Στην πρώτη μου περίοδο νόμιζα ότι είμαι άρρωστη. Η μαμά μου μου είχε μιλήσει για την περίοδο αλλά δεν είχε επιμείνει καθώς δεν ήμουν ούτε 11 ετών καλά-καλά και δεν περίμενε κανείς ότι θα μου έρθει τόσο νωρίς. Θυμάμαι να πηγαίνω κλαίγοντας και να της λέω πολύ δραματικά και με το πλέον σοβαρότερο ύφος ότι δεν είμαι καλά. Πρέπει να έχασε μερικά χρόνια απ’ τη ζωή της μέχρι να της εξηγήσω τι συμβαίνει και να γελάσει με την αθωότητα κι αφέλειά μου.

Τώρα βέβαια ξέρω ότι το αίμα που χάνουμε σε μια περίοδο είναι περίπου 10-80ml, στα παιδικά μου μάτια όμως ήταν τουλάχιστον ο Νείλος! Και παρ’ ότι υπάρχει κληρονομικότητα στην ηλικία της πρώτης έμμηνου ρύσεως, βάσει ερευνών τείνει να έρχεται σχετικά νωρίτερα στα κορίτσια πια, κυρίως λόγω καλής διατροφής κι εύρωστων συνθηκών ανάπτυξης. Για παράδειγμα, τον 19ο αιώνα η περίοδος ερχόταν περίπου στα 16-17 ενώ σήμερα κατά μέσο όρο συμβαίνει στην ηλικία των 12 ετών. Έτσι και σε μένα, αντί για τα 13 που φανταζόταν η μαμά μου, με επισκέφθηκε λίγο νωρίτερα!

Ούσα γνήσια drama queen βέβαια, ακούγοντας πως έχω περίοδο, πως αυτό θα μου συμβαίνει για πολλά χρόνια, πως υπάρχει περίπτωση να λερωθώ, μ’ έπιασε πανικός. Λίγες μέρες αργότερα μια συμμαθήτρια αδιαθέτησε στο σχολείο, λερώθηκε κι έγινε στόχος ηλίθιων αστείων -πόσο αγριάνθρωποι ήμασταν παιδιά, ρε φίλε; Αυτό έκανε την περίοδο ακόμα πιο ντροπιαστική για μένα γιατί πλέον φοβόμουν να την πω με το όνομά της, φοβόμουν να βρεθώ στην δύσκολη θέση του να λερωθώ -λες και θα έφταιγα αν τύχαινε, γιατί η περίοδος αποτελεί, δυστυχώς, στίγμα.

Ύστερα ακολούθησαν διάφορα «έθιμα» σχετικά με την πρώτη περίοδο από τα οποία ευτυχώς ξεγλίστρησα μα υπήρξα θεατής. Μια φίλη μου στην πρώτη της περίοδο τη χαστούκισε η μαμά της «για να είναι καρπερή», μια άλλη μου είπε ότι έπρεπε να δαγκώσω το εσώρουχό μου «για να μην πονάω», άλλη δεν έκανε μπάνιο όταν είχε περίοδο γιατί «δεν πρέπει» και σ’ όλες μας απαγορευόταν να «κοινωνήσουμε» εκείνες τις μέρες γιατί «ήμασταν ακάθαρτες». Αυτά φυσικά συνέβησαν εδώ, σε μια ευρωπαϊκή πόλη, τέλη δεκαετίας 90 κι αρχές της νέας χιλιετίας. Τα πράγματα σαφώς και είναι πολύ χειρότερα αν είχες την ατυχία να γεννηθείς στον υπανάπτυκτο κόσμο.

Όμως, ας το δούμε λίγο επιστημονικά, η περίοδος που έχει στιγματιστεί, λοιδορηθεί κι αποσιωπηθεί όσο καμιά άλλη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, είναι μια απολύτως φυσιολογική διαδικασία του γυναικείου σώματος και το δίχως άλλο αποτελεί μια φάση ανανέωσης για τον γυναικείο οργανισμό. Έτσι, αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, αυτό ακριβώς θα έλεγα σ’ εμένα, στα αγοράκια με τα βλακώδη αστεία, στα κοριτσάκια στην ηλικία μου που ίσως λόγω ανεπαρκούς γνώσης κι ενημέρωσης θωρούσαν την έμμηνο ρύση ως κάτι το ντροπιαστικό, το αποτρόπαιο, το δεινό. Σάμπως όλοι, δε θα κάναμε το ίδιο ή είμαστε ακόμα απολίτιστοι κι αδαείς;

Σύμφωνα με έρευνες υπάρχουν περίπου 5.000 ευφημισμοί για την έμμηνο ρύση -τόση ήταν η καΐλα μας να την κρύβουμε, που ούτε το όνομά της δε χρησιμοποιούμε. Λέμε «κατέβηκαν οι Ρώσοι» ή «μου ήρθαν τα ρούχα μου» ή «είμαι αδιάθετη». Ομοίως σε άλλες γλώσσες έχουν «monthly visitor», «Aunt Flo», «Les Anglais ont debarqué» (δηλαδή «Οι Άγγλοι έχουν κατέβει»), «Erdbeerwoche» (δηλαδή εβδομάδα της φράουλας). Παρότι το τελευταίο είναι ίσως από τα πιο όμορφα σχήματα λόγου σχετικά με την περίοδο, παραμένει ένας τρόπος να αποσιωπήσουμε κάτι και να διαιωνίσουμε ένα εντελώς ανόητο ταμπού.

Η έμμηνος ρύση για τις γυναίκες του Δυτικού κόσμου θα διαρκέσει συνολικά περίπου 3500 μέρες και κάθε μία από εμάς θα καταναλώσει περίπου 11.000 αναλώσιμα προϊόντα υγιεινής! Προϊόντα που δεν είναι εξίσου προσιτά σε όλους, προϊόντα που επίσης συνοδεύονται από ταμπού και -τι άλλο;- ντροπή. Αυτά τα προϊόντα όμως είναι απαραίτητα, αναγκαία, απαιτούμενα, εκ των ων ουκ άνευ -πώς το λένε; – να υπάρχουν στην τσάντα μιας γυναίκας -κι αν με ρωτάς, οφείλουν να διατίθενται άνευ κόστους σε κάθε τουαλέτα γυναικών ανά τον κόσμο. Δεν είναι ντροπιαστικό να πας να τα αγοράσεις ακόμα κι αν είσαι άντρας και το κάνεις για τη μάνα σου, την αδερφή σου, τη γυναίκα ή την κόρη σου. Ντροπιαστικό είναι να μην μπορούν όλοι να έχουν πρόσβαση σ’ αυτά και να χρεώνονται με ΦΠΑ σαν να πρόκειται για καλλυντικά, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση.

Επίσης, όταν λέμε αναλώσιμα προϊόντα υγιεινής για την έμμηνο ρύση πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε ότι αυτό περιλαμβάνει διάφορα είδη κι ότι οι σερβιέτες δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχουν ακόμα τα ταμπόν, τα κύπελλα περιόδου, οι δίσκοι (που λειτουργούν σαν τα κύπελλα) και τα εσώρουχα περιόδου. Είναι καλό να έχουμε σφαιρική ενημέρωση για όλες μας τις επιλογές γιατί κάθε περίοδος είναι διαφορετική για κάθε μία από εμάς, κάθε σώμα είναι διαφορετικό και πρέπει να βρούμε εκείνο που εξυπηρετεί το δικό μας σώμα και τις δικές μας συνήθειες καλύτερα.

Και για να σας προλάβω, δεν ξέρω ποιος σκέφτηκε ότι μόνο οι σερβιέτες είναι για παρθένες, αλλά είναι μεγάλος μύθος που θα ήθελα να μου είχαν αποδομήσει απ’ την πρώτη μου περίοδο! Μια έφηβη μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιήσει και ταμπόν χωρίς φόβο διάτρησης του παρθενικού υμένα καθώς αυτός βρίσκεται σε υψηλότερη θέση από εκεί που τοποθετείται το ταμπόν. Το μόνο που πρέπει να λάβει υπόψιν, όπως και με όλα τα αντίστοιχα προϊόντα βέβαια, είναι την επιμελή αλλαγή του.

Όμως πριν φτάσω στα προϊόντα έπρεπε να καταρρίψω έναν άλλο ανόητο μύθο σχετικά με την περίοδο, αυτόν που τη συσχετίζει με δυσοσμία και «βρομιά». Λοιπόν, το αίμα δε μυρίζει. Η περίοδος δε μυρίζει. Υπάρχουν οσμές που οφείλονται στην επαφή του αίματος με το βαμβάκι και τον αέρα αλλά αν είμαστε τυπικοί ως προς τις αλλαγές των προϊόντων υγιεινής που χρησιμοποιούμε δεν υπάρχει καμία δυσοσμία. Μόνο το κατάλοιπο της ιδέας που μας έχουν φυτέψει από παιδιά ότι η περίοδος είναι «βρόμικη».

Η έμμηνος ρύση είναι μια διαδικασία «καθαρισμού», μιας που ουσιαστικά είναι ο ιστός που απορρίφθηκε από τη μήτρα μας, κι αυτό για αρκετές γυναίκες είναι επίπονο. Τα συμπτώματα από γυναίκα σε γυναίκα διαφέρουν και ποικίλουν. Ημικρανίες, ζαλάδες, ναυτία, κόπωση, κράμπες, πόνοι στην κοιλιακή χώρα οι οποίοι μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις φτάνουν την ένταση ενός εμφράγματος. Ακόμα, έχει παρατηρηθεί ότι το κρύο και η έλλειψη της βιταμίνης D μπορεί να εντείνει τα συμπτώματα. Εντάξει, υπάρχουν και «τυχερές» που δεν έχουν κανένα από αυτά και τις οποίες όλες οι υπόλοιπες τις ζηλεύουμε λιγάκι!

Σε κάθε περίπτωση όμως, όλες βιώνουμε ένα προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, δηλαδή ένα σύνολο συμπτωμάτων κακής διάθεσης, πόνου, φουσκώματος, πρηξίματος στο στήθος κι άλλα που εμφανίζονται σε μια γυναίκα πριν την περίοδό της. Αυτό, φίλοι μου, δεν είναι ανεκδοτάκι, δεν είναι λαβή για υποτιμητικά σχόλια ούτε για απαξιωτική χρήση όταν κάποια από εμάς είναι σε κακή διάθεση. Ο οργανισμός μας βιώνει μια αλλαγή κάθε 28 περίπου μέρες, όμως δε γινόμαστε λιγότερο ικανές σ’ εκείνη ή σ’ οποιαδήποτε φάση. Αυτή είναι μια εντελώς μεσαιωνική αντίληψη και καλό είναι να την προσέξουμε.

Άλλη μια λανθασμένη αντίληψη είναι κι ότι κατά την περίοδο «δεν κάνουμε σεξ». Μπορούμε να κάνουμε, δε μας εμποδίζει κάτι αν υπάρχει κατάλληλη διάθεση και μάλιστα αυτό βοηθάει και στην απελευθέρωση ενδορφινών και οξυτοκύνης άρα και στη μείωση των συμπτωμάτων. Βέβαια, καλό είναι να πάρουμε τα απαραίτητα μέτρα αντισύλληψης γιατί ακόμα και κατά τη διάρκεια της περιόδου το ενδεχόμενο της εγκυμοσύνης δεν εκμηδενίζεται.

Κλείνοντας, θα σας κάνω ένα δώρο που θα ήθελα να μου έχουν κάνει από καιρό. Μια θερμοφόρα, η κατανάλωση μαύρης σοκολάτας, η μείωση στην πρόσληψη καφεΐνης και λιπαρών γαλακτοκομικών προϊόντων κι η καλή ενυδάτωση κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρύσεως μπορούν να κάνουν θαύματα για τα συμπτώματα. Για το πώς θα βλέπουμε εφεξής την περίοδο όμως, δεν υπάρχουν μυστικά γιατροσόφια. Θαύματα κάνει μόνο η σωστή ενημέρωση και η επαρκής γνώση. Σε έρευνα που διεξήχθη από τη unicef, το 95% των αγοριών που ενημερώθηκαν για την έμμηνο ρύση δήλωσαν πως δε θα κορόιδευαν γι’ αυτό ένα κορίτσι. Το αντίστοιχο ποσοστό των ανενημέρωτων ήταν 61%. Αδιαμφισβήτητα, η ενημέρωση κάνει τη διαφορά, οπότε μιλήστε γι’ αυτό στα παιδιά σας από νωρίς.

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Σουζάνα Ντεζούκι
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου