Οι λέξεις είναι μια σειρά φθόγγων και φωνημάτων που μεταφέρουν εικόνες, ιδέες και συναισθήματα στους άλλους. Η κυριολεκτική τους σημασία είναι σαφώς ενιαία για όλους, όμως η μεταφορική τους χρήση ή το συγκείμενο που κυοφορούν ποικίλει. Κι ίσως από εδώ να πηγάζουν πολλές παρεξηγήσεις μεταξύ μας.
Πέραν της κυριολεκτικής τους χρήσης, οι λέξεις είναι φορτισμένες τόσο με θετικά νοήματα όσο κι αρνητικά. Αυτά τα νοήματα μπορεί να αποδόθηκαν στα πλαίσια μιας αργκό, ή από κάποια προσωπική μας εμπειρία ή πεποίθηση. Έτσι λοιπόν, η λέξη «πήδhμa» που κυριολεκτικά σημαίνει άλμα, εκτίναξη από το έδαφος ή άλλη επιφάνεια προς μια ορισμένη κατεύθυνση, μεταφορικά υποδηλώνει τη συνουσί@. Για κάποιους μάλιστα, αποτελεί μια χυδαία έκφραση που αποσκοπεί στον εκφυλισμό της ερωτικής πράξης. Εξαχρειώνεται όμως πράγματι μια πράξη μέσα από τις λέξεις;
Αν περιμένετε να σας απαντήσω, θα σας απογοητεύσω. Μέσα μου δεν έχω καταλήξει ακόμα αν είναι λογικό ή παράλογο το να παρεξηγηθεί κανείς επειδή το ταίρι του του είπε «θέλω να σε πhδήξw» αντί για «θέλω να κάνουμε σ3ξ». Κάποιες φορές νιώθω κι εγώ η ίδια ότι οι λέξεις που επιλέγει κανείς αυθόρμητα περιγράφουν καλύτερα την προδιάθεση και τον σκοπό του άλλου, όμως όταν είμαστε σε μια σχέση μέσα στην οποία λαμβάνουμε τον απαιτούμενο σεβασμό εμπράκτως, γιατί ενοχλούμαστε με κάτι τόσο μικρό όπως μια λέξη;
Εντάξει, οι πολλές ρομαντικές κομεντί μας έχουν επηρεάσει τόσο που για να θεωρήσουμε ότι είμαστε σε μια καλή σχέση πρέπει να μας ραίνει ο άλλος με ροδοπέταλα και να μας κάνει συγκινητικές ερωτικές εξομολογήσεις σαν άλλος Σερανό Ντε Μπερζεράκ. Ομοίως, έχουμε ταυτίσει το «καλό σεξ» με «dirty talking» κι ό,τι άλλο έχουμε δει σε ταινίες πορνό και μέσα σ’ όλα δεν έχουμε καλά-καλά απενοχοποιήσει την ίδια τη διαδικασία. Αναμφίβολα τα έχουμε κάνει ιδιαιτέρως πολύπλοκα για όλους, ιδίως αν προσθέσει κανείς σε όλα αυτά και τυχόν προσωπικές εμπειρίες ή τραύματα από προηγούμενες σχέσεις μας.
Για παράδειγμα, είχα έναν φίλο που μετά από πολυετή σχέση χώρισε, με επιμύθιο αυτής της σχέσης το «πάνω μου έμαθες να πhδάς» που ακολουθήθηκε από πλήρη απαξίωση προς το πρόσωπό του. Αυτό του πυρώθηκε τόσο πολύ στον νου που έκτοτε δεν ξαναχρησιμοποίησε τον ευφημισμό «πήδhμa» για να αναφερθεί στο σ3ξ κι όποτε το άκουγε από κάποια ερωτική του σύντροφο ή ακόμα κι από κάποιον στο φιλικό του περιβάλλον ένιωθε θυμό κι αποστροφή. Ακόμα κι αν το συγκείμενο ήταν πόθος ή έντονη ερωτική διέγ3ρση, το τραύμα του δεν του επέτρεπε να το δει έτσι.
Το παράδοξο σε όλο αυτό είναι πως η συνοuσίa αυτή καθ’ αυτή δεν έχει κάτι το γλυκό, το ρομαντικό, το ήπιο. Πρόκειται για μια ανταλλαγή υγρών, μια διαδικασία ζωώδη που μια μέρα αποφασίσαμε να εξευγενίσουμε και να εξωραΐσουμε. Αρχίσαμε τα «κάναμε έρωτα» -που δεν ξέρω για σας αλλά εμένα μου φαίνεται γλυκανάλατη, σαχλή και με αναγουλιάζει ως φράση- και τα «πήγαμε στο κρεβάτι» ή «κοιμηθήκαμε μαζί». Πήξαμε σε ευφημισμούς για κάτι που -πώς να το κάνουμε;- από τη φύση του δεν είναι δα κι ο ορισμός του ρομαντικού! Όμως το στολίσαμε έτσι για να το αποδεχόμαστε ως «αποτέλεσμα έρωτα» αλλά όχι ως μια βιολογική ανάγκη.
Οπότε, ναι, είναι κάπως λογικό το ταίρι σου να παρεξηγείται όταν μιλάς για την ερωτική σας συνεύρεση και την αποκαλείς «πήδhμa» ή «γaμήσi» ενώ εκείνος επενδύει συναισθηματικά στη σχέση σας. Όταν εκείνος αισθάνεται πως είστε κάτι περισσότερο από δυο άνθρωποι που πhδιούντaι γιατί έχουν κάβλες. Σ’ έναν κόσμο που το σ3ξ γίνεται κοινωνικά αποδεκτό στα πλαίσια ενός ερωτικού δεσμού και μόνο, η χρήση χυδαίων λέξεων για την περιγραφή του δυστυχώς στο μυαλό του παραλήπτη του μηνύματος υποβιβάζει την πράξη κι ευτελίζει την ίδια τη σχέση.
Τώρα βέβαια η πιο καίρια ερώτηση είναι αν έτσι θα έπρεπε να είναι τα πράγματα κι η απάντηση θαρρώ είναι προφανής σε όλους μας. Κανονικά οι λέξεις δε θα έπρεπε να καθορίζουν τον χαρακτήρα μιας πράξης, αλλά να προσδιορίζεται από το σύνολο των συνθηκών και παραμέτρων μέσα στις οποίες εντάσσεται και νοηματοδοτείται αυτή. Για να το θέσω πιο απλά, αν είμαστε εντάξει μεταξύ μας, το αν θα κάνουμε έρωτα ή θα πhδhχτούμε οφείλει να είναι το ίδιο γιατί εννοιολογικά δεν παρερμηνεύεται από κανένα μέλος.
Εντάξει, δεν είμαστε σ’ έναν ιδεατό κόσμο. Η πραγματικότητα είναι πως συχνά παρεξηγούμαστε με το ύφος, με τη χρήση μιας λέξης έναντι άλλης. Δε γίνεται να πούμε στον άλλο «ε, μην παρεξηγείσαι» κι έτσι απλά να λύσουμε το ζήτημα. Μπορούμε όμως να εξηγήσουμε ότι για εμάς η ερωτική επαφή, όπως κι αν προσεγγιστεί, δε μεταβάλλει τα συναισθήματά μας, δεν υποβαθμίζει τον δεσμό ή την ίδια την πράξη και να δούμε από κει πώς θα πάει. Μπορεί να εξοικειωθεί μ’ αυτό ή μπορεί να χρειαστεί να σεβαστούμε το θέλημά του και να περιοριστούμε στις «political correct» εκφράσεις.
Σε κάθε περίπτωση όμως, είτε το πούμε γαμήσι, είτε σ3ξ, είτε πήδhμa, το σημαντικό είναι να το απολαμβάνουν κι οι δύο εξίσου.
Συντάκτης: Σουζάνα Ντεζούκι
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
