Η συγκατοίκηση δεν είναι εύκολη αλλά αξίζει την προσπάθεια

Μεγάλο βήμα η συγκατοίκηση και δεν ξεκινάει απ’ τη στιγμή που θα νοικιάσετε το σπίτι. Ξεκινάει απ’ το λεπτό που θα πείτε πως ψάχνετε. Εκεί βλέπεις τα πρώτα δείγματα. Αρχικά έρχεσαι αντιμέτωπος με το τι θέλετε. Διαμέρισμα, μονοκατοικία, ρετιρέ; Πού το θέλετε; Πώς το θέλετε; Τελικά, θέλετε τα ίδια; Κι αν όχι, μπορείτε να βρείτε μια χρυσή τομή;

Κι έπειτα αρχίζει το οικονομικό που είναι ένα λεπτό ζήτημα γιατί μπορεί στην αρχή να τα σκεφτήκατε όλα και να σας βγήκαν τα κουκιά, αλλά αυτά τα ρημαδιασμένα τα χρήματα πριν καλά-καλά το καταλάβεις έχουν τελειώσει. Κι είναι γνωστό σε όλους ότι μόλις μείνεις ταπί και ψύχραιμος σου έρχεται η ΔΕΗ. Βάλτε το κι αυτό στο νόμο του Μέρφι, παρακαλώ. Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά στις αφραγκίες μας συνηθίζεται να έρχεται η κυρά-Γκρίνια με τις αποσκευές της και να εγκαθίστανται μαζί μας περιμένοντας το κόκκινο πανί που δεν είναι τίποτα άλλο από έναν λογαριασμό για να αρχίσει ο σαματάς.

Πάντως, αν βάλεις τον λογαριασμό στην κατάψυξη μπορείς να πεις πως το ζήτημα έχει παγώσει. Κυριολεκτικά. Εντάξει, ο δικός μου λέει πως έτσι δε λύνεται, αλλά γελάει οπότε νομίζω είμαστε μια χαρά και σας το προτείνω. Τουλάχιστον μέχρι να πιάσουμε το θέμα «δουλειές του σπιτιού». Τι νόμιζες; Λερναία Ύδρα το ζητηματάκι μας. Σαν τα βιντεοπαιχνίδια είναι, περνάς το ένα επίπεδο, πας στο επόμενο κι εμφανίζονται νέα εμπόδια.

Δουλειές του σπιτιού: Αυξάνονται επικίνδυνα και σε απειλούν στο ίδιο σου το σπίτι. Όλοι ξέρουν την πιο σύντομη ιστορία τρόμου: Λάντζα και σιδέρωμα. Το πρώτο δε με σκιάζει πια. Το δεύτερο με κάνει να πέφτω στο πάτωμα και να κλαίω σαν τετράχρονο κοριτσάκι που του πήραν το παγωτό απ’ τα χέρια. Στο μυαλό μου τα σωφρονιστικά ιδρύματα εξαναγκάζουν τους κατάδικους σε σιδέρωμα για να εκτιμήσουν την ελευθερία τους και την ίδια τη ζωή. Για κάποιους μπορεί να είναι το σκούπισμα, το μαγείρεμα ή κάτι άλλο. Ό, τι κι αν είναι, θα χρειαστεί να το κάνεις κάποια στιγμή γιατί συγκατοικείς και πρέπει να τα μοιράζεσαι κι αυτά ή να συμφωνήσεις σε μια κοινή λύση όπως να αγοράσετε πλυντήριο πιάτων ή να πηγαίνει τα πουκάμισα στο καθαριστήριο.

Κι αν το ξεπέρασες κι αυτό συγχαρητήρια, ανεβαίνεις στο επόμενο επίπεδο. Εδώ πρέπει να αντιμετωπίσεις την ουσιαστική συνύπαρξη με κάποιον άλλο κι αν νομίζεις πως επειδή πήγατε διακοπές κι ήταν όλα καλά θα ισχύει το ίδιο, γελάνε κι οι τοίχοι. Ετοιμάσου να ανοίξεις μια μέρα την πόρτα του σπιτιού σου και να βρεις την παρέα του συντρόφου σου να χαχανίζει ανελέητα, να σου πίνουν τις μπίρες σου και να έχουν κάνει κατάληψη στον καναπέ σου μέχρι πρωίας.

Ετοιμάσου να περιμένεις μια ώρα για να καταφέρεις να μπεις στο μπάνιο και μόλις μπεις με πανηγυρισμούς, να σου έχουν τελειώσει το νερό. Ετοιμάσου να θες να κάτσεις στον καναπέ να δεις μια σειρά και να μετατοπίζεσαι στην μικρή τηλεόραση του υπνοδωματίου γιατί «έχει Τσουλού, ρε αγάπη». Όπου τσουλού αν είστε άσχετοι με την μπάλα -όπως ήμουν κι εγώ- είναι το champions league. Δε σου φτάνουν;

Πάρε άλλο ένα απόλυτα λογικό πρόβλημα συνύπαρξης: κάποια στιγμή θα θες να είσαι λίγο μόνος να κάνεις το κομμάτι σου. Να διαβάσεις το βιβλίο σου, να παίξεις το βιντεοπαιχνίδι σου, να παρακολουθήσεις μαραθώνιο επεισοδίων game of thrones χωρίς καμία αλληλεπίδραση με τον κόσμο. Ε, θα πρέπει να συντονιστείς με τον άλλο για να μην ενοχληθεί κανένας και σαφώς, θα πρέπει να μην παρεξηγηθεί κανένα απ’ τα δύο μέρη που όσο λογικό κι αν είναι τώρα που το διαβάζεις, κάποια στιγμή θα θες την ησυχία σου κι ο άλλος θα θέλει να σε ρωτήσει κάτι κι εσύ θα στραβώσεις και θα στραβομουτσουνιάσεις κι ο άλλος μπορεί να παρεξηγηθεί. Έτσι απλά κι απ’ το πουθενά.

Όμως όχι, ούτε εδώ τελειώνει το παιχνίδι. Τελευταίο επίπεδο: Ο αληθινός εχθρός. Η ρουτίνα. Πρέπει ξεπερνώντας όλα αυτά να παραμείνετε ερωτευμένοι, να περνάτε καλά μαζί, να χαίρεστε τη συγκατοίκησή σας και να μη βαρεθείτε ο ένας τον άλλο. Αυτό είναι το αληθινό στοίχημα. Να μπορείτε να είστε όχι μόνο όπως πριν, αλλά καλύτερα. Να κατορθώσετε να διαφυλάξετε τη σχέση σας απ’ τη φθορά της καθημερινότητας. Αν σου φαίνεται μακρινό, μη φοβάσαι, δεν είναι ουτοπία. Γίνεται, αλλά είπαμε, πρέπει να περάσεις όλες τις πίστες σαν να παίζεις ένα βιντεοπαιχνίδι με γέλιο, επιμονή κι όρεξη.