Γιατί αργούν τόσο αυτά τα Χριστούγεννα;

Μα τους ταράνδους του Santa Claus, πού είναι επιτέλους αυτά τα Χριστούγεννα και τα περιμένω απ’ τον Γενάρη; Γιατί αργούν πια τόσο πολύ; Λέτε να ετοιμάζονται για να γίνουν τα καλύτερα Χριστούγεννα έβερ; Αν και κάθε Χριστούγεννα είναι τέλεια – εντάξει, ίσως όχι τέλεια, αλλά μαγικά! Πότε μας βγαίνει το ξόρκι και πότε την πατάμε σαν τον Μίκυ Μάους στη Fantasia 2000, που σαν μαθητευόμενος μάγος έδωσε ζωή στις σφουγγαρίστρες και τους κουβάδες κι αντί να καθαρίσουν το σπίτι το πλημμύρισαν, όμως, είναι πάντα μαγικά και πάντα νιώθω πως αργούν!

Είναι που δεν τη χορταίνεις ποτέ αυτήν την εποχή. Είναι που τα Χριστούγεννα δεν είναι απλά μια μέρα, αλλά πολλές όμορφες συνήθειες συνυφασμένες με θετικά συναισθήματα. Είναι αυτή η ζεστή, γιορτινή ατμόσφαιρα, με τη μυρωδιά της κανέλας και του γαρίφαλου να αιωρείται στον χώρο, τα λαμπάκια που αναβοσβήνουν ρυθμικά, τα χουχουλιάρικα παλτά και μπουφάν, που θα κουμπώσεις μέχρι πάνω στη βόλτα σου στα μαγαζιά. Είναι τα δώρα που θα αγοράσεις για τους δικούς σου ανθρώπους με περίσσια αγάπη κι αρκετή σκέψη. Είναι το άφθονο φαγητό και ποτό, το γλυκό ξενύχτι την παραμονή κι οι παλιές ατμοσφαιρικές ταινίες που βλέπεις κουκουλωμένος κάτω από μια κουβέρτα με τις πιτζάμες σου και μια ζεστή σοκολάτα στο χέρι. Είναι αυτά και τόσα ακόμα, όμως, σαν πολύ δεν άργησαν;

Κάθε μέρα του Νοέμβρη είναι βασανιστική σας το λέω! Τόσο κοντά σ’ αυτό που προσμένουμε κι όμως μακριά! Αχ! Φέρτε μου ένα μελομακαρονάκι γιατί δε νιώθω καλά και μόνο έτσι θα συνέλθω! Όλοι το ξέρουν πως αυτό είναι το φάρμακο ενάντια στην μεγάλη κι αμείλικτη αυτή προσμονή! Ένα μελομακάρονο και μερικά καινούρια στολίδια για το δέντρο! Αν μπορούσα θα τα αγόραζα όλο το χρόνο για να νιώθω καλύτερα. Καλά, όχι όλον τον χρόνο, γιατί πρέπει να πάρουμε και παπούτσια, hello!

Να δείτε που φέτος θα μας κάνουν κανένα καψώνι και θα καθυστερήσουν κι άλλο! Τι εννοείτε πως δεν καθυστερούν; Μα με το δικό μου σύστημα αναμονής Χριστουγέννων έχουν αργήσει ήδη έξι μήνες. Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε Χριστούγεννα τουλάχιστον δυο φορές τον χρόνο! Δεν καταλαβαίνω γιατί όχι. Άλλωστε ποιος δε θέλει δώρα, χαμόγελα, αγάπη, χαρά κι ελπίδα;

Μέχρι κι ο Έμπενίζερ Σκρούτζ αναθεώρησε, οπότε ας μην το κουράζουμε! Πείτε μου, παρακαλώ, πού υπογράφω για να τα επαναλάβουμε τον Ιούλιο; Να κάνουμε μία φορά Χριστούγεννα σαν Έλληνες και μία σαν Αυστραλοί, με μαγιό και μπάρμπεκιου. Τη μία θα λέμε «Καλά Χριστούγεννα» και την άλλη «Merry Christmas», δε νομίζω να έχει κανείς αντίρρηση εκτός απ’ την αδερφή μου και τον Grinch. Αν έχει κάποιος αντίρρηση πάντως, θα είναι συγγενής του κατεργάρη -μπορεί να είναι κι η αδερφή μου, δεν ξέρω!

Πάντως εγώ πρέπει να είμαι μακρινό ξαδερφάκι των βοηθών του Αη Βασίλη, τόση χαρά για τα Χριστούγεννα δεν εξηγείται αλλιώς! Και να ξέρειςμ είμαστε πολλοί εμείς που τα λαχταρούμε τόσο και ζούμε για την εποχή αυτή. Εντάξει, ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας, οι περισσότεροι που προσμένουμε με τόση ανυπομονησία δεν είμαστε ενήλικες, αλλά δε μας πτοεί.

Εμείς είμαστε «μεγάλα παιδιά». Τι κι αν ενηλικιωθήκαμε; Την είδαμε την παγίδα σας και την αποφύγαμε! Δε θα πάψουμε εμείς να χαιρόμαστε αυτήν τη γιορτινή περίοδο όπως όταν η ηλικία μας είχε μονοψήφιο αριθμό. Τουναντίον, εμείς θα συνεχίσουμε να την προσμένουμε με λαχτάρα και σκοπεύουμε να σας συνεπάρουμε με αυτή μας τη χαρά. Θα ενθουσιαστούμε με κάθε μικρό στολιδάκι που θα συναντήσουμε και με εκείνο το τεράστιο έλατο που είδαμε σε κάποιο μαγαζί. Θα τραγουδήσουμε δυνατά και με πάθος κάθε χριστουγεννιάτικο τραγούδι και θα σας κάνουμε να θέλετε απ’ τη μία να βγάλουμε τον σκασμό κι απ’ την άλλη να μας πάρετε αγκαλιά γιατί είμαστε αξιολάτρευτοι!

Κάντε λίγη υπομονή μαζί μας ή απολαύστε μας και παρασυρθείτε στον ενθουσιασμό μας! Ελάτε να ζήσουμε αυτά τα Χριστούγεννα, αλλά κι όλα τα υπόλοιπα, σαν παιδιά· ξέγνοιαστα, ανέμελα κι αθώα. Αυτά τα Χριστούγεννα, είπα… Πολύ αργούν, είδατε;