Είναι η πρώτη φίλη απ’ την παρέα που παντρεύτηκε και τώρα είναι η πρώτη φίλη που σου λέει πως είναι έγκυος. Αρχικά, την κοιτάς με μια κάποια δυσπιστία, αλλά αφού σε διαβεβαιώσει, στα χείλη σου ζωγραφίζεται το πιο πλατύ χαμόγελο. Χοροπηδάς μαζί της λες κι είσαι σε κάποιο κλαμπ με τον αγαπημένο σου DJ στα decks να βάζει ό,τι γουστάρεις περισσότερο κι έπειτα σταματάς απότομα γιατί σκέφτεσαι «Όπα, ρε φίλε! Μπορεί να χοροπηδάει τώρα ή έκανα μαλακία;».
Δεν πτοείσαι και πολύ κι έτσι συνεχίζεις να φωνάζεις κάτι ακαταλαβίστικα απ’ τη χαρά σου και πανηγυρίζεις λες και πήρατε το χρυσό, γιατί ξέρεις πόσο πολύ το ήθελε και πόσο το προσδοκούσε. Μεταξύ μας κι εσύ το ίδιο πολύ το ήθελες με εκείνη. Γιατί η χαρά του φίλου σου είναι δυο φορές χαρά σου και γιατί δε βλέπεις την ώρα να έρθει στον κόσμο αυτό το πλασματάκι και να το γνωρίσεις.
Ρωτάς πόσων μηνών είναι και γελάει μαζί σου, είναι μερικών εβδομάδω, σου λέει και γνέφεις καταφατικά. Δε σκας! Θα πας μετά σπίτι σου να googlάρεις γιατί το μετράνε σε εβδομάδες και τελικά θα καταλάβεις πως οι μαιευτήρες-γυναικολόγοι είναι σαν τους Αμερικάνους· έχουν δικές τους μονάδες μέτρησης. Σου λέει 5 εβδομάδων και την άλλη μέρα σου στέλνει την πρώτη φωτογραφία του εμβρύου, τον υπέρηχο. Τη δείχνεις κι εσύ, λες κι είναι δικό σου το μωρό, σ’ όποιον κοντινό σου άνθρωπο βρίσκεται εκεί γύρω διατηρώντας πάντα την –τραγικά ενοχλητική– τσιριχτή φωνή του ενθουσιασμού: «Κοίτα! Κοίτα! Είναι μια φακούλα!»
Δε θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά οι περισσότεροι δεν ξέρουν ούτε καν πού να κοιτάξουν, συναινούν μόνο και μόνο γιατί (πάλι) κάνεις σαν χαζοχαρούμενο και σ’ αγαπούν πολύ για να στο πουν οπότε, από προσωπική πείρα στο λέω, καλύτερα αυτό το κομμάτι να το αποφύγεις. Άλλωστε, η φακούλα σε λίγο θα γίνει φασολάκι κι έπειτα –όπως ενημερώθηκα λίαν προσφάτως– δαμασκηνάκι κι αυτό θα μεγαλώνει σιγά-σιγά μέχρι να γίνει ένα κανονικό μωρό. Ένας μικρός άνθρωπος σαν εσένα κι εμένα.
Αυτό το τόσο δα πραγματάκι θα γίνει ο νέος σας έρωτας γιατί το πρώτο παιδί της φίλης σου είναι πηγή ενθουσιασμού και χαράς για όλους στην παρέα. Είναι το μικρό σας θαύμα και θα το παρακολουθείτε να εξελίσσεται. Θα βλέπετε την κοιλίτσα της να φουσκώνει και θα τη ρωτάτε αν της μυρίζουν φαγητά. Θα σας πει πως η όσφρηση κατά την εγκυμοσύνη οξύνεται και πως έχει πρωινές ναυτίες που κρατούν όλη μέρα. Θα τη δείτε να κοιμάται όρθια γιατί νιώθει όλο και πιο κουρασμένη και σιγά-σιγά θα αλλάζει όλο της το κορμί, ο βηματισμός της, οι κινήσεις της.
Γίνεται πιο ευσυγκίνητη ή πιο νευρική και τρέχει να πάει στο μπάνιο κάθε τρεις και λίγο γιατί η κύστη της πιέζεται. Τη ρωτάς πότε θα αρχίσει να νιώθει αν κουνιέται το μωρό και πώς είναι αυτή η αίσθηση. Στο μυαλό σου μπορεί να είναι ένα εξωγήινο πλάσμα εκεί μέσα που κάνει τα δικά του και λίγο σε ανατριχιάζει η σκέψη, αλλά ταυτόχρονα σκαλώνεις μ’ αυτό. Αν είσαι λιγάκι κυνικός σαν εμένα θα σκέφτεσαι αν αξίζει όλο αυτό το βάσανο κι ας ξέρεις πως αναφέρεσαι σε μια μοναδική εμπειρία.
Ειδικά όσο σκέφτεσαι τα ραντεβού στον γιατρό κι όλες εκείνες τις εξετάσεις που δεν ήξερες καν πως υπήρχαν, τόσο περισσότερο θα το αναβάλλεις αλλά και θα τη συμπονάς στα άγχη της. Θα σου πει για την αυχενική διαφάνεια που, για να σε προλάβω, δεν έχει καμία σχέση με παρουσίαση με slides, το «διαφάνεια» είναι εκεί για να μπερδέψει άσχετους τύπους σαν εμάς. Θα μάθεις για το PAPP-a test, το οποίο ακόμα δεν έχω καταλάβει αν έχει σχέση με το τεστ Παπανικολάου και θα σου πουν πολλές φορές πως το πρώτο τρίμηνο είναι πολύ σημαντικό.
Πάντως, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, όταν άκουσα πρώτη φορά πως το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης είναι τόσο σημαντικό σκέφτηκα τα σχολικά χρόνια που πήγαινες πρώτο τρίμηνο παναγία ώστε να μπουν οι καλοί βαθμοί και να μπορέσεις να τα φορτώσεις μετά άφοβα στον κόκορα. Τώρα βέβαια, έχω βάσιμες υποψίες πως δεν είναι το ίδιο, αλλά να σου πω κάτι; Μια σχέση την έχει γιατί οι περισσότερες σε ενδιαφέρουσα το πρώτο τρίμηνο παναγίες κάθονται.
Όσο περνάει ο καιρός τόσο θα απολαμβάνεις το ταξίδι αυτό. Τόσο θα σκέφτεσαι κι εσύ τι φύλο θα είναι και πώς θα το βαφτίσει. Θα φαντάζεσαι πώς θα είναι και σε ποιον θα μοιάζει. Θα σκέφτεσαι πως θα γίνεις εσύ ο αγαπημένος θείος ή νονός που θα του πηγαίνει τα καλύτερα παιχνίδια ή γλυκά κι ύστερα, όσο εσύ ονειρεύεσαι, θα χτυπήσει το τηλέφωνο και θα τρέξεις στο μαιευτήριο να συναντήσεις εκείνο το πλάσμα που αγαπάς χωρίς να το ξέρεις. Θα το κοιτάξεις έτσι ζαρωμένο κι άχαρο μα θα σου φανεί το ομορφότερο απ’ όλα. Είναι το πρώτο παιδί της φίλης σου και θα είναι ο κοινός σας έρωτας.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη