Τα καλά παιδιά έχουν ξανά σουξέ

Γέλασες με τον τίτλο, γατάκι; Νομίζεις τα καλά παιδιά είναι τίποτα «χαλβάδες» και το βρήκες αστείο, έτσι; Σε γέλασαν όμως και θα σου πω γιατί. Τα καλά παιδιά ούτε «χαλβάδες» είναι, ούτε «μαλάκες», ούτε τίποτα γλυκανάλατοι τύποι. Αυτό είναι ένα βλαμμένο στερεότυπο -ανάθεμα σ’ όποιον το πρωτοσκέφτηκε- που κάνει σπουδαίους άντρες να νιώθουν ένοχοι που έχουν μέσα τους κάτι που μυρίζει παραμύθι.

Κι όταν λέω παραμύθι, δε μιλάω για ψέματα και δηθενιές. Τα «δήθεν» τα αφήνω για τα υποτιθέμενα «κακά αγόρια» που στο παίζουν ιστορία και κρύβουν πίσω απ’ την εικόνα του μυστηρίου και του απροσέγγιστου δεκαπέντε συμπλέγματα που ποτέ δεν μπήκαν στη διαδικασία να λύσουν. Κοίτα να δεις τι γίνεται τώρα! Τα κακά παιδιά τα αφήνουμε να γυρίσουν στη μαμά τους, να τα χαίρεται κιόλας ή να τα λούζεται, ό,τι προτιμά. Γιατί τι να τον κάνεις τον άλλο αν σκοπός του είναι να σου βγάλει την ψυχή;

Πάρ’ το χαμπάρι! Τα κακά παιδιά δεν έχουν πια πέραση και θα σου πω και γιατί. Ποια θέλει να ξεροσταλιάζει πάνω απ’ το κινητό της περιμένοντας πότε θα εμφανιστεί ο λεγάμενος; Ποια σώας τας φρένας αρέσκεται να μην ξέρει πού πατά και πού βρίσκεται σε μια σχέση; Ποια έχει όρεξη να ακούσει αργά ή γρήγορα τις -τραγικά- χιλιοειπωμένες ατάκες τύπου «εγώ είμαι φρι σπίριτ» ή «θέλω χαλαρές καταστάσεις» ή «δεν μπορώ τις πιέσεις» επειδή τον ρώτησε, για παράδειγμα, αν θα κάνουν τίποτα το Σαββατοκύριακο; Να σου πω εγώ! Καμία! Πάρε, λοιπόν, το υφάκι σου, τη μόστρα και την «αλητεία» σου και κάνε λίγο χώρο -ή μάλλον κάνε πολύ χώρο- για το καλό παιδί.

Αυτόν που σαν σύγχρονος gentleman, θα σου φερθεί ιπποτικά κι όχι γιατί του είπε ο κολλητός του ο Τάκης πως ανοίγοντας την πόρτα, οι γυναίκες πέφτουν. Θα φερθεί με ευγένεια και τρόπους γιατί αυτή η συμπεριφορά είναι ο γνήσιος εαυτός του. Το βλέπεις στις κινήσεις του, στο πρόσωπό του και το ακούς στα λόγια του. Τίποτα επιτηδευμένο, όλα πηγαία. Κι όσο εσύ μένεις κολλημένος σε μοτίβα του χθες, σε στερεότυπα και προκαταλήψεις που θέλουν τον άντρα macho, το καλό παιδί σου έχει φάει την κοπέλα κι έχεις ήδη περάσει στη λήθη.

Μα τι περίμενες, γλυκέ μου τεντιμπόη; Το καλό παιδί έπαψε να είναι ο μέτριος, γλυκανάλατος τύπος που ίσως είχες κατά νου. Όταν ψηνόταν καμιά γνωριμία, ρωτούσαν πώς είναι ο τάδε κι αν η απάντηση ήταν «καλό παιδί» φαντάζονταν πως θα ήταν από μέτριος μέχρι χάλια στην εμφάνιση. Τώρα οι συζητήσεις δεν ακολουθούν αυτήν την πορεία. Στην ερώτηση «πώς είναι ο τάδε;» και «ωραίος» να είναι η απάντηση θα πρέπει να συνοδεύεται απ’ το «καλό παιδί», διαφορετικά ακολουθεί η ατάκα που όλες έχουμε πει έστω και μια φορά: «αν είναι κανένας μαλάκας, δεν ενδιαφέρομαι, αυτούς τους πετυχαίνω και μόνη μου». Το «καλό παιδί», λοιπόν, είναι πλέον το ζητούμενο.

Και για να σας προλάβω, δεν έχει να κάνει με το γάμο. Δεν είναι γιατί θέλουν όλες οι γυναίκες να παντρευτούν, μήτε γιατί θέλουμε κάποιον να τον ελέγχουμε -και μην ακούω τέτοια γιατί θέλω να κόψω τα αυτιά μου σαν τον Βαν Γκονγκ! Τι είστε; Τηλεκατευθυνόμενα για να θέλουμε να σας ελέγχουμε; Συνέλθετε λίγο, να χαρείτε! Το καλό παιδί έχει σουξέ γιατί κανένας άνθρωπος δεν επιδιώκει τη στεναχώρια, τα προβλήματα και τις περίπλοκες καταστάσεις εκτός κι αν έχει θέματα ο ίδιος. Καλό παιδί, λοιπόν, και ξερό ψωμί!

Ίσως φταίει που φάγαμε κάνα δυο φορές το κεφάλι μας με τα «κακά αγόρια» και τώρα τα καλά παιδιά μοιάζουν με όαση, ή που δεν τα βρίσκεις σε αφθονία  γιατί, ας μην γελιόμαστε, λίγο που τα καλά παιδιά είναι στην πλειοψηφία τους καπαρωμένα, λίγο που οι άντρες θέλετε να φαίνεστε άγριοι και βαριά αρσενικά -κι ας κλαίτε όταν τρώει η ομάδα σας τρία γκολ την Κυριακή- το αποτέλεσμα είναι εσείς να αντιμετωπίζετε τον τίτλο του καλού παιδιού ως ρετσινιά κι εμείς να νιώθουμε πως ψάχνουμε ψύλλους στ’ άχυρα.

Όμως, ακόμα κι έτσι, τα καλά παιδιά έχουν τη δική τους σαγήνη. Μια γοητεία που μπορεί να μη θυμίζει τον James Dean, αλλά δεν υστερεί καθόλου σε θελκτικότητα, φινέτσα και χάρη. Και να σου πω και κάτι; Τι να τον κάνεις έναν τύπο σαν τον James Dean αν μπορείς να έχεις κάποιον που σε κερδίζει στα ίσια με το ήθος, τον χαρακτήρα, τις γνώσεις και τους καλούς του τρόπους; Στο λέω τελευταία φορά, άτακτο αγόρι, δεν περνάει πια η μπογιά σου!

Τα στοιχεία του «καλού παιδιού» είναι αυτά που δεν ξεθωριάζουν, γι’ αυτό τους θέλουμε! Δε φταίμε εμείς, είναι που τα καλά παιδιά είναι σαν ένα καλό τραγούδι· all time classic. Τώρα αν έρχεται πακέτο με λαμπερό χαμόγελο και γυμνασμένα μπράτσα, πώς να μη γίνει και σουξέ;