Στο τέλος θα κερδίζουν εκείνοι που μας κάνουν να γελάμε

Βγήκες ποτέ με κανέναν από εκείνους τους ατσαλάκωτους τύπους; Ξέρεις ποιους λέω. Αυτούς που όλη τους η πρεμούρα στη συνάντησή σας είναι να προβάλλουν τον καλύτερο εαυτό τους, να σου δείξουν πόσο «αψεγάδιαστοι» είναι. Αυτούς που φαντάζει η προσωπικότητά τους τόσο στυλιζαρισμένη που θα ήταν κάλλιστα ένα ακριβό πουκάμισο με τσάκιση που μόλις βγήκε απ’ το καθαριστήριο. Λοιπόν, αυτά τα ραντεβού βραβεύονται κι ως τα πιο βαρετά στον κόσμο. Τι να τον κάνεις τον άλλο αν δε σκάει ένα αυθόρμητο γέλιο ή αν δε σου το προκαλεί; Αποδεχτείτε το, παιδιά, αν δεν κάνετε τον άλλο να γελάσει με την καρδιά του κι όχι από ευγένεια, δεν έχετε ελπίδα!

Δεν πα’ να ‘χεις λεφτά, γρήγορο αυτοκίνητο, δουλειά με κοινωνική αναγνώριση, δεκαπέντε πτυχία, γυμνασμένους κοιλιακούς ή το χαμόγελο της crest. Φίλε, αυτά από μόνα τους δεν κρατούν κανένα κι αν τον κρατούν τότε κόψε λάσπη όσο ακόμα είναι νωρίς γιατί δε σου εύχομαι έναν τόσο ρηχό άνθρωπο. Ξέρεις τι κερδίζει έναν αξιόλογο άνθρωπο; Καλά το μάντεψες, το χιούμορ.

Είναι η υπερδύναμη του καθημερινού ανθρώπου. Μπορεί αυτός ο σούπερ ήρωας να μη φοράει κολάν και το βρακί έξω απ’ το παντελόνι -ή μπορεί να το κάνει κι αυτό για να γελάσουμε και μπράβο του-, μπορεί να μην έχει μπέρτα να ανεμίζει, αλλά εμφανίζεται απ’ το πουθενά και με το χιούμορ του κάνει μια άσχημη μέρα και πάλι όμορφη. Σε διασκεδάζει και σε κάνει να εκτιμάς τα μικρά κι απλά πράγματα. Γελάς· άρα αυτός που το προκάλεσε ξέρει να σε κάνει ευτυχισμένο. Απλά τα πράγματα.

Τι να την κάνεις την τόση σοβαρότητα; Σάμπως η ζωή από μόνη της δεν είναι δύσκολη κι απαιτητική ώρες-ώρες; Όχι, θέλουμε εκείνον τον σούπερ-ήρωα που διώχνει τα περιττά δράματα, που όχι μόνο δεν τα δημιουργεί προς τέρψη των ανασφαλειών του, αλλά τα κάνει να μοιάζουν με ανόητα αστεία. Για να σας προλάβω, όχι, δεν είναι ο προσωπικός μας γελωτοποιός ούτε ο κλόουν της παρέας, είναι εκείνος που θα καταλήξει με τον άνθρωπο των ονείρων του, όμως. Γιατί; Γιατί κανένας άνθρωπος στα συγκαλά του δεν τη βρίσκει με τοξικές καταστάσεις ή βαρετά συνηθισμένα απογεύματα.

Στην τελική, αυτοί που μας κάνουν να γελάμε, κερδίζουν όχι μόνο το αντικείμενο του πόθου τους αλλά και τις όποιες διαφωνίες μαζί του. Άντε τώρα εσύ να καταφέρεις να μείνεις θυμωμένος με κάποιον που σε κάνει να γελάς. Πρακτικά αδύνατο. Θα προσπαθείς μάταια να μείνεις σοβαρός όσο ο άλλος διακωμωδεί την κατάσταση. Δε θα το καταφέρεις -στο λέω εκ πείρας- και μεταξύ μας, δε χρειάζεται κιόλας. Άστον να κερδίζει τον καβγά γιατί σε έκανε να γελάσεις. Πιο ευχάριστη ήττα από αυτήν υπάρχει; Τέτοιες «ήττες» εκτός από ποιότητα, δίνουν και διάρκεια στη σχέση γιατί έτσι δεν κρατάει κανείς κακία ή πίκρα. Όλα ξεπερνιούνται.

Μην ανησυχείς μη φανείς σαχλός, δεν έχει σημασία τι χιούμορ έχεις. Σίγουρα εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που «πιάνουν» το δικό σου αστείο. Μπορεί ο Τζιμ Κάρεϋ ή ο Rowan Atkinson να θεωρούνται αστείοι για μια μερίδα ανθρώπων, όμως κάποιοι γελάμε με τα κρύα ανέκδοτα του Στάθη βλέποντας «Αρβύλα»!  Τι; Δεν έχει θαρρείς κατακτήσεις κάποιος με dorky χιούμορ; Αμ, έχει! Γι’ αυτό μην προσπαθείς να είσαι αψεγάδιαστος.

Κάνε τον άλλο να γελάσει γιατί στο τέλος μας κερδίζει εκείνος με τον οποίο περνάμε καλά και στις δυσκολίες μας και ποιος καλύτερος από αυτόν που μας κάνει να γελάμε;