνώριμο, είτε γιατί βιώσατε περιστατικά fat shaming, δηλαδή υποβιβασμό, κοροϊδία, άσχημα σχόλια, πολλές φορές χειριστικά, επικαλούμενοι την υγεία ή την εμφάνιση, είτε γιατί υπήρξατε μάρτυρας ενός τέτοιου γεγονότος που έπληξε κάποιον οικείο σας, τότε δε χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο.
Λογικά θα κάνατε από μόνοι σας τη σύγκριση μεταξύ του Sam Smith και του αντίστοιχου εκκεντρικού showman Harry Styles. Ο τελευταίος έχει τολμήσει να φορέσει φούστα, να βαφτεί, να τραγουδήσει σε μια ακτή περιτριγυρισμένος από διάφορες γυναίκες πόσο πολύ θέλει να γευτεί μια γυναίκα κάνοντάς της στοματικό, μα δε σχολιάστηκε κατά τον ίδιο τρόπο. Στην περίπτωση του Harry Styles όμως έχουμε έναν αδύνατο, ετεροφυλόφιλο άντρα οπότε μπαίνουν σε εφαρμογή τα κλασικά «δυο μέτρα και δυο σταθμά». Ο Harry Styles μπορεί να κάνει ό,τι θέλει δίχως κατακραυγή, δίχως επικρίσεις, απλώς και μόνο γιατί δεν εμπίπτει σε καμία κατηγορία ατόμων που συχνά γίνονται θύματα σκωπτικών σχολίων. Δεν είναι παχύς, δεν είναι γκέι, δεν είναι γυναίκα κι η λίστα -δυστυχώς- συνεχίζεται.
Όμως δεν είναι μόνο ο Harry Styles που μένει στο απυρόβλητο. Έτσι για να μεγαλώσουμε τη λίστα των ιδιαίτερων εμφανίσεων ας προσθέσουμε και τον Timothee Chalamet αλλά και τον Damiano David των Maneskin. Αυτοί είναι αποδεκτοί για την εκκεντρικότητά τους γιατί εκλαμβάνεται ως τέτοια. Τουναντίον η έκφραση του Sam Smith για κάποιο λόγο «προσβάλει», «θίγει» κι «εξευτελίζει». Δεν πιστεύω να αναρωτιέστε ακόμη γιατί!
Βλέποντας το βίντεο του Sam Smith, δεν ένιωσα ντροπή ή αηδία, υποθέτω ότι όσοι το ένιωσαν μάλλον ακόμα δυσκολεύονται στο να αποδεχτούν την όποια αυτοδιάθεση κι ελευθερία έκφρασης. Όπως κι ο ίδιος είπε: «Αυτό το βίντεο είναι υπέροχο, εξωφρενικό, queer κι οτιδήποτε ενδιάμεσα». Και δε θα έπρεπε κανείς να έχει κάποιο θέμα με αυτό. Για την ακρίβεια, νομίζω πως οφείλουμε στους εαυτούς μας να το γιορτάσουμε. Έτσι από γινάτι σε όσες επικρίσεις κι εμείς μπορεί να έχουμε δεχθεί.
Φωτογραφία από Vogue
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου