Η «τέλεια σχέση» κι άλλοι μύθοι

Ξέρετε, είμαι σε μια μακροχρόνια σχέση μ’ έναν άνθρωπο όμορφο μέσα κι έξω -και δεν το λέω μόνο γιατί θα το διαβάσει. Κατ’ επέκταση, ακούω τους άλλους συχνά να μου λένε πόσο τυχερή είμαι κι ενώ απ’ τη μία χαίρομαι, απ’ την άλλη μ’ ενοχλεί γιατί δεν πιστεύω πως μια καλή σχέση επαφίεται στην τύχη κι εκεί τελειώνουν όλα. Άλλες φορές πάλι, ακούω εκείνο το «Τι ξέρεις εσύ από ερωτικές δυσκολίες και δράματα;» κι αν δεν το ακούσω, το βλέπω στην έκφρασή τους -λες κι ο κόσμος μου πια είναι by default ένα ροζ παραμύθι.

Πείτε με ιδιότροπη, θα το δεχτώ, όμως ειλικρινά, όσο τυχερή κι αν νιώθω, δε θεωρώ πως έχω την τέλεια σχέση. Βασικά, δε νομίζω πως υπάρχει τέτοιο πράγμα. Αν κάποιος σας παραμυθιάζει με την «άψογη» σχέση του, καλά το μαντέψατε, δεν πείθει ούτε τον εαυτό του. Η τέλεια σχέση είναι πιο ουτοπική κι από ιστορία επιστημονικής φαντασίας. Στην πραγματικότητα, τα παραμύθια είναι για μικρά παιδιά κι ο πρίγκιπας δεν υπάρχει, ούτε η νεράιδα. Δεν υπάρχει κανένας ιππότης για τη Βασούλα, αλλά αυτό είναι πραγματικά ένα πολύ καλό νέο.

Σκέψου πόσα βατράχια γλυτώνεις να φιλήσεις, σκέψου πόσα βράδια μπορείς να ξενυχτήσεις χωρίς να γίνει η άμαξά σου κολοκύθα. Σκέψου πως δεν είσαι αναγκασμένος να σκοτώσεις κανέναν δράκο ή κακιά μάγισσα για να βρεις το κορίτσι των ονείρων σου. Παιδιά, η ζωή είναι πολύ πιο εύκολη απ’ ό,τι πιστεύουμε. Ποιος ο λόγος να αναζητούμε, λοιπόν, κάτι άπιαστο κι ουτοπικό όπως η «τέλεια σχέση»;

Δεν υπάρχει η τέλεια σχέση. Υπάρχουν, όμως, όμορφες σχέσεις. Σχέσεις που δεν είναι παραμυθένιες αλλά αληθινές. Σχέσεις που χτίζονται πάνω στην ειλικρίνεια, την επικοινωνία, την αμοιβαιότητα. Σχέσεις με προβλήματα που όμως δεν τις καθιστούν προβληματικές. Υπάρχουν δεσμοί που δεν έχουν γίνει δεσμά και συζεύξεις που δε λειτουργούν σαν ζυγός. Η αψεγάδιαστη σχέση είναι σαν λαβύρινθος. Ψάχνεις να βρεις την τελειότητα στην έξοδο και μέχρι να βγεις έχεις χάσει τον εαυτό σου.

Βλέπω κόσμο να πασχίζει να βρει την ευτυχία σε μια δυάδα. Η ευτυχία δεν έρχεται ανά ζεύγος και δε μιλάω εκ του ασφαλούς γιατί έχω σχέση. Έχω υπάρξει αληθινά δυστυχισμένη ούσα σε σχέση. Έχω υπάρξει μίζερη κι ανασφαλής. Δεν έφταιγε όμως ο άλλος –ο κάθε τυχαίος «άλλος»–, έφταιγα εγώ. Γιατί, όπως όλοι μας, κοίταζα να ‘μαι τέλεια. Κοίταζα να βρω τον τέλειο σύντροφο κι όταν αυτός δεν ήταν τέλειος, πάσχιζα να τον κάνω.

Δε θα μου χαλάσεις εσύ, κύριε Τυχαίε, το παραμύθι μου. Όχι. Θα σε φτιάξω στα μέτρα μου κι αν δεν μπορώ να σε τροποποιήσω, θα επιλέξω να εθελοτυφλώ. Να, θα κάνω λίγο τα στραβά μάτια, θα κρύψω μερικά ελαττώματα ενώ θα εκθειάζω τα προτερήματά σου και θα μας φτιάξω ένα υπέροχο σκηνικό. Ψεύτικο σκηνικό, αλλά δε βαριέσαι; Τουλάχιστον θα περνιέμαι για πετυχημένη. Θα μας φτιάξω μια ιστορία αγάπης που θα ζηλεύουν όλοι. Θα ζηλεύω ακόμα κι εγώ, αφού θα υπάρχει μόνο στο κεφάλι μου. Θα φτιάξω έτσι παραμυθένια κι ειδυλλιακά τη ζωή μας μέχρι να γκρεμιστεί σαν πύργος από τραπουλόχαρτα.

Έλα, πες μου την αλήθεια και δε θα σε παρεξηγήσω. Θες πραγματικά κάτι τέτοιο για τον εαυτό σου; Εγώ θέλω για ‘κείνον κάτι καλύτερο. Θέλω να μη φοβάται να δει κατάματα τα λάθη του άλλου και να τον αγαπήσει γι’ αυτά. Θέλω να ‘ναι σε μια σχέση και να ‘ναι πραγματικά καλά, γιατί πρωτίστως νιώθει εντάξει μέσα στο ίδιο του το σώμα. Δε θέλω να αναλώνεται στο να παρουσιάσει τη ζωή σαν καρτ-ποστάλ. Θέλω να ‘χει μια όμορφη σχέση, αληθινή και ρεαλιστική. Με τις καλές της στιγμές αλλά και τις άσχημες.

Είναι μεγάλος μύθος η τάχα «τέλεια σχέση», όπως είναι και «το άλλο μισό». Γιατί μισό κι όχι ολόκληρο και γιατί μόνο ένα; Γιατί να υπάρχει εκεί έξω μονάχα ένας άνθρωπος για μας; Γιατί όχι δύο ή τρεις; Μπορεί να τύχει να γνωρίσεις έναν άνθρωπο που θα τον κρατήσεις για πάντα, μπορεί κι όχι! Μπορεί να γνωρίσεις δύο και το timing να βοηθήσει στον έναν απ’ αυτούς. Μπορεί να περάσουν απ’ τη ζωή σου αρκετοί άνθρωποι, αλλά να μην είναι εκείνοι η πηγή της προσωπικής σου ευτυχίας.

Οι πιθανότητες είναι άπειρες κι είναι όλες εκεί έξω, βγες λοιπόν και διεκδίκησέ τις. Μη φοβάσαι να ‘ρθεις σε αντιπαράθεση ή σε ρήξη, μη φοβάσαι να δεις τα ελαττώματα του άλλου ή και τα δικά σου. Δεν είμαστε ρομπότ αλλά άνθρωποι. Είμαστε προγραμματισμένοι να τα κάνουμε μαντάρα. Όσο πιο γρήγορα το αποδεχτούμε, τόσο πιο γρήγορα θα αρχίσουμε να απολαμβάνουμε τη ζωή μας.

Η «τέλεια σχέση» είναι ένα μεγάλο ψέμα και δεν το λέω μόνο εγώ. Χθες που παίζαμε μπιρίμπα με τον δράκο και την κακιά μάγισσα, συμφώνησαν κι οι δύο.