Το «ο έρωτας με έρωτα περνάει» ίσως και να ισχύει

Θα το έχεις ακούσει πολλάκις ότι «ο έρωτας με έρωτα περνάει» -ολόκληρο σουξέ το έκανε ο Σπυράκος! Ακόμα κι αν δε συμφωνείς με αυτό, δε γίνεται να αρνηθείς πως μια ένδειξη ενδιαφέροντος είναι πάντα ευπρόσδεκτη. Ειδικά μετά από ένα χωρισμό, που η αυτοπεποίθησή μπορεί να θέλει μια τόνωση ή μπορεί να θέλεις να δεις ιδίοις όμμασι ότι «ακόμα περνάει η μπογιά σου», το να σε φλερτάρει έστω κάποιος σου αναπτερώνει το ηθικό.

Η καλύτερη επιβεβαίωση, λοιπόν –όσο κι αν το αρνούμαστε από φόβο μη θεωρηθούμε επιφανειακοί– έρχεται την στιγμή που κάποιος εκδηλώνει το ενδιαφέρον του προς το πρόσωπό σου. Ακόμα κι αν δεν εξελιχθεί σε κάτι, αρκεί που νιώθεις ακόμα θελκτικός, αρκεί που ξέρεις ότι συνεχίζεις να ελκύεις.

Τώρα αν προκύψει και κάτι παραπάνω γιατί υπάρχει ενδιαφέρον εκατέρωθεν, ακόμα καλύτερα. Αν αυτό το νέο διαφαίνεται καλό κι εσύ είσαι έτοιμος να πας παρακάτω, δε θα μπεις στη διαδικασία να συγκρίνεις ή να αναρωτηθείς για τον άλλο. Ακόμα κι αν προσπαθήσει ο πρώην να έρθει σε επαφή μαζί σου, θα το εκλάβεις σαν ενόχληση κι έτσι θα είναι. Άσε που ενδόμυχα θα πάρεις και λίγο το αίμα σου πίσω, λες και του έδωσες ένα μάθημα.

Σαφώς και δεν έδωσες κανένα μάθημα, σαφώς και δε θα έπρεπε να σχετίζεται το ένα με το άλλο, αλλά είμαστε μυστήρια πλάσματα εμείς οι άνθρωποι. Όταν κάποιος μας πληγώνει, υποσυνείδητα λαχταράμε να τον πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα. Λες κι αν απορρίψουμε κάποιον που μας πλήγωσε θα είμαστε εμείς πιο ευτυχισμένοι! Είμαστε εντελώς τρελοί και βλάκες όταν μπλέκονται συναισθήματα στη μέση, έτσι;

Είναι το ίδιο παράδοξο με το γεγονός ότι συχνά θέλουμε να προχωρήσουμε πριν τον πρώην μας. Θέλουμε συνειδητά ή υποσυνείδητα να νιώθουμε πως υπερτερούμε σε μια τυχαία σύγκριση με τον άνθρωπο που μας πλήγωσε, ακόμα κι αν τη σύγκριση την κάνουμε εμείς οι ίδιοι στο μυαλό μας. Θέλουμε να νιώθουμε πως εμείς έχουμε κάνει κάτι παραπάνω, πως η δική μας η ζωή είναι καλύτερη. Αντιλαμβανόμαστε –ίσως λίγο βεβιασμένα κι αβάσιμα– πως η δική μας ευτυχία είναι συγκρίσιμη με την ευτυχία ενός άλλου ανθρώπου κι ανάλογη αυτής. Λες κι αν εμείς είμαστε καλά, ο άλλος τιμωρείται!

Ο άλλος, εν τω μεταξύ, μπορεί να μην έχει ιδέα, μπορεί και να μην του καίγεται καρφάκι για μας, αλλά στο δικό μας μυαλό, έχουμε προλάβει κι έχουμε χτίσει τα δικά μας σενάρια, πού καιρός να το δούμε ρεαλιστικά;

Τι λούμπα κι αυτή! Να σκέφτεσαι τι θα έλεγε ο άλλος, τι θα έκανε, πώς θα αλληλοεπιδρούσατε σε ένα φανταστικό τοπίο. Ανεβάζεις ένα κανονικό θέατρο στο μυαλό σου όπου εσύ παίζεις όλους τους ρόλους και κάνεις και το θεατή. Παράνοια σκέτη! Γι’ αυτό απόφυγέ το! Αν το αφήσεις να συνεχιστεί παίζει να αρχίσεις να ακούς και φωνές κι άντε αν σε θέλει η τύχη, να κάνεις μια ακόμα επιτυχία σαν την Άννα Βίσση που άκουγε φωνές, άμα έχεις την τύχη της Ιωάννας της Λωραίνης σε βλέπω να παίρνεις φωτιά. Γι’ αυτό καλύτερα άσε το κουκλοθέατρο του νου σου, εκτός κι αν σ’ αρέσει το κουκλοθέατρο τόσο πολύ, οπότε μόλις βρήκαμε το νέο σου χόμπι. Το λες και win-win, έτσι;

Ξέρω πως θα πεις ότι είναι ευκολότερο να μιλάς σε κάποιον για το πώς θα ξεπεράσει ένα χωρισμό παρά να κάνεις όλη τη βρομοδουλειά. Δε θα μπορέσω να διαφωνήσω όσο κι αν το θέλω, όμως, όσο διαφορετικός κι αν είναι ένας χωρισμός, όσο διαφορετικά κι αν τον αντιμετωπίζει καθένας μας, δεν παύει να είναι ένας χωρισμός.

Μπορεί να χρειάζεσαι μερικά ξεφαντώματα με φίλους, μερικά οδυνηρά hangover μετά από άγριες κραιπάλες με αλκοόλ ή μπορεί να θες να δεις μόνος με την πιτζάμα σου μια δραματική ταινία τρώγοντας παγωτό κατευθείαν απ’ την οικογενειακή συσκευασία. Ίσως πάλι να θες να κλάψεις ένα-δυο μερόνυχτα που έχασες το χρόνο σου, που εμπιστεύθηκες, που πίστεψες, που έσφαλες ή να θες να ανεβοκατεβάσεις μερικά καντήλια, να βρίσεις, να φωνάξεις, να κάψεις φωτογραφίες και να μπλοκάρεις τον πρώην και την παρέα του απ’ τα social media. Μπορεί να νιώθεις πως έχεις ανάγκη να ξεκατινιαστείς ή να αδιαφορήσεις. Αυτά, όμως, είναι μονάχα μερικές από τις διάφορες αντιδράσεις που μπορεί να έχεις, τίποτα περισσότερο.

Είτε το πιστεύεις είτε όχι, μπορεί να τις έχεις κι όλες αυτές τις αντιδράσεις ανάλογα τη φάση σου! Μπορεί σήμερα να νιώθεις απέχθεια κι αηδία κι αύριο θλίψη. Μπορεί να είσαι στην αρχή αδιάφορος κι έπειτα να νιώθεις οργή ή το αντίστροφο. Δεν υπάρχει κανόνας. Δεν υπάρχει μια συμβουλή που να λειτουργεί σαν πανάκεια και να κάνει την υπερπήδηση ενός χωρισμού βόλτα στο πάρκο. Πρέπει να το θες και να το δουλέψεις· τόσο μέσα σου όσο κι έξω. Λοιπόν, είσαι έτοιμος να πιάσεις δουλειά;