Κυριακή σήμερα, αλλά όχι μια οποιαδήποτε Κυριακή. Είναι μια φθινοπωρινή Κυριακή· δηλαδή η ωραιότερη απ’ τις Κυριακές. Τέλος η ζέστη, τέλος το καλοκαίρι. Η ίδια η φύση μας δείχνει πόσο όμορφο είναι να αφήνεις κάποια πράγματα να τελειώσουν. Το βλέπεις στα φύλλα που πέφτουν, στον ήλιο που σταματά να σε καίει, στο αεράκι της πρωινής δροσιάς.
Η φύση μοιάζει να ξεκουράζεται, αλλά η αλήθεια είναι πως τώρα μαζεύει δυνάμεις, όπως κάνουμε κι εμείς κάθε Κυριακή. Μαζεύουμε δυνάμεις για την εβδομάδα μας, ξεκουραζόμαστε κι απολαμβάνουμε τη λήξη του αγαπημένου -μα μικρού- Σαββατοκύριακου. Ποτέ αυτή η διαδικασία δεν ήταν τόσο ταιριαστή όσο μια Κυριακή του φθινοπώρου.
Θα ξυπνήσεις κάπως αργά· ίσως πλάι στον άνθρωπό σου και θα κουρνιάσετε για λίγο αγκαλιά κάτω απ’ τα σκεπάσματα. Ίσως πάλι και να ξυπνήσεις μόνος και να χουζουρέψεις μια στάλα. Σήκω, όμως, κι άνοιξε το παράθυρο! Γύρνα στο κρεβάτι κι άραξε πάλι, αν το θες, μα άσε την πρωινή δροσιά να σεργιανίσει στο σπίτι σου, να μπει στα πνευμόνια σου και να σε ανανεώσει.
Αν έχει βρέξει κιόλας και μυρίζεις το νωπό χώμα, μη το πολυσκεφτείς! Βάλε ζακέτα κι άραξε έξω· στο μπαλκόνι, στον κήπο, εν ανάγκη και στο πεζούλι του παραθύρου σου! Πάρε μια ανάσα -σωστή γεύση του φθινοπώρου! Πόσο αναζωογονητικός αυτός ο αέρας. Πόσο όμορφο συναίσθημα να έχεις χρόνο να τον απολαύσεις. Γι’ αυτό ακριβώς υπάρχουν οι Κυριακές. Για να παίρνεις τον χρόνο σου και να απολαμβάνεις αυτά τα μικρά μα τόσο σημαντικά πράγματα.
Φτιάξε τον καφέ σου ζεστό· να σκορπιστεί η ευωδία του σε όλο το σπίτι. Μην αφήσεις σκέψεις κι άγχη να τρυπώσουν στο μυαλό σου. Μια φθινοπωρινή Κυριακή είναι κρίμα να χαραμιστεί έτσι. Σκέψου όλα όσα αγαπάς. Ανθρώπους, μέρη, στιγμές. Σκέψου πώς πέρασες εχθές αν ήταν ωραίο βράδυ κι αν δεν ήταν, μη σκας! Θα είναι σήμερα μια όμορφη μέρα! Πάρε τον άνθρωπό σου, τον κολλητό σου, το παιδί σου, όποιον έχεις στην καρδιά σου, βρε αδερφέ, και πηγαίνετε μια βόλτα να περπατήσετε. Ακόμα και με το φθινοπωρινό ψιλόβροχο ενδείκνυται -αν δεν επιβάλλεται!
Γιατί είναι ωραία να περπατάς στο ψιλόβροχο. Μη φοβάσαι, δε θα λιώσεις, το αντίθετο! Είναι τονωτικό και λυτρωτικό να νιώθεις πάνω σου τις ψιχάλες. Σαν κάτι να σου παίρνει το φορτίο σου, σαν να σου λέει κάποιος πως ό,τι έγινε, έγινε και πως θα κάνεις μια νέα αρχή. Άλλωστε, με αυτό δεν έχουμε συνδέσει το φθινόπωρο από παιδιά; Ξεκινούσε το σχολείο, ξεκινούσε μια νέα εποχή. Και τώρα το ίδιο! Αλλά μη βιάζεστε. Οι Κυριακές δε θέλουν βιασύνες. Οι Κυριακές θέλουν χαρά, αγάπη κι ανάπαυλα. Εδώ που τα λέμε, λίγη ξεκούραση δεν έβλαψε κανένα γι’ αυτό απόλαυσε αυτήν τη μέρα με όλο της το ραχάτι.
Να φοράς την πιο άνετη φόρμα σου και το αγαπημένο σου t-shirt -ναι, αυτό που έχει δυο λεκέδες από σάλτσα που δε λένε να φύγουν- και ν’ απλώνεις τα πόδια σου στον καναπέ. Να ανοίγεις την τηλεόραση και να βλέπεις την αγαπημένη σου ταινία ή σειρά. Να τρως με τους δικούς σου στο μεγάλο οικογενειακό τραπέζι ή με τους φίλους σου σε κάποιο ταβερνάκι. Να εκμεταλλεύεσαι τη μέρα!
Να απολαμβάνεις τη γλυκιά οκνηρία που φέρνει. Έχεις κάθε δικαίωμα και την ευκαιρία να είσαι όσο ράθυμος ποθείς. Χουχούλιασε το βράδυ στην πικέ την κουβέρτα, πιες μια νόστιμη ζεστή σοκολάτα κι αγκάλιασε σφιχτά τον σύντροφό σου ή τον σκύλο σου ή ό,τι θες τέλος πάντων!
Οι Κυριακές του φθινοπώρου ήρθαν κι απαιτούν χάδια, αγκαλιές, στενή επαφή με ανθρώπους που έχεις στην καρδιά σου! Ήρθαν και δε θα ησυχάσουν μέχρι να βγάλουν τον ρομαντικό ποιητή που θάψαμε ακόμα και μέσα απ’ τον μεγαλύτερο κυνικό. Το φθινόπωρο θα σε αποπλανήσει με τα χρυσά του χρώματα και θα σου κλέψει τους κρυφούς σου πόθους για ανθρώπινη επαφή σαν άλλη Μάτα Χάρι.
Μια γλυκιά Κυριακή -σαν κι αυτή- μέσα στη μουργέλα σου θα ερωτευτείς. Ίσως έναν άνθρωπο, ίσως κάποιο μέρος. Ίσως τη μέρα αυτή ή την ίδια την εποχή. Έλα, μην το παίζεις δύσκολος τώρα! Σ’ όλους αρέσει η θαλπωρή του φθινοπώρου, αποδέξου το κι ας είναι αυτή η νέα αρχή σου.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη