Κοιτάς το κινητό σου ξανά και ξανά. Το μήνυμά σου έμεινε στο «διαβάστηκε» κι εσύ έχεις μείνει ξεκρέμαστος. Αναρωτιέσαι γιατί δεν απαντάει και λες να ρίξεις τα μούτρα σου και να πάρεις τηλέφωνο. Διστάζεις αλλά τελικά καλείς. «Ο συνδρομητής που καλέσατε δεν είναι διαθέσιμος και θα ειδοποιηθεί για την κλήση σας με γραπτό μήνυμα». Άλλο ένα μήνυμα που θα αγνοήσει. Ακριβώς όπως αγνοεί κι εσένα.
Περνάει μια μέρα κι εσύ το έχεις πιάσει το νόημα, αλλά δε θες να το δεχτείς. Σκέφτεσαι τι πήγε στραβά, τι έκανες και σε ξεκόβει έτσι άγαρμπα. Σε βασανίζει και σε στοιχειώνει αυτή η άγνοια της αιτίας. Θες εξηγήσεις, θες αυτό που λέμε «closure». Ξαναδιαβάζεις τα μηνύματα, ξαναπερνάς νοητά κάθε σας διάλογο για να δεις τι στα κομμάτια τον πείραξε αλλά δεν είσαι και σίγουρος για τα ευρήματά σου. Θες μια επιβεβαίωση, θες να σου πει ένα λόγο, όποιος κι αν είναι αυτός.
Τρώγεσαι με τα ρούχα σου κι αναρωτιέσαι αν αξίζει να κάνεις κι άλλη κρούση. Έχεις κι έναν εγωισμό λες, σιγά μην ασχοληθείς κι άλλο, αλλά το βράδυ τον αναζητάς στα social. Πότε ήταν ενεργός; Πού πήγε τελευταία; Ώστε έχει ζωή χωρίς εσένα; Πώς τολμάει να σε αγνοεί; Πώς στην ευχή του θεού κατέληξες εσύ και η υπέροχη αφεντιά σου να είσαι θύμα ghosting; Ποιος νομίζει ότι είναι αυτός στο κάτω-κάτω που θα εξαφανίζεται έτσι χωρίς μια εξήγηση;
Μην πυροβολήσεις τον αγγελιοφόρο, αλλά σου έχω νέα! Μπορεί να κάνει ό,τι σκατά θέλει –ακόμα και να σε αγνοεί. Δεν είναι απαραίτητο να δώσει εξηγήσεις και δε χρειάζεται να του δίνεις τόση αξία. Ο τύπος επέλεξε να περάσει στην αφάνεια, δεν υπάρχει λόγος να του στρέφεις τα φώτα. Σου αποδεικνύει εμπράκτως πως δε σε εκτιμάει αρκετά για να κρατήσει έστω τους τύπους ή για να φανεί λιγότερο μαλάκας. Η άποψή σου για εκείνον δεν έχει ουδεμία βαρύτητα κι εσύ ακόμα περιμένεις εξηγήσεις; Στις έδωσε όλες η σιωπή του, τι άλλο θες;
Εντάξει, κατανοώ όλη σου την ανάγκη και την πρεμούρα να μάθεις τι πήγε στραβά και γιατί, όμως κάποια ερωτήματα μπορούν κάλλιστα να μείνουν κι αναπάντητα. Για τους δικούς του λόγους επέλεξε να αποστασιοποιηθεί, μπορείς να το μεταφράσεις γρήγορα και ως ένα «δε σε γουστάρει αρκετά» και να τελειώνεις. Γιατί να σπας το κεφαλάκι σου προσπαθώντας να βρεις τι έγινε; Έχεις σημαντικότερα πράγματα να ασχοληθείς από το τι σκατά θέλει ο καθένας, κι άμα δεν έχεις να τα βρεις.
Αδιαμφισβήτητα, το ghosting είναι μια passive-aggressive τακτική του χωρισμού και ενδεχομένως να αποτελεί ένδειξη εγωπάθειας και ναρκισσισμού. Αυτό όμως που την κάνει τόσο ενοχλητική ως πρακτική είναι ότι αντί να εγείρει ερωτήματα σχετικά με την ποιότητα της σχέσης, σε κάνει να αμφισβητείς τον εαυτό σου. Αναρωτιέσαι τι έκανες εσύ στραβά ή τι δεν πρόσεξες. Σε κάνει καχύποπτο και αμυντικό. Στο τέλος, μειώνει την αυτοεκτίμησή σου και αφήνει το στίγμα της. Κι εδώ σε ρωτάω με όλη μου την ειλικρίνεια, γιατί να το αφήσεις να σε χαλάσει έτσι;
Για μένα, έχεις δύο επιλογές: ή το αφήνεις να σε καταβάλει ή κάνεις κι εσύ περίπου το ίδιο. Λες ένα «σκασίλα μου κι εμένα» και προχωράς. Θέλει ο άλλος να είναι γάιδαρος; Με ‘γεια του με χαρά του! Ούτε το συνήγορό του θα κάνεις στο δικαστήριο του μυαλού σου, ούτε τίποτα. Αν ήθελε κάποιον να τον δικαιολογήσει θα ήταν παρών να πει τα πράγματα απ’ τη σκοπιά του. Τώρα, έτσι που τα έκανε, ας τον καταδικάσεις κι ερήμην του άμα γουστάρεις. Δεν είσαι θύμα. Αυτός ήταν λίγο μαλάκας -ή και πολύ, εσύ αποφασίζεις.
Πριν βιαστείς να το πάρεις κατάκαρδα και να πνιγείς με τα ερωτηματικά σου, σκέψου αν αλήθεια αξίζει να ασχοληθείς με κάποιον που προφανώς δεν έχει καν τα κότσια να σε αντιμετωπίσει στα ίσια. Βασικά, πριν το αφήσεις να σε χαλάσει σκέψου αυτό: εσύ που καταρρακώνεσαι για τις ενέργειες κάποιου που αδυνατεί να είναι ειλικρινής πρωτίστως με τον εαυτό του, κερδίζεις κάτι;
Όχι, αδερφέ. Δεν κερδίζεις τίποτα να ασχοληθείς τόσο. Αφού αποφάσισε ο άλλος να εξαφανιστεί έτσι απλά, να χαίρεσαι. Κι άμα το έκανε και νωρίς-νωρίς να χαίρεσαι διπλά γιατί δεν έχασες και χρόνο. Θες μωρέ να είσαι με κάποιον που δεν ξέρει τι θέλει; Με κάποιον που φοβάται να εκφράσει τι νιώθει και τι σκέφτεται; Μήπως θες να είσαι με έναν άνθρωπο που προφανώς δεν τρέφει συναισθήματα για να μείνει και να λύσετε ο,τι τέλος πάντων είχατε να χωρίσετε; Βρε, στείλ’ τον κι εσύ στο καλό και πιες κι ένα ποτάκι στην υγεία του.
Έτσι πρέπει να κάνουμε με τους έρωτες που δε μας βγήκαν. Να πίνουμε ένα ποτάκι στην υγεία τους κι ένα στην υγεία του επόμενου. Άμα θέλει ο άλλος να εξαφανιστεί, στο καλό να πάει. Να μας αδειάζει τη γωνιά να βολέψουμε αυτόν που θα έρθει για να μείνει.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.