Η θεραπευτική δύναμη του «ήρθα μόνο για μια αγκαλιά»

Φράση που όλοι έχουμε ακούσει ή πει κάποια στιγμή της ζωής μας, συχνά μην αναγνωρίζοντας εν πλήρει συνειδήσει τη δύναμη πίσω από ένα άγγιγμα ή μια απλή οπτική επαφή ενός αγαπημένου μας ανθρώπου. Κι όμως, αυτό το άγγιγμα ακόμα κι αν είναι σύντομο, ή η οπτική επαφή που διαρκεί λίγα λεπτά μπορεί να καταφέρει να κάνει και τους δυο σας να νιώσετε καλύτερα. Μάλιστα, πολλές έρευνες έρχονται να προσυπογράψουν σ’ αυτό, αποδεικνύοντας έτσι επιστημονικά τη θεραπευτική δύναμη μιας αγκαλιάς στο τέλος μιας δύσκολης μέρας αλλά και τη θετική συμβολή της οπτικής επαφής στην υγεία μας.

Σύμφωνα με μελέτες, η αφή αλλάζει τον τρόπο που δραστηριοποιείται ο εγκέφαλος. Το άγγιγμα μειώνει την ορμόνη του στρες (κορτιζόλη) κι απελευθερώνει ωκυτοκίνη, τη «χαρούμενη ορμόνη», ενώ αυξάνει τα επίπεδα ντοπαμίνης και σεροτονίνης, γεγονός που δημιουργεί συνθήκες θετικής σκέψης, αίσθημα ευεξίας κι αισιόδοξης προοπτικής. Με αυτές τις λειτουργίες το σώμα χαλαρώνει κι ανακουφίζεται από το στρες και το άγχος, κάτι που αναπόφευκτα ενδυναμώνει και το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Ομοίως, η οπτική επαφή κι η ανταλλαγή βλεμμάτων αποτελεί σημαντικό κανάλι επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης, καθώς το να κοιτάζει κανείς στα μάτια του άλλου δημιουργεί μια ευκαιρία για συναισθηματική σύνδεση. Επιπλέον, μια μελέτη του 2017 αναφέρει ότι οι άνθρωποι καθορίζουν τη συναισθηματική κατάσταση των άλλων ανθρώπων, αναλύοντας τα μάτια τους κι αυτό γιατί είναι από τη φύση τους μια ισχυρή αναπαράσταση των συναισθημάτων μας.

Η οπτική επαφή καταφέρνει ν’ αυξήσει το αίσθημα του ανήκειν, να προάγει την εμπιστοσύνη μεταξύ δυο ατόμων και να «ενώσει» δυο ανθρώπους μειώνοντας τα όρια μεταξύ αυτού που νοείται για καθένα ως «εαυτός» κι «άλλος» δημιουργώντας έτσι ένα αίσθημα ενότητας. Στο ίδιο μοτίβο λειτουργεί και το άγγιγμα, με τους ερευνητές να επισημαίνουν πόσο καθοριστικό είναι για την ανάπτυξη ενός παιδιού αλλά και για την αναγνώριση της αποδοχής ακόμα και στους ενήλικες.

Μάλιστα, ως άνθρωποι που βιώσαμε την πανδημία αλλά και την καραντίνα που δημιούργησε μια έντονη κοινωνική αποστασιοποίηση, μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε το φαινόμενο της απτικής πείνας και τα συμπτώματά του. Η μοναξιά, η επιθετικότητα, το αίσθημα της απόρριψης, η κατάθλιψη, τα υψηλά επίπεδα του στρες, όλα μπορούν να διαχειριστούν μέσα από την αύξηση της επαφής. Για του λόγου το αληθές, μια έρευνα κατέδειξε ότι η υιοθέτηση μιας προσέγγισης που θα ενθαρρύνει τόσο τη βλεμματική όσο και την απτική επαφή από το υγειονομικό προσωπικό βελτιώνει την ανάρρωση -ιδίως όταν αυτές οι προσεγγίσεις έχουν πιο ρεαλιστικό χαρακτήρα- συμβατό με την πραγματικότητα της παροχής νοσηλευτικής φροντίδας.

Καλά όλα αυτά, θα μου πείτε, αλλά τώρα τι γίνεται; Μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει θεραπευτικά κάτι τόσο απλό όσο η οπτική επαφή και το άγγιγμα ώστε να νιώσει καλύτερα στην καθημερινότητά του;

Προφανώς και ναι! Μη σας πω πως πρέπει να το επιδιώξουμε όλοι, μηδενός εξαιρουμένου. Φαντάζομαι πως κατά καιρούς όλοι βιώνουμε μια τεταμένη περίοδο άγχους που φαντάζει αέναη, άρα οτιδήποτε μπορούμε να θέσουμε σε εφαρμογή ώστε να μειώσουμε τα αρνητικά συναισθήματα που παράγονται, μόνο θετικά μπορεί να μας επηρεάσει. Γι’ αυτό ξεκινήστε να επιδιώκετε να κοιτάτε στα μάτια τον κόσμο με τον οποίο μιλάτε είτε είναι ο γείτονας που του λέτε καλημέρα φεύγοντας για τη δουλειά, είτε η ταμίας στο σούπερ μάρκετ. Κρατήστε λίγο παραπάνω το βλέμμα σας προσηλωμένο σ’ έναν φίλο και χαμογελάστε του, έτσι, δίχως κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Επιδιώξτε ν’ αυξήσετε τις αγκαλιές και τη διάρκειά τους ή κρατήστε απ’ το χέρι έναν δικό σας άνθρωπο όταν περπατάτε στον δρόμο.

Αν όλα αυτά σας δυσκολεύουν γιατί δεν έχετε κάποιον οικείο να τα μοιραστείτε, δοκιμάστε να γραφτείτε σε μια σχολή χορού ή να κλείσετε κάποιο ραντεβού για μασάζ. Ακόμα, πολλοί καταφεύγουν στην υιοθεσία κατοικίδιου ζώου συντροφιάς μιας που το χάδι που προσφέρουν λειτουργεί το ίδιο θετικά.

Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι κρίμα να μην επωφελούμαστε από τα πιο φυσικά φάρμακα με τα οποία μας επάνδρωσε η ίδια μας η φύση. Είμαστε προγραμματισμένοι να συνυπάρχουμε σε ομάδες κι αυτό είναι ίσως η πιο τρανταχτή απόδειξη. Χρειαζόμαστε ο ένας την αγκαλιά και τη θωριά του άλλου για να είμαστε ήρεμοι κι υγιείς. Ας αγκαλιαστούμε κι ας κοιταχτούμε και πάλι στα μάτια!

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!