Σηκώνεσαι πρωί –περισσότερο από συνήθεια– κι αράζεις καναπέ. Βουτάς το τηλεκοντρόλ κι ανοίγεις την τηλεόραση. Τώρα αρχίζουν τα Gargoyles κι έπειτα έχει Batman, σε καμιά ώρα θα δεις looney tunes κι ύστερα θα διαλέξεις ανάμεσα στα στρουμφάκια και στα Animaniacs. Μεταξύ κάποιων σειρών δε χρειάζεται να διαλέξεις. Πάντα κερδίζουν οι Thundercats, η sailor moon ή το dragon ball. Δεν διαπραγματεύεσαι για τα Pokémon και δεν έχεις χάσει επεισόδιο του Καμπαμαρού.

Γυρνάς τα κανάλια αποφασιστικά μεταπηδώντας απ’ τη μια σειρά στην άλλη, ζωηρέ βασιλιά του καναπέ και της τηλεόρασης, ενώ σου φέρνουν το γάλα με τα δημητριακά σου. Ναι, είμαστε μάλλον στα 90’s κι είσαι παιδί, αλλά έχεις άποψη, έχεις γούστο κι η τηλεόραση τα πρωινά του Σαββατοκύριακου σου ανήκει.

Τα πρωινά σου γεμίζουν με δράση, με φαντασία, με ήρωες. Τα πρωινά έχουν χρώμα, έχουν διασκέδαση, έχουν μουσικές να τα ντύνουν. Πιάνεις τον εαυτό σου να λέει «για μπα ντα μπα ντου» καθώς κουνάς κι εσύ τα πόδια σου απ’ την άκρη του καναπέ, λες κι είναι η θέση σου ένα όχημα στους Flintstones. Ύστερα θα αρπάξεις την ομπρέλα της μαμάς σου και θα φωνάξεις «Thunder- thunder- Thundercats hoooo!» σαν να είσαι εσύ ο Λάιονο κι έπειτα θα λιγουρευτείς μια μακαρονάδα σαν αυτήν που καταβρόχθισε ο Καμπαμαρού. Ναι, τη λες μακαρονάδα γιατί δεν ξέρεις πως αυτά που βλέπεις είναι noodles που δεν υπάρχουν ακόμα στην Ελλάδα, όμως, αυτό δε σε χαλάει καθόλου.

Απ’ την άνεση του καναπέ σου βρίσκεσαι στην Ιαπωνία μεταξύ ninja που κλέβουν μακαρονάδες κι ύστερα στην Τρίτη Γη να πολεμάς τον Μάμρα -τον παντοτινό, ντε! Στη συνέχεια και χωρίς να κουνηθείς απ’ τη θέση σου, βρίσκεσαι με μεταλλαγμένες χελώνες που είναι κι αυτές ninja και πολεμούν το έγκλημα στην Νέα Υόρκη, ή με έναν βαθύπλουτο μυστήριο τύπο που κάνει το ίδιο στο Gotham. Σε λίγο θα κυνηγάς Pokémon ξεκινώντας από την πόλη Πάλετ με τον Ash και τον Πίκατσου και θα βλέπεις έναν αλλιώτικο φανταστικό κόσμο γεμάτο περίεργα πλάσματα. Διαφορετικοί κόσμοι, ήρωες που ποικίλουν μα ένα μένει πάντα ίδιο: η τηλεόραση στα φέρνει εκεί που είσαι και γεμίζει χρώμα και φαντασία το πρωινό σου.

Με τον καιρό τα κινούμενα σχέδια θα αρχίσουν να υποχωρούν απ’ τα πρωινά σου. Σαν να μεγαλώνεις και το πρόγραμμά σου αλλάζει. Τα Σάββατα ίσως έχουν μάθημα στο φροντιστήριο κι οι Κυριακές διάβασμα. Ίσως να πλησιάζουν οι Πανελλήνιες και δεν έχεις χρόνο γι’ αυτά. Δε σου φτάνει για πολλά ο χρόνος, αλλά πάντα θες να ξεκλέβεις λίγο για την αγαπημένη σου σειρά κινουμένων σχεδίων. Πάντα θέλεις να βρίσκεις ένα μικρό κενό για να κάτσεις μπροστά στην οθόνη και να την απολαύσεις ακόμα κι αν δεν είναι πια στην TV, αλλά στον υπολογιστή σου μέσω streaming. Δεν το λες παραέξω γιατί είσαι σχεδόν ενήλικας, αλλά τα «παιδικά» έχουν μια θέση στην καρδιά σου.

Ξυπνάς μια ακόμα Κυριακή. Μένεις πια μόνος σου και κοντεύεις τα πρώτα «-άντα» ή τα έχεις πατήσει κι οδεύεις στα δεύτερα. Φτιάχνεις το πρωινό σου κι ανοίγεις την τηλεόραση. Δεν έχει πολλά παιδικά να διαλέξεις και σε πιάνει μια νοσταλγία. Γυρνάς πίσω στα παιδικά σου χρόνια. Στα όμορφα 90’s και 00’s, όπου τα παιδιά ήταν το «target group» των καναλιών σ’ αυτά τα πρωινά, οι επιλογές ήταν αμέτρητες. Χαμογελάς μέσα στην αναπόλησή σου και το χαίρεσαι. Τα κινούμενα σχέδια που σε μεγάλωσαν είναι στο μυαλό σου κι όλα τα συναισθήματα που σου ξύπνησαν έχουν φωλιάσει στις αναμνήσεις σου περιμένοντας αυτήν τη στιγμή να τα ξετυλίξεις και να τα θυμηθείς. Τα κινούμενα σχέδια που τόσο αγάπησες χρωματίζουν ακόμα τη ζωή σου ακόμα κι απ’ το παρασκήνιο.

Το παιδί, που είσαι κατά βάθος, τα Σαββατοκύριακα θέλει να τα περνάει με σοκολατούχο γάλα, κρουασάν και κινούμενα σχέδια βαστώντας γερά το τηλεκοντρόλ για να μην το πάρουν οι «μεγάλοι». Κάνει ζάπινγκ μεταξύ των καναλιών και βλέπει ακόμα όλα εκείνα τα καρτούν που του προκάλεσαν συναισθήματα και που διέγειραν τη φαντασία του.

Δεν έχει καμία σημασία αν είσαι 20 ή 30 ή 40, αν έχεις κι εσύ ένα δικό σου παιδί που πρέπει να φροντίσεις ή αν ξύπνησες στο σπίτι του συντρόφου σου μετά από κάποια κραιπάλη. Τα πρωινά του Σαββατοκύριακου πάντα θα είσαι παιδί και θα νιώθεις ευτυχία καθώς η οθόνη θα γεμίζει χρώματα και δράση.

 

Συντάκτης: Σουζάνα Ντεζούκι
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη