Τι λόγο έχεις για ν’ απατήσεις, τελικά;

Απόψε θα βγεις μόνο με την αφεντιά σου. Θα κεράσεις ένα ποτό, θα χαμογελάσεις, θα φλερτάρεις. Θα ‘σαι ο πιο σέξι εαυτός σου, κι ίσως πετύχει. Ίσως βρεις εκείνον τον άνθρωπο που θα γίνει ο τρίτος στη σχέση σου -είτε εκούσια είτε εν αγνοία του. Πάντως εσύ θα το επαναλάβεις, αν χρειαστεί -για όσο χρειαστεί. Κι ίσως να κάνεις και καλά. Ποια είμαι εγώ για να το κρίνω; Ίσως για ‘σένα το παράνομο να ‘ναι πολύ πιο γλυκό, να σε εξιτάρει υπερβολικά και να μην μπορείς να αντισταθείς. Μπορεί να ‘χουν δίκιο, όταν λένε ότι το ξένο είναι καλύτερο ή μπορεί απλά να το λέμε στους εαυτούς μας για να αποποιηθούμε των ευθυνών μας -πρακτικό, δε νομίζεις;

Θα πεις πως ερωτεύτηκες το τρίτο πρόσωπο, ενώ τη σχέση σου την αγαπάς. Θα τους πείσεις όλους με πρώτο απ’ όλους τον εαυτό σου. Θα εξαρτηθείς απ’ τα ιδρωμένα σεντόνια του φτηνού ξενοδοχείου, απ’ τα ερωτόλογα που ποτέ δε βλέπουν το φως της μέρας. Θα εθιστείς σε μια φαινομενική αδυναμία σου να διαλέξεις, ακόμα κι αν ξεκάθαρα επιλέγεις κάθε φορά τον ίδιο άνθρωπο: εσένα. Όμως μην τα σκεφτείς απόψε. Βάλε λίγο άρωμα και διάλεξε τα ρούχα που σου πάνε περισσότερο. Πρέπει να συλλέξεις όλα τα βλέμματα στο διάβα σου και θα το καταφέρεις.

Σε κοιτούν να περνάς και νιώθεις μια μικρή θεότητα. Ακόμα περνάει η μπογιά σου, σκέφτεσαι, και χτενίζεις τον χώρο με τα μάτια. Ποιο θα ‘ναι απόψε το αντικείμενο του πόθου σου; Κάποιον θα βρεις. Κάπως πρέπει να πάρεις επιβεβαίωση, κι έχεις βρει το μαγικό φίλτρο. Το ενδιαφέρον κάποιου άλλου, την προσοχή ενός νέου ατόμου στη ζωή σου. Οτιδήποτε κι οποιονδήποτε, αρκεί να μη χρειαστεί να σκεφτείς σοβαρά τι πάει στραβά μαζί σου. Οτιδήποτε, αρκεί να μη σκεφτείς πως το πρόβλημα με την ίδια σου τη σχέση είναι βαθύτερο και μεγαλύτερο απ’ την απιστία σου.

Θεός φυλάξοι, αν αποδεχτείτε πως έχετε συμβιβαστεί ο ένας με τον άλλον! Αλίμονό σας, αν παραδεχτείτε ανοιχτά πως δεν τραβάει άλλο, πως δε θυμάστε πότε πάψατε να ‘στε ερωτευμένοι! Όχι. Καλύτερα να μείνεις σ’ αυτή τη σχέση, κι ας χρειάζονται και μερικά τσιλιμπουρδίσματα πού και πού. Εξάλλου, αυτά δεν έχουν καμία σημασία για ‘σένα, κι εδώ λες αλήθεια -όσο δύσκολο κι αν είναι για το άλλο πρόσωπο να το δει.

Καλύτερα για όλους να χωρίσετε γιατί απάτησες, παρά γιατί ποτέ δεν ξεπέρασες εκείνο το κόμπλεξ κατωτερότητας που κουβαλάς απ’ το δημοτικό. Καλύτερα και για τον δεσμό σου να σε χωρίσει για το κέρατο, παρά γιατί βαρέθηκε να σε βλέπει -πάντα βολεύει να ‘ναι ο άλλος ο μαλάκας κι εμείς τα θύματα. Βολεύει να χωρίζουν τα ζευγάρια λόγω απιστίας, γιατί μετά έχουν την καλύτερη δικαιολογία στον κόσμο για να γίνουν ανέραστοι.

Όμως τώρα φοράς το καλύτερό σου προσωπείο, δεν ασχολείσαι μ’ αυτά. Είσαι cool, είσαι σέξι, είσαι στα καλύτερά σου. Πίνεις το ποτό σου και στην τόση φασαρία ξεχνάς τους καβγάδες που είχατε προχθές. Ξεχνάς και το σεξ που μοιάζει να γίνεται μηχανικά, αν θυμηθείτε να κάνετε. Ξεχνάς πως ξέρεις πολύ καλά πως μένετε μαζί από συνήθεια. Κι αυτές οι φωνούλες στο μυαλό σου πια δεν ακούγονται -ευτυχώς, η μουσική είναι τόσο δυνατά. Εστιάζεις στο καινούριο πρόσωπο και, εκεί που απολαμβάνεις την παρέα του, μια σκέψη δραπετεύει απ’ το κλουβί της: «Τι θα γινόταν αν ήσουν ειλικρινής;»

Αλήθεια, πώς θα ήταν αν –έτσι, για αλλαγή– δε μοίραζες ψέματα και δεν έκρυβες αλήθειες; Πώς θα ήταν η ζωή σου, αν έκανες μια καινούρια αρχή, μια καθαρή αρχή; Αν έβρισκες το θάρρος να τερματίσεις μια σχέση που δε σε καλύπτει, αλλά και τα κότσια να μείνεις λίγο μόνος σου, μέχρι να βρεις αυτό που πραγματικά θες, η ζωή σου θα ήταν τόσο απλούστερη. Θα ήταν πραγματικά όμορφη, γιατί θα είχες απαλλαχθεί απ’ τα διάφορα προσωπεία που στοιβάζεις στην ντουλάπα σου και φοράς κάθε τρεις και λίγο. Θα ήταν πιο ήρεμη, πιο γεμάτη, πιο γνήσια κι ανυπόκριτη.

Αφήνεις το ποτό σου κι ετοιμάζεσαι να πληρώσεις. Δεν ξέρεις τι, αλλά κάτι σαν να σου χάλασε τη διάθεση. Μπορεί να φταίει το μαγαζί, μπορεί το ποτό, μπορεί κι η παρέα. Όσο περπατάς σκέφτεσαι πως ίσως σε ένα παράλληλο σύμπαν οι σχέσεις να ‘ναι ευκολότερες και πιο απλές. Ίσως σ’ αυτό το παράλληλο σύμπαν να ήσουν κι εσύ πραγματικά ευτυχισμένος. Σ’ αυτό μάλλον όχι -όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς.

Κι αν σου έλεγα πως απέχουμε απ’ αυτόν τον παράλληλο κόσμο μονάχα μερικές επιλογές; Μια-δυο αλήθειες, λίγο θάρρος, αρκετή ενδοσκόπηση και φτάσαμε! Τώρα τι λόγο έχεις για ν’ απατήσεις, τελικά;