Αλλεργικοί στη σοκολάτα· το λες και κατάρα

Πριν μερικά χρόνια συνάντησα στο εργασιακό μου περιβάλλον μια κοπέλα που δεν μπορούσε να φάει σοκολάτα. Για μερικά λεπτά, αφού της είχα προσφέρει λίγη απ’ τη σοκολάτα που απολάμβανα, την κοιτούσα με κάποια λύπηση, μα γρήγορα το ξεπέρασα γιατί –για να σας είμαι απόλυτα ειλικρινής– δεν την χώνευα και πολύ. Στο μυαλό μου, αυτή η αδυναμία της να γευτεί κάτι τόσο θεσπέσιο κι ονειρικό συνοδεύτηκε μ’ ένα «καλά να πάθει», λες κι επρόκειτο για καμία «θεία τιμωρία».

Δε σας κρύβω δε, ότι συχνά-πυκνά, αφηρημένη της είχα ξαναπροσφέρει παίρνοντας την ίδια απάντηση και κάθε φορά αφιέρωνα μερικά λεπτά στο να λυπάμαι για ‘κείνη. Εντάξει, ομολογουμένως, αυτή η στιγμή δεν ήταν κι η πιο λαμπρή μου, ούτε κι υπόδειγμα της ανθρωπιάς μου, αλλά τι να το κάνεις; Κι αυτή η ευλογημένη, στη σοκολάτα βρήκε να έχει αλλεργία;

Μα απ’ όλα τα πράγματα του Θεού που δεν μπορείς να φας να μην μπορείς τη σοκολάτα; Τη σοκολάτα; Οστρακοειδή, το καταλαβαίνω, φιστίκια, ναι· αλλά σοκολάτα; Πρέπει να πηγαίνει κάτι πολύ στραβά με το κάρμα σου για να υποβάλλεσαι σ’ αυτό το μαρτύριο. Κάτι πολύ κακό θα έχεις κάνει σε προηγούμενη ζωή για να γεννιέσαι στο τώρα, που η σοκολάτα βρίσκεται εν αφθονία γύρω μας κι εσύ να μην μπορείς, ούτε να την μυρίσεις, που λέει ο λόγος.

Λέγε ρε, ήσουν ο Χίτλερ; Βρε μπας κι ήσουν κανένας δυνάστης, κανένας σατράπης, κανένας στυγνός δολοφόνος που αφάνισε χωριά; Τι ήσουν και τιμωρείσαι έτσι απ’ τον ίδιο σου τον οργανισμό;

Έλα, μην κλαις. Ό,τι κι αν ήσουν απ’ τη στιγμή που τώρα υποβάλλεσαι σ’ αυτό το λούκι, μάλλον για την επόμενη ζωή σου έχεις συμπληρώσει μπόνους πόντους. Η τύχη οφείλει να είναι καλή μαζί σου. Οφείλει να σε αποζημιώσει για τα δεινά σου που δεν είναι και λίγα. Αν αναλογιστεί κανείς πόσα ζαχαροπλαστεία υπάρχουν τριγύρω μας, πόση έκταση καταλαμβάνει η σοκολάτα μέχρι και στα ράφια των σούπερ μάρκετ και φυσικά πόσο έχει ενταχθεί στην καθημερινότητά μας, αδερφέ, λιγότερο θα σε ταλαιπωρούσε κινέζικο βασανιστήριο.

Ο μόνος τρόπος να επανορθώσει η τύχη απέναντί σου είναι την επόμενη φορά να γεννηθείς στο σώμα ανθρώπου που μπορεί να τρώει και να μην παχαίνει. Κι εννοείται να μπορείς να τρως κι αμίμητες ποσότητες σοκολάτας, δε θέλω τσιγκουνιές!

Εδώ που τα λέμε, το να είσαι αλλεργικός στη σοκολάτα το λες και κατάρα έτσι; Ειδικά αν αυτή είναι μια αλλεργία που σε βρήκε και δεν την είχες παιδιόθεν. Γιατί το να ξέρεις τι χάνεις είναι χειρότερο απ’ το να μην έχεις ιδέα ή να μη θυμάσαι τι στερείσαι. Είναι σαν να σου δίνουν κάτι και να στο τραβούν μέσα απ’ τα χέρια με λύσσα και κακία και να σου λένε κιόλας με φωνή κακιάς μάγισσας «Όχι, σιχαμένο πλάσμα, δεν έχει άλλη σοκολάτα για σένα» κι έπειτα το γέλιο της Κρουέλα Ντε Βιλ να ηχεί από πίσω για ώρα. Εντάξει, μιλάμε για θρίλερ, όχι αστεία.

Κάτι τέτοιες στιγμές, σκέφτομαι πόσα προφιτερόλ ήρθαν σαν δώρο σε μία επίσκεψη, πόσες μπάρες σοκολάτας θυσιάστηκαν για να νιώσουμε καλύτερα, πόσα παγωτά με επικάλυψη σοκολάτας μετρήθηκαν στα καλοκαίρια μας, πόσες κρέπες που κολυμπούσαν στην πραλίνα έκλεισαν μια έξοδο. Πόσα κρουασάν συνόδευσαν τα διαλείμματά μας στο σχολείο, πόσα κοκάκια ή εκλέρ προσφέρθηκαν σε κάποια γιορτή. Κι όλα αυτά κάποιος τα στερήθηκε ή τ’ αντικατέστησε με κάτι άλλο, γιατί η αλλεργία του δεν του επέτρεψε να τα απολαύσει. Πόσο άδικο! Έτσι μου έρχεται να φάω το παρφέ σοκολάτας που έχω στην κατάψυξη απ’ τη στενοχώρια μου -τι εννοείς ότι δε βοηθάει; Μια χαρά με βοηθάει εμένα!

Ας το παραδεχτούμε πως η σοκολάτα σε κάθε της μορφή είναι μια προσπάθεια της φύσης να μας πάρει με το καλό κι απλώς κάποιοι, ομολογουμένως άτυχοι, δεν επιδέχονται αυτού του καλοπιάσματος. Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα, να είσαι για παράδειγμα αλλεργικός στα μακαρόνια ή στα αφράτα μάλλινα ρούχα. Όπα, κάτσε κάποιοι είναι αλλεργικοί και σ’ αυτά! Ελπίζω να μην είναι και σε όλα μαζί, γιατί αν δεν τρως, ούτε μακαρόνια ούτε σοκολάτα, δε βρίσκω κανένα καλό λόγο να τρως γενικότερα, δε βρίσκω λόγο να ζεις σ’ αυτόν το μάταιο κόσμο!

Ξέρεις κάτι όμως; Μη μ’ ακούς! Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως έχετε αυτές τις αλλεργίες για να μη μας τρώτε τις σοκολάτες μας. Δεν πειράζει, καλύτερα έτσι! Περισσότερη σοκολάτα για μας!

Εσάς θα σας κερνάμε κανένα λουκούμι, δε βαριέσαι;