Οι γάτες είναι έρωτας, τα έχουμε ξαναπεί κι εδώ. Όμως πριν τα πούμε εμείς, πριν καν τα σκεφτούμε, πριν ακόμα υπάρξουμε εμείς έστω και σαν ιδέες στο μυαλό των γονιών μας, το μεγαλείο της γάτας έγινε αντιληπτό από σπουδαίους αρχαίους λαούς. Στην αρχαία Αίγυπτο οι γάτα έγινε θεότητα και δοξάστηκε, στην Ιαπωνία έγινε σύμβολο πλούτου ι εξουσίας αλλά και κομμάτι πολλών λαϊκών μύθων. Κάποιοι λίγο τρομακτικοί, γεμάτοι δεισιδαιμονίες, κάποιοι εκθειαστικοί, γεμάτοι ευγνωμοσύνη. Όμως για μένα ένας ιδιαίτερα χρήσιμος αστικός μύθος είναι αυτός για το πώς θα βρεις τη γάτα σου.

Ως γνωστόν, οι γάτες έχουν την τάση να φεύγουν. Κάποιες φορές την κάνουν μ’ ελαφρά γιατί μπήκαν σε οίστρο κι ερωτεύτηκαν, άλλες γιατί γουστάρουν μεζεδάκι από τον γείτονα και μερικές φορές απλά γιατί είναι σαδιστικά όντα που γουστάρουν να σε βλέπουν να υποφέρεις όσο αυτά αράζουν στην ταράτσα του σπιτιού και λιάζονται -ναι, προφανώς και πρόκειται για βιωματικό παράδειγμα. Ας μείνουμε στην ουσία όμως. Οι γάτες παραείναι υπέροχες για να επιδεικνύουν τα κάλλη τους μόνο στο περιβάλλον τους κι ας τους έχεις κονσερβίτσα ή την καλύτερη ξηρά τροφή που υπάρχει. Το πιο πιθανό είναι να ξεπορτίσουν κι άντε μετά να τις βρεις.

Εδώ οι φίλοι μας οι Ιάπωνες, έχουν μια κάπως απρόσμενη λύση. Σύμφωνα με έναν ιαπωνικό αστικό μύθο, αν χάσεις τη γάτα σου αρκεί να πας στις γάτες της γειτονιάς σου και να τις ρωτήσεις αν την είδαν και να τους ζητήσεις να της μεταφέρουν πως θέλεις να γυρίσει. Τώρα εσείς μπορεί να έχετε ξεκαρδιστεί γιατί σας φαίνεται αστείο και δε θα σας αδικήσω. Είναι αστείο. Προσωπικά, φαντάζομαι να πηγαίνω στον μπουνταλά γάτο του πάρκου που με κοιτάει με μισό μάτι γιατί του χαλάω το τσι περνώντας από ‘κει, να του κλαίγομαι για την μοσχοαναθρεμμένη μου που πήγε για πεντικιούρ στο παρακάτω τετράγωνο και να λέει από μέσα του «δε μας χέζεις μαντάμ κι εσύ και η βοϊδάρα σου που έχει το θράσος να αυτοαποκαλείται γάτα ενώ το μόνο που έχει κυνηγήσει είναι τη μυρωδιά από την κονσέρβα που της βάζεις;».

Θα έχει δίκιο κι ο αγριόγατος να με κοροϊδέψει, θα έχετε δίκιο κι εσείς, όμως υπάρχει κόσμος που ορκίζεται πως κάνοντας αυτό το φαινομενικά απλό πράγμα κατάφερε να έχει πίσω τη γάτα του σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πριν κάμποσο καιρό, ο χρήστης charlie0816 μοιράστηκε την ιστορία του στο twitter. Χάνοντας τη γάτα του ζήτησε από μια αδέσποτη βοήθεια να τη βρει, με αποτέλεσμα την επόμενη μέρα να εμφανιστεί η γάτα του από μόνη της. Αυτό προκάλεσε πολλούς να σχολιάσουν, αναφέροντας κάποιο δικό τους παρόμοιο συμβάν. Κάποιοι είπαν ότι μια άλλη (αδέσποτη) γάτα τους έφερε πίσω τη δική τους, άλλοι πρόσθεσαν ότι το έκαναν και με σκύλους ενώ μερικοί δεν το έκαναν καν για τη δική τους γάτα αλλά για τη γάτα κάποιου άλλου κι έπιασε.

Εντάξει, σταματήστε να γελάτε τώρα, ξέρω πώς ακούγονται όλα αυτά όμως αν βρεθείς σε απελπισία, όχι σε άλλες γάτες θα μιλήσεις, αλλά και την αστυνομία θα καλέσεις και τη Νικολούλη, και θα πληρώσεις αδρά ντετέκτιβ να σου τη βρει. Μεταξύ μας βέβαια, πιστεύω πως πιάνει γιατί οι γάτες έχουν αναπτύξει κρυφά από τους ανθρώπους το δικό τους δίκτυο επικοινωνίας όπου μας τρολάρουν ανελέητα. Μπαίνει η Λούνα και λέει στον Γκάρφιλντ ότι οι δικοί του τον ψάχνουν, αυτός γελάει σαρδόνια και κομπορεύεται πόση ανάγκη τον έχουν οι άχρηστοι χιούμανς, γελάει και η Λούνα, πετάγεται η αδεσποτούλα και λέει ένα «Κοίτα φίλε, βγήκες να σουλατσάρεις και μαγκιά σου, αν δεν πας μέχρι αύριο θα πάω εγώ να ντερλικώσω και καμιά κονσέρβα που έχω ψωμολυσσάξει, κι εσύ κάτσε εκεί και άραζε στη στέγη». Τι τα θες; Το ακούει αυτό ο μαλλιαρός λόρδος των Αθηνών, τρέχει πίσω στο σπίτι του σε χρόνο dt.

Τέλος πάντων, δεν ξέρω αν λένε αυτά ακριβώς, ακόμα δεν έχω εντρυφήσει στην γατολαλιά, -εδώ ούτε τα ελληνικά δε μιλάω άπταιστα κι είναι η μητρική μου- όμως έχω βάσιμες υποψίες ότι κάτι τέτοιο παίζει. Τώρα αν είστε από αυτούς τους λογικούς και πραγματιστές που λένε ότι η γάτα επέστρεψε γιατί έτσι κι αλλιώς αυτό θα έκανε, ή γιατί τελικά προτιμά τη θαλπωρή του να είναι κατοικίδια και τίποτα τέτοια μπανάλ ρεαλιστικά, θα σας αγνοήσω και θα κάνω έναν χαιρετισμό προς τον ήλιο βρίσκοντας πάλι την εσωτερική μου γαλήνη και την καθαρή μου αύρα.

Πάντως, επειδή είμαι καλός άνθρωπος και θέλω να σας διαφυλάξω, θα σας προτείνω να μην κοροϊδεύετε τις ικανότητες μιας γάτας ή της κοινότητάς της γιατί οι Ιάπωνες έχουν πολλούς μύθους στους οποίους οι γάτες μετατρέπονται σε yokai, δηλαδή κάτι σαν πνεύματα με υπερφυσικές δυνατότητες και στοιχειώνουν ή ταλαιπωρούν ανθρώπους. Τι νομίζετε, ότι οι γάτες είναι όλες maneki-neko και φέρνουν τύχη; Υπάρχουν και Bakeneko, υπερφυσικές γάτες που στην αρχή μοιάζουν με κοινές γάτες, αλλά όσο περνούν τα χρόνια αναπτύσσουν μαγικές ιδιότητες, οι ουρές τους αποκτούν μια φλόγα στο τέλος τους και μπορούν να κάψουν το σπίτι του ιδιοκτήτη τους. Άλλοι μύθοι τις θέλουν να μετατρέπονται σε ανθρώπους ή να παίρνουν την ανθρώπινη μορφή κάποιου σκοτώνοντάς τον.

Τι έγινε; Σταματήσαμε να γελάμε τώρα;

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Σουζάνα Ντεζούκι
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου