Το ροχαλητό δοκιμάζει τις ανθρώπινες σχέσεις

Ύπνος. Σπουδαίο πράγμα. Είναι για τον οργανισμό σου κάτι σαν φόρτιση αλλά πιο ωραία, ιδίως όταν είναι ξεκούραστος και περιλαμβάνει γλυκά όνειρα. Ταυτόχρονα, είναι κι ένα νέο level στις σχέσεις μας· ένα νέο επίπεδο οικειότητας. Τώρα, βέβαια, εσύ μπορεί να φαντάζεσαι sleep over με την κολλητή με γέλια και συζητήσεις ως το πρωί ή τη φρέσκια σου σχέση και να μη σκέφτεσαι ουσιαστικά καθόλου τον ύπνο, αλλά κάποια στιγμή θα κοιμηθείτε -δεν μπορεί! Σου εύχομαι ωστόσο να αποκοιμηθείς εσύ πρώτος και να κοιμηθείς και βαριά, γιατί καλός ο ύπνος, αλλά συχνά έρχεται με εκπλήξεις. Κάποιοι βλέπεις, όσο κι αν δεν το περιμένεις, ροχαλίζουν.

Πας για διακοπές ας πούμε με το φιλαράκι σου που είναι και μια σταλιά άνθρωπος, γυρνάτε από ‘δω κι από ‘κει, πίνετε το βράδυ και τις ποτάρες σας, επιστρέφετε κομμάτια, ξαπλώνετε και κάπου εκεί στο αξημέρωτο ακούς έναν ήχο που μοιάζει με καφετιέρα. Μισανοίγεις τα μάτια σου μετά βίας, ψάχνεις να βρεις από πού έρχεται κι αν φτιάχνει κανείς καφέ τέτοια ώρα, σηκώνεσαι κι ακολουθείς τον ήχο. Μακριά δεν πας. Ελάχιστα μέτρα παραδίπλα αυτό το χαριτωμένο κατά τ’ άλλα πλασματάκι, μαρσάρει ανελέητα σαν δίχρονο μηχανάκι στην ανηφόρα. «Δε γίνεται να συμβαίνει αυτό» λες και κοιτάς καλά-καλά. Ακόμα κι αν αποδεδειγμένα τα γυαλιά δε βελτιώνουν την ακοή σου, άπαξ κι είσαι μύωψ, θα τα φορέσεις λες κι έτσι μπορείς να αποδείξεις από πού έρχεται αυτός ο κοχλασμός.

Θα ξύσεις λίγο το κεφάλι σου, θα αναρωτηθείς πώς στο καλό το κάνει κι αν θα δουλέψει να τον γυρίσεις απ’ την άλλη. Στην αρχή, θα σε πιάσουν οι ντροπές σου, θα πεις «κρίμα, μωρέ» και θα προσπαθήσεις να κοιμηθείς. Θα πιέσεις λίγο το μαξιλάρι στ’ αφτιά σου, θα πάρεις μια κάποια απόσταση, θα προσπαθήσεις να μην το σκέφτεσαι, αλλά ο ήχος θα είναι εκεί. Κάποια στιγμή θα σκεφτείς όλα τα υπόλοιπα βράδια σας και το τι σε περιμένει, ίσως ένα δάκρυ να κυλήσει αργά στο μάγουλό σου και κάπου εκεί μεταξύ απόγνωσης κι αϋπνίας θα πάρεις το κινητό σου, θα βάλεις τα ακουστικά σου και τη μουσική να παίζει στο τέρμα. Μετά από λίγο, κακήν κακώς, ίσως καταφέρεις να κοιμηθείς.

Μία φιλική συμβουλή, το επόμενο πρωί μείνε μακριά από αιχμηρά αντικείμενα κι απόφυγε ερωτήσεις τύπου «πώς κοιμήθηκες;», «ήταν καλό το βράδυ σου;» − ξέρεις, με ύφος ειρωνικό– ή το άλλο που μας βγαίνει με μια ανάσα, το «τι στο διάολο έχεις καταπιεί και κάνεις σαν ατμόπλοιο το βράδυ, γαμώ το κέρατό σου;». Καθόλου δε θα βοηθήσει, στο επιβεβαιώνω.

Αρχικά, κινδυνεύεις να λάβεις σαν απάντηση πως η αιτία της αϋπνίας σου κοιμήθηκε σαν πουλάκι και να κάνεις έναν –απόλυτα δικαιολογημένο για μένα– φόνο. Κατά δεύτερον, φλερτάρεις με την πιθανότητα να το αρνηθεί, να σε βγάλει τρελό και να περάσεις το επόμενο βράδυ προσπαθώντας να ηχογραφήσεις το τραγούδι των ρουθουνιών του ενόσω αυτά τηρούν σιγή ιχθύος έτσι, για να σε τρολάρουν.

Ομολογουμένως, ποτέ δε ροχάλισε κανείς επίτηδες. Εκτός βέβαια, απ’ τους πρώην μας που βάσει πολύ έγκυρων ερευνών –not− δεν είναι ροχαλητό αυτό που ηχούσε αλλά προειδοποιητικά μηνύματα που εξέπεμπαν απ’ το υποσυνείδητό τους. Σου λέει, αφού θα την κάνω τη μαλακία μου αργά ή γρήγορα ας αφήσω εκεί κανένα στοιχείο να νιώθω λιγότερες τύψεις μετά. Βλάκες εμείς που δεν το πιάσαμε νωρίτερα! Γενικότερα όμως, το ροχαλητό είναι κάτι που συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες και στους καλύτερους ανθρώπους και πραγματικά δεν έχει κάποιον υπαίτιο, έχει μονάχα θύματα. Θύμα εσύ που ακούς το μοτεράκι ολονυχτίς, θύμα όμως κι ο άλλος που, εν αγνοία του, αφήνεται στα χέρια του Μορφέα κι αυτός αντί να φέρει όμορφα όνειρα, μάλλον κουρεύει το γκαζόν του αφήνοντας τον ήχο της κουρευτικής να περνάει μέσα απ’ τα ρουθούνια στη δική μας διάσταση.

Έχω, δε, βάσιμες υποψίες πως το ροχαλητό δεν οφείλεται ούτε στα «κρεατάκια» ούτε στη «στένωση στο διάφραγμα», αλλά είναι μια ακόμα δοκιμασία της φύσης στις ανθρώπινες σχέσεις. Μα σκέψου το! Αν μετά από μερικά άυπνα βράδια έχεις αφήσει το λόγο της αϋπνίας σου να περιφέρεται ζωντανός τότε προφανώς και τον αγαπάς πολύ. Αν τον έχεις κλοτσήσει το βράδυ για να αλλάξει πλευρό και παρότι ξύπνησε ο μισός στο πάτωμα και σχεδόν μπλε σαν στρουμφάκι συνεχίζει να σ’ αγαπάει, δεν έχεις φόβο.

Η σχέση σας αποκτά εκείνη την οικειότητα που κοιτάς στα μάτια το ελάττωμα του άλλου και του χαμογελάς. Εντάξει, ίσως χαμογελάς γιατί αγόρασες ωτοασπίδες ή γιατί σκέφτηκες να ανεβάσεις την ηχογράφηση του ροχαλητού του στο ίντερνετ μπας και βγάλεις και κάνα φράγκο απ’ όλο αυτό, αλλά δεν έχει σημασία.

Το ροχαλητό είναι μπελάς, αλλά είναι κι αφορμή για πολλές αστείες ιστορίες.