Επιλογές, επιλογές παντού. Πληθώρα πραγμάτων που είσαι ελεύθερος να κάνεις. Κι όσο αυξάνονται, τόσο μπερδεύεσαι κι άλλο τόσο πελαγώνεις. Στη θέα μιας θάλασσας γεμάτης με ελευθερίες πνίγεσαι προτού καν προλάβεις να βουτήξεις.

Τα παλιά τα χρόνια που οι επιλογές ήταν πολύ λιγότερες τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά κι οι άνθρωποι χαρούμενοι με πιο λίγα. Προς Θεού δε θα άλλαζα την ευχέρεια της επιλογής με οτιδήποτε αλλά παραμένει γεγονός : όσο πιο πολλά, τόσο πιο δύσκολο να διαλέξεις τι είναι αυτό που σε καλύπτει.

Εκείνη τη σχολή ή την άλλη; Να κάνω γαλλικά ή ρώσικα; Μεταπτυχιακό στην Αγγλία ή στην Αμερική; Δουλειά στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό; Στρατός με το που τελειώσω τη σχολή ή πιο μετά; Δουλειά δίπλα στον πατέρα μου ή σε ανεξερεύνητες θάλασσες; Η λίστα ατελείωτη, για άλλους λιγότερο και για άλλους περισσότερο. Μπορεί ο Κωστάκης που δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει ένα μεταπτυχιακό και που είναι αναγκασμένος να δουλέψει στο φούρνο του πατέρα του να σε θεωρεί ευλογημένο που μπορείς να κάνεις ό,τι πραγματικά θέλεις αλλά δεν είναι τόσο απλό.

Το σενάριο σχεδόν ιδανικό: ικανότητες σε βαθμό που να μη σε εμποδίζουν από κάποιο σχέδιο, στήριξη ψυχολογική κι οικονομική από το οικογενειακό σου περιβάλλον κι ο κόσμος στα πόδια σου. Φαίνεται τέλειο αλλά τα ψιλά γράμματα έρχονται σαν γκρίζο σύννεφο να επισκιάσουν τη σχεδόν αψεγάδιαστη και ρομαντική αυτή εικόνα. Πώς ξέρω τι μου ταιριάζει; Θα τα καταφέρω; Τι είναι καλύτερο για μένα; Ποια είναι η πιο σωστή επιλογή;

Τρέλα, ε; Χαλάρωσε. Ήρθε η ώρα να απαλλαχτείς από τα βασανιστικά άγχη που ταλαιπωρούνε τις σκέψεις σου. Κάνε κτήμα σου μια βασική αλήθεια: οι άνθρωποι είμαστε πλάσματα ιδιαίτερα. Είμαστε πολύπλευροι και στην πλειοψηφία μας είμαστε φτιαγμένοι για πολλά πράγματα. Υπάρχουν άνθρωποι ταλαντούχοι, με μοναδικές ικανότητες που πραγματικά ξεχωρίζουν.

Από τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά που γεννιούνται στον κόσμο καθημερινά εκείνα που έχουν μαγικές φωνές, έφεση στις ξένες γλώσσες ή στις τέχνες, ιδανικές αναλογίες για τον τέλειο μπασκετμπολίστα και ικανότητα να λύνουν τον κύβο του Ρούμπικ σε εφτά μόλις δευτερόλεπτα στην ηλικία των 5 ετών είναι συγκεκριμένα. Όλοι οι υπόλοιποι που από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας δε μας διάλεξε το άστρο μας, μπορούμε να το διαλέξουμε εμείς.

Και δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Δεν υπάρχει καλύτερο ή χειρότερο. Καμία επιλογή δεν είναι τέλεια. Μπορεί να κάνεις την πιο σωστή επιλογή και να ‘ναι όλα λάθος. Μπορεί η λύση ανάγκης να αποφέρει μεγαλύτερη χαρά από τα πιο τρελά σου όνειρα. Σε ένα κόσμο που τα πρότυπα είναι ατελείωτα δεν μπορείς με απόλυτη σιγουριά να ξέρεις τι πραγματικά θέλεις ή τι σε έκανε μια κοινωνία να θέλεις.

Αν κάτι πρέπει να κάνεις για να βγεις σώος από το δύσκολο και πολλές φορές άγριο παιχνίδι της λήψης των αποφάσεων είναι να χαλαρώσεις. Δεν υπάρχει το τέλειο, το ιδανικό και είναι μάταιο να το κυνηγάς.

Μπορεί σε ένα παιχνίδι πόκερ να προτιμάς να κρατάς δύο άσσους στα χέρια σου παρά ένα οκτώ κι ένα δύο αλλά κανείς δε σου εγγυάται τι φύλλα θα ανοίξουν κάτω. Ζύγισε τις επιλογές σου, πάρε τα ρίσκα σου κι αφού δεν μπορείς να το αποφύγεις, απόλαυσέ το!

 

Επιμέλεια Κειμένου Έλενας Αργύρη: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Έλενα Αργύρη